ایسنا/  ماموریت اصلی بپی کلمبو (BepiColombo) ممکن است تنها دو سال دیگر آغاز شود؛ اما هر شش پرواز آن از کنار عطارد تاکنون، اطلاعات ارزشمند جدیدی را در مورد این سیاره کم کاوش شده برای ما فراهم کرده است.

شش پرواز کاوشگر بپی‌کلمبو از کنار عطارد مقدمه‌ای برای ورود این فضاپیما به مدار قطبی این سیاره است که در آن زمان ماموریت واقعی بپی کلمبو آغاز می‌شود. ورود مداری قرار است در روز ۲۱ نوامبر سال ۲۰۲۶ انجام شود.

به نقل از اسپیس، تا آن زمان، تصاویری از عطارد که توسط بپی کلمبو ثبت شده است، می‌تواند اطلاعات زیادی در مورد مناطق تصویربرداری شده کوچکترین سیاره منظومه شمسی به دانشمندان ارائه دهد.

نگاهی به دهانه‌های تیره و سطح روشن عطارد

تصویر زیر نمایی از سطح عطارد را هنگام عبور بپی کلمبو از «خط جدا کننده» نشان می‌دهد که خط بین نیمه شب و نیمه روز سیاره است.

این تصاویر به دانشمندان این امکان را می‌دهند که مستقیما به دهانه‌های همیشه در سایه‌ عطارد نگاه کنند.

علیرغم نزدیکی عطارد به خورشید، این دهانه‌ها از سردترین مکان‌ها در منظومه شمسی هستند. این دهانه‌ها به شدت مورد توجه دانشمندان قرار گرفته‌اند؛ زیرا شواهدی از وجود یخ آب در داخل آن‌ها به دست آمده است. این یکی از حوزه‌های کلیدی تحقیق برای بپی‌کلمبو در زمانی است که وارد مدار عطارد شود.

 

اگرچه عطارد در این تصاویر کاملا روشن به نظر می‌رسد؛ اما نزدیک‌ترین سیاره به خورشید در واقع به طرز شگفت انگیزی تاریک است. سطح عطارد فقط حدود دو سوم نور منعکس شده توسط ماه ما را منعکس می‌کند.

اگرچه این موضوع می‌تواند برای دانشمندان مفید باشد، زیرا مشاهده یک بخش روشن در سطح تاریک عطارد، نشان دهنده منطقه‌ای است که به تازگی مواد سبک‌تری به سطح آن منتقل شده‌اند.

بخش‌های درخشان در تصویر زیر دو مکانیسم احتمالی را نشان می‌دهد که مواد را از درون عطارد به سطح آن می‌برند. یکی فعالیت‌های آتشفشانی و دیگری دهانه‌هایی که توسط برخورد سیارک‌ها ایجاد شده‌اند، هستند.

 

در طول زمان بپی کلبمو در مدار عطارد، ترکیب گدازه را با هدف کشف چرایی تیره شدن مواد در سطح سیاره با افزایش سن آن بررسی خواهد کرد.

تصویر زیر دشت های آتشفشانی وسیع عطارد را نشان می‌دهد که در سمت چپ قطب شمالی آن قرار دارد. این منطقه نسبتا صاف در حدود ۳.۷ میلیارد سال پیش توسط فوران گدازه‌های گسترده ایجاد شد.

گدازه‌ها به دهانه‌هایی ریخته می‌شوند که پیش‌تر در سطح عطارد ایجاد شده بودند و دهانه‌های هانری و لیزمر نام دارند. پس از سخت شدن گدازه، سرد شدن فضای داخلی سیاره باعث انقباض سطح آن می‌شود که چین و چروک‌هایی را در این دشت‌ها ایجاد کرده است. تصاویر نشان می‌دهد که این دشت‌ها در بخش وسیعی از سطح عطارد گسترده شده‌اند.

در پایین سمت چپ تصویر، دهانه کالوریس (Caloris) عطارد، بزرگترین دهانه برخوردی این سیاره کوچک وجود دارد که بیش از ۹۳۰ مایل (۱۵۰۰ کیلومتر) عرض دارد.

پنجمین پرواز بپی‌کلمبو از کنار عطارد در روز یکم دسامبر سال ۲۰۲۴ رخ داده بود