رکنا/ پسرجوان در شلیک های کینه جویانه پدرش را به قتل رساند و یک سناریوی دردناک را کلید زد. خواهر این مرد پدرکش که از همان ابتدا اصرار بر قصاص داشت وقتی در دادگاه حاضر شد اعلام کرد به خاطر علاقه زیادی که به بچه برادرم دارم اعلام گذشت می کنم تا او در این سن، طعم تلخ بی پدری را نچشد.

عصر 27 دی ماه سال 1400  صدای شلیک گلوله در شهرزیبا پیچید و یک مرد سالخورده به نام ابراهیم در خودروی پسرش هدف شلیک گلوله قرار گرفت.

وقتی بازپرس جنایی تهران پای در قتلگاه گذاشت خود را در برابر جسد خونین مرد 60ساله ای دید که از ناحیه سر هدف گلوله قرار گرفته بود  و گلویش هم  با چاقو زخمی شده بود.

در تجسس های میدانی ماموران اداره 10 پلیس آگاهی تهران نیز مشخص شد پسر قربانی به نام بهنام اولین کسی بود که با جسد پدرش روبه رو شده و با پلیس تماس گرفته است.

همزمان با انتقال جسد پیرمرد به پزشکی قانونی بهنام تحت بازجویی قرار گرفت.

وی  گفت: شغل پدرم خرید و فروش و نصب  تجهیزات آتش نشانی بود و وضع مالی خوبی داشت. امروز قرار بود همراه هم  به خانه خواهرم برویم به همین خاطر دنبالش رفتم و او را سوار ماشین کردم . در بین راه شیرینی  هم خریدیم. چون کارت ماشین را جا گذاشته بودم مقابل در خانه برگشتم و از پدرم خواستم چند لحظه ای  در ماشین منتظرم بماند تا کارت ماشینم را بردارم. اما چند دقیقه بعد وقتی برگشتم ناباورانه با صحنه وحشتناکی مواجه شدم. پدرم غرق خون روی صندلی افتاده بود .به همین خاطر بلافاصله با پلیس تماس گرفتم من زمانی که در خانه بودم صدای شلیک گلوله را شنیدم.  پدرم با کسی دشمنی نداشت و احتمالا از سوی یک ناشناس کشته شده است.

افشای اختلاف های خانوادگی
ماموران در نخستین شاخه از بررسی ها به پرس و جو از خانواده پیرمرد پرداختند و دریافتند وی مدتی است با پسرش بهنام اختلاف دارد و پسرجوان به خاطر بدهی یک و نیم میلیاردی اش بارها سراغ پدرش رفته و از او پول خواسته است و همین موضوع باعث درگیری میان آنها شده است.
با افشای این ماجرا بهنام 37 ساله  به عنوان نخستین مظنون بازداشت شد اما مدعی شد از نحوه قتل پدرش اطلاعی ندارد.
این پسر پس  از 3 هفته سرانجام قفل سکوتش را شکست و در بازجویی های فنی به قتل پدرش اعتراف کرد.

اعتراف به قتل پدر
وی در تشریح جزییات ماجرا  گفت: نمی خواستم پدرم را بکشم. اما رفتارها و کارهایش  مرا به شدت عصبی کرده بود. پدرم چند سال پیش، مادرم را طلاق داد و با زن دیگری ازدواج کرد .سپس همه اموالش را در اختیار همسر دومش و 3 فرزند او قرار داد. حتی  بتازگی خانه بزرگی را به نام همسر دومش سند زده بود.

وی ادامه داد: من بدهی سنگینی داشتم و به همین خاطر به دردسر افتاده بودم. چند بار سراغ پدرم رفتم و از او کمک خواستم اما به من  کمکی نکرد . تا اینکه مجبور شدم برای پرداخت بدهی هایم از یک نفر از دوستانم  پول نزول بگیرم و دیگر امیدی به زندگی نداشتم. همه این مسائل سبب شده بود  تا از پدرم  کینه به دل بگیرم.

وی در تشریح قتل گفت: من مدتی  پیش از یک فروشنده دوره‌ گرد یک کلت کمری خریده بودم و آن را در خانه نگه می داشتم. آخرین بار وقتی می خواستیم به خانه خواهرم برویم، سر مسائل مالی بازهم با هم بحث کردیم. من از شدت عصبانیت  در ماشین با تفنگی که  داشتم تیری به سرش شلیک کردم. اما وقتی دیدم او هنوز زنده  است با چاقویی که همراه داشتم ضربه ای به گلویش زدم و با پلیس تماس گرفتم و گفتم پدرم در غیاب من مقابل در خانه مان کشته شده است.

به دنبال اعتراف های مرد جوان و بازسازی صحنه جنایت، برای وی کیفرخواست صادر و پرونده اش به  شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد و وی از خود دفاع کرد.

در ابتدای جلسه رسیدگی به این پرونده 2 خواهر بهنام یک به یک در جایگاه ویژه ایستادند و اعلام گذشت کردند. یکی از آنها گفت: برادرم اشتباه بزرگی مرتکب شده و با بی رحمی پدرمان را کشته است. ولی ما حاضر به قصاص او نیستیم و گذشت می کنیم. اما وقتی سومین خواهر بهنام روبه روی قضات ایستاد گفت: من نمی توانم از خون پدرم گذشت کنم. به همین خاطر برای برادرم قصاص می خواهم.

سپس متهم در جایگاه ویژه ایستاد و به تشریح ماجرا پرداخت.
وی گفت: پدرم مرد بدخلقی بود.او همیشه با ما بدرفتار بود و من خاطرات بدی از کودکی ام دارم.او با اینکه وضع مالی خوبی داشت اما به ما رسیدگی نمی کرد. من مشکل مالی داشتم و چندبار با او صحبت کردم و  از او کمک خواستم اما او به ما بی توجه و دنبال زندگی خودش بود.

وی در تشریح جزییات قتل گفت: آخرین بار وقتی از پدرم کمک خواستم و به او گفتم زندگی ام در لبه پرتگاه نابودی است و او با بی اعتنایی جوابم را داد عصبانی شدم. من می دانستم پدرم پول دارد ولی حاضر نیست آن را به من بدهد تا زندگی ام خراب نشود.به همین خاطر  کنترل اعصابم را از دست دادم و اسلحه ای را که در ماشین داشتم بیرون کشیدم و به پدرم شلیک کردم.

پشیمانی در دادگاه
وی در حالی که سرش را پایین انداخته بود و به شدت اشک می ریخت  ادامه داد: می دانم اشتباه بزرگی مرتکب شده ام ، حالا پشیمان هستم و از خواهرهایم تقاضای بخشش دارم.من نباید به پدرم شلیک می کردم. باور کنید تحت تاثیر مشکلات زیاد چنین تصمیم اشتباهی گرفتم.

در این میان سومین خواهر بهنام برخاست و او نیز که اشک می ریخت روبه قضات گفت: من به بچه برادرم علاقه زیادی دارم .من او را از جان و دل دوست دارم و فقط به خاطر او اعلام گذشت می کنم. چون نمی خواهم او طعم تلخ بی پدر بودن را بچشد.

با اعلام گذشت سومین ولی دم، بهنام از جنبه عمومی جرم از خود دفاع کرد.

وی که اشک می ریخت گفت غیر از پشیمانی حرفی برای گفتن ندارم.

در پایان جلسه قضات وارد شور شدند تا با توجه به رضایت اولیای دم و طبق ماده 612 قانون مجازات اسلامی برای وی حکم صادر کنند.