ایران/ «دیپلماسی عمومی؛ دیپلماسی انسانی» عنوان یادداشت روز در روزنامه ایران به قلم بهرام قاسمی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:

در جهان معاصر باوجود تمام تبعیض‌های ناشی از ظلم و بی‌عدالتی و فقر که در پس شعارهای زیبا پنهان شده و جهان پیدا و پنهان را برای ثروتمندان و فقرا پدید آورده است، با انفجار اطلاعات و دسترسی حداکثری به ابزارهای ارتباطی نظیر موبایل و اینترنت می‌توان گفت جهان معاصر به دهکده‌ای بس کوچک تبدیل شده است که سبب شده تا غم و شادی جوامع بشری فارغ از تمامی متغیرهای تمیزدهنده انسان‌ها از یکدیگر در کسری از دقیقه به شکل صوت و تصویر در دیدرس همگان قرار گیرد تا شگفتی، حیرت، غم و شادی ساکنان نقطه‌ای از کره زمین، موضوع غم و شادی یا حیرت و شگفتی انسان‌هایی در نقطه دیگر این جهان شود. در فضایی که در لحظه، جهان شاهد تبلور اطلاعات جدید و انفجار اخبار است، استفاده از ظرفیت شبکه‌های اجتماعی در راستای توسعه و تقویت دیپلماسی عمومی یک امر اجتناب‌ناپذیر است. موضوعی که در کشورمان طی چند سال گذشته هم به لحاظ ماهیت دیپلماسی عمومی و هم به‌لحاظ استفاده از ابزارهای توسعه و تقویت آن مغفول مانده بود.
دیپلماسی عمومی با تسهیل ارتباطات، تقویت درک متقابل و ارتقای همکاری بین کشورها در زمان‌های پرتلاطم، نقشی محوری در مدیریت بحران بین‌المللی و دوجانبه ایفا می‌کند. این رویکرد استراتژیک، که اولویت را به تعامل با مردم به‌جای دولت داده است، بر استفاده از قدرت نرم تأکید دارد. دیپلماسی عمومی، در بحران‌های جهانی - از درگیری‌های ژئوپلیتیکی گرفته تا بیماری‌های همه‌گیر - بر ضرورت گفت‌و‌گو و مدیریت ادراک مؤثر تأکید می‌کند. تقویت روابط انسانی فارغ از ملیت و قومیت در دوره همه‌گیری کووید-19 نشان داد که چگونه دیپلماسی عمومی می‌تواند به‌عنوان ابزاری حیاتی برای کاهش تنش‌ها و تقویت روابط بین‌الملل در لحظات حساس عمل کند. به رسمیت شناختن دیپلماسی عمومی در ساختار دیپلماسی ایران اگرچه به تاریخ تأسیس مرکز دیپلماسی عمومی وزارت امور خارجه در نیمه دوم دهه هشتاد بازمی‌گردد، اما فعال شدن دیپلماسی عمومی به نوعی مربوط به سال 95 به این‌سو و در دوره صدارت دکتر محمد جواد ظریف بر وزارت امور خارجه دولت وقت است. هرچند در چند سال اخیر استفاده از این امکان کمتر موردتوجه قرار گرفت، اما به‌نظر می‌رسد بهره‌گیری از ظرفیت‌های آن بار دیگر و با تغییر رویکرد دولت به سیاست خارجی مدنظر قرار گرفته است. توئیت معنادار دکتر ظریف در راستای همدردی با مردم آسیب‌دیده لس‌آنجلس و ارتباط دادن آن با آسیب وارده به مردم مظلوم غزه در کنار پیام‌های معاون اول رئیس‌جمهوری و سخنگوی دولت به مردم امریکا، نشان‌دهنده رویکرد مثبت دولت به دیپلماسی عمومی است و می‌توان از این اقدامات با عنوان «احیای دیپلماسی عمومی» یاد کرد. در زمانی که برخی آواهای ناهنجار سعی بر این داشت که روایت ایران از آتش‌سوزی لس‌آنجلس را نتیجه حمایت امریکا از رژیم صهیونیستی معرفی کند و بر درد وضعیت مردم شهری که در این چند ماهه بارها در حمایت از مردم غزه تظاهرات و راهپیمایی کردند بیفزاید، اقدامات معاونین رئیس‌جمهوری در چهارچوب دیپلماسی عمومی با رویکردی اخلاق‌مدارانه با برجسته کردن همدردی و حس مشترک ملت‌ها، چهره‌ واقعی ایران را به‌عنوان حامی دردمندان جهان به تصویر کشید. در عین حال باید توجه داشت که ظرفیت دیپلماسی عمومی چنان‌که عنوان شد، در راستای تقویت روابط ملت‌ها و تأثیرگذاری نرم در عرصه دیپلماسی است، فلذا این انتظار می‌رود که گام‌های بعدی دیپلماسی عمومی در کشور با تقویت و گستره فعالیت‌های سازمان‌های مردم‌نهاد برداشته شود.