عصر ایران/ دی‌ بی‌ اس با هدف جایگزینی استون مارتین دی‌ بی‌6 طراحی شد، اگرچه این دو مدل به مدت سه سال به طور همزمان تولید شدند. این خودرو که از موتور شش سیلندر خطی بهره می‌برد، از سال 1967 تا 1972 تولید شد و در نهایت جای خود را به استون مارتین وی‌8 داد.

در سال 1966، شرکت تورینگ میلان برای طراحی جایگزین دی‌ بی‌6 انتخاب شد و دو نمونه اولیه را تولید کرد، اما سپس این شرکت تعطیل شد. سپس ویلیام تاونز به سرعت برای طراحی خودروی جدید وارد عمل شد. دی‌ بی‌ اس در مقایسه با سری‌های قبلی آستون مارتین، ظاهری مدرن‌تر داشت و شامل یک عقب فست‌بک و جلوپنجره‌ای مربعی شکل بود که در آن زمان برای آستون‌های مارتین غیرمعمول بود، اما در آن دوران بسیار مد روز بود.

این خودرو کوپه‌ای بزرگ‌تر از دی‌ بی‌6 بود و دارای چهار صندلی بزرگ بود، اما از همان موتور 4.0 لیتری مدل قبلی استفاده می‌کرد. توان خروجی اعلام‌شده موتور 280 اسب بخار بود، اما گزینه موتور ونتیج با استفاده از کاربراتورهای ایتالیایی ساخت وبیر، توان خروجی را به 325 اسب بخار افزایش داد.

در سپتامبر 1969، دی‌ بی‌ اس با موتور 5340 سی‌سی وی‌8 که همیشه برای آن در نظر گرفته شده بود، در دسترس قرار گرفت. این مدل با چرخ‌های آلیاژی سبک و دیسک‌های ترمز تهویه شونده مجهز شده بود. گیربکس اتوماتیک به عنوان جایگزینی برای گیربکس دستی 5 سرعته ZF ارائه می‌شد. تولید دی‌ بی‌ اس وی‌8 تا مه 1972 ادامه یافت و پس از آن با تغییر ظاهر جلو و حذف یک چراغ جلو، به سادگی وی‌8 نامگذاری شد.