ایسنا/ توقعات نابه‌جای خانواده برای بهترین بودن فرزندشان و گرفتن بالاترین نمره کلاس، دانشجویان و دانش‌آموزان را در امتحانات دچار استرس و اضطراب می‌کند. این امر، موضوع یادگیری را تحت تاثیر قرار داده و نگرانی از شکست می‌تواند باعث عدم اعتماد فرزندان به خودشان شده و اضطراب آنها را تشدید کند. 

علیرضا عابدین، جامعه‌شناس و متخصص روانشناسی اظهار کرد: از آن‌جا که وزنه سنگینی از مسئولیت برای اخذ نتیجه امتحانات است، استرس فراوانی به دانش‌آموزان و دانشجویان وارد می‌شود. اخذ نمرات مکفی در امتحانات فقط نشان‌گر موفقیت دانش‌آموزان و دانشجویان نیست، بلکه امروزه خانواده‌ها، اقوام و خویشان هم سهم بزرگی در پیروزی یا شکست فرزندان می‌برند.
وی با اشاره به این مسئله که در فرهنگ ایرانی و بسیاری از خانواده‌ها، موفقیت فرزندان فقط از آن آنان نیست، گفت: موفقیت فرزندان می‌تواند یک سردوشی برای پدر یا مادر به حساب آید. آبروی خانواده در معادلات چشم و هم‌چشمی میان اطرافیان، درگیر کارنامه تحصیلی فرزند می‌شود.
وی افزود: تحت این شرایط، درس خواندن سخت است و محصلین صرفا نتیجه‌گرا می‌شوند و اغلب از فرآیند درس خواندن لذت چندانی نمی‌برند؛ از این روی، در اکثر اوقات تحصیل طاقت‌فرسا و چه بسا به اصطلاح دانش‌آموزان و دانشجویان دقیقه نودی و شب امتحانی، همراه با استرس مضاعف است؛ در این فرآیند ارزش «نمره» به صورت نامتعادلی متورم می‌شود.
این روانشناس درباره وظایف اطرافیان دانش‌آموز یا دانشجو در دوران امتحانات افزود: در دوران امتحانات، حداقل کمک اطرافیان ایجاد فضایی آرام و ساکت برای درس خواندن محصل است. رفت و آمد و مهمانی‌ها باید به حداقل برسد؛ از ایجاد تنش در روابط بین فردی در محیط منزل اجتناب شود؛ معلم خصوصی و ابزار کمک درسی می‌توانند مفید باشند؛ خللی در رفع نیازهای اولیه محصل همچون خواب و خوراک پدید نیاید؛ حس مالکیت حداکثری روی نتیجه مثبت امتحانات برای فرزندان ایجاد گشته و نتایج نامطلوب بین اطرافیان تقسیم شود.