آخرین خبر/ ضرب المثل صد رحمت به دزد سرگردنه، کنایه زدن به انسان‌هایی است که هرگونه ظلم و تجاوزی را به حریم ما روا می‌دارند و یا پاسخگوی کمک طلبیدن ما از آن‌ها نیستند و یا اینکه در یک موقعیت و محفلی ما را خراب کرده و حتی در شرایط سخت با ما بدترین رفتارها را می‌کنند؛ کاری که دزدها با اموال مورد غارت گرفته انجام می‌دهند.

ضرب المثل صد رحمت به دزد سر گردنه، حکایت یک تاجر و یک مرد جوان است که در حین یک سفر کاری از کاروان خود جا ماندند ولی بدون هیچ ترسی از برخورد راه زنان با آن‌ها چون چیز با ارزشی با خود نداشتند به دل کوه کمر زدند و به راه خود ادامه دادند.
در این میان عده‌ای دزد سر گردنه یا راهزن به آن‌ها برخورد کردند که چون دیدند این دو مرد چیزی برای سرقت ندارند، لباس‌های آن‌ها را ربودند و مرد جوان گفت لباس‌های من که بی ارزش بود را چرا دزدیدید؟، سر دسته دزدان گفت اگر دنبال مساواتی وقتی به شهر رسیدید ۵ سکه طلا به دوست تاجرت بده.
این دو مرد تا رسیدن به شهر بر سر این موضوع بحث و جدل کردند و برای حل مساله‌شان پیش قاضی رفتند و قاضی برای حل مساله آن‌ها از هر کدام پنجاه سکه درخواست کرد و آن‌ها را به معاون خود ارجاع داد، معاون پس از شنیدن داستان آن‌ها صد سکه از هر کدام طلب کرد. این دو مرد از پرداخت صد سکه سر باز زدند ماموران دولتی خواستند آن‌ها را به زندان بیندازند یا پولی که باید می‌پرداختند را پرداخت کنند، مرد جوان که چنین پولی نداشت بدهد گفت صد رحمت به دزدهای سر گردنه.