ایرنا/ بازیگر سینما و تلویزیون و آپاراتچی قدیمی سینما از هدیه یکصد تومانی بانوی صدا که منجر به ثبت قاب‌هایی زیبا در تاریخ سینمای ایران شد می‌گوید.
 یکی از به یادماندنی‌ترین و خاطره‌انگیزترین‌ چهره‌های سینما زنده‌یاد ژاله علو و نقش‌آفرینی‌های او در آثار سینمایی و تلویزیونی بود که صدای ماندگارش در کنار دیگر هنرهای او یادآور لحظات شیرینی است.
حسین کوکائیان آپاراتچی قدیمی سینما اظهار کرد: زمان قدیم در سینما سیلورسیتی بهروز وثوقی آپاراتچی بودم، «قیصر»، «طوقی»، «رضا موتوری»، «خاک»، «گوزن‌ها» را دیسکوموبیل (جابجایی نوارهای فیلم‌ها) می‌کردم. به فیلم «طوقی» برخوردم، دیدم خانم ژاله علو در آن بازی کرده است. وقتی ۱۴ ساله بودم سر لوکیشن این فیلم رفته بودم. زمانی که خانم علو فیلم «غریب» را هم بازی کرده بود.

«غریب» فیلم سینمایی به کارگردانی غلامرضا سرکوب و نویسندگی یوسف ایروانی ساخته سال ۱۳۵۲ با بازی بهمن مفید و زنده یاد علو است.
کوکائیان گفت: در این فیلم، ژاله علو مادر بهمن مفید بود، «غریب» را در ۱۶ سالگی در سینمای قصر طلایی میدان ثریا دیدم. همان زمان در تماشاخانه تهران در لاله زار با خانم علو برخورد کردم گفتم خانم علو شما چه هنرمندانی را دوست دارید گفت «همه هنرمندان را دوست دارم اینها گنجینه ایران هستند.»
بازیگر «دربست آزادی» و سریال «راز بقا» یادآوری کرد: دیالوگ قیصر را چهار دقیقه برای خانم علو گفتم و آن موقع صد تومان به من داد که یک دوربین لوبیتل خریدم. اول از همه با خودش عکس گرفتم و بعدا دعاگوی او بودم که با همان دوربین تمام لوکیشن‌ها می‌رفتم و با هنرمندان و هنرپیشه‌ها عکس می‌گرفتم. هر چقدر صد تومان را خرج می کردم تمام نمی‌شد.
ژاله علو شاعر، گوینده رادیو، صداپیشه و هنرپیشه تئاتر، سینما و تلویزیون سوم دی ماه بعد از تحمل بیماری در بیمارستانی در تهران از دنیا رفت. علو سال ۱۳۰۶ در محله سنگلج و در خانواده‌ای زاده شد که فرهنگ برایشان حائز اهمیت بود. پدرش ارتشی بود اما ذوق هنری داشت و تلاش کرد تا دخترش با ادبیات کشور آشنا شود؛ او از هفت سالگی با شروع مدرسه با اشعار حافظ، سعدی و شاهنامه آشنا شد. علو از دانشسرای مقدماتی مستقیما وارد رادیو شد و اعلام برنامه می‌کرد و از سال ۱۳۲۷ به طور جدی‌تری کار خود را در رادیو، تئاتر، سینما و تلویزیون ادامه داد.
علو با «داستان شب» به پای ثابت نمایش رادیویی تبدیل شد. او همچنین دانش‌آموخته هنرستان هنرپیشگی تهران در سال ۱۳۲۹ بود. سال ۱۳۳۱ آغاز فعالیت علو در دوبله بود که فعالیت توام این هنرمند در زمینه‌های مختلف، تا اواخر زندگیش ادامه داشت.
این هنرمند در طول سال‌های فعالیت خود در مجموعه‌های تلویزیونی گوناگونی به ایفای نقش پرداخت و بازی در مجموعه «روزی روزگاری» و فیلم سینمایی «مهمان مامان» از مطرح ترین کارهای او محسوب می‌شود.
کسب تندیس افتخار برای یک عمر فعالیت سینمایی از سوی خانه سینمای ایران (۱۳۸۲)، کسب تقدیرنامه برای یک عمر فعالیت هنری و تأثیر فرهنگی از انجمن بازیگران سینمای ایران، کسب لوح تقدیر به عنوان کارگردان برتر از ششمین جشنواره بین‌المللی برنامه‌های رادیویی، کسب لوح تقدیر و جایزه بهترین کارگردانی برای نمایشنامه رادیویی «یک اتفاق ساده» در جشنواره بین‌المللی برنامه‌های رادیویی (۱۳۸۵)، کسب عنوان «چهره ماندگار» در هشتمین همایش چهره‌های ماندگار (۱۳۸۹) و کسب لوح تقدیر و هدیه کمیسیون ملی یونسکو در ایران به پاس یک عمر فعالیت هنری (۱۳۹۹) از افتخارات کارنامه هنری اوست.