ورزش 3/مربی آلمانی بارسا در نشست خبری دیروز خود پیامی واضح برای رقبا به خصوص صدرنشین لالیگا فرستاد.
  بارسلونا از ۳۳ امتیاز از ۳۶ امتیاز ممکن در دوازده هفته اول به شش امتیاز از ۲۴ امتیاز در هشت هفته بعدی رسید، که بدترین روند در ۵۰ سال گذشته است. قهرمانی لالیگا برای بارسلونا بسیار دور به نظر می‌رسد و برخی پیشنهاد می‌کنند که باید بر روی تورنمنت‌های دیگر مثل کوپا دل ری و لیگ قهرمانان تمرکز کرد. اما فلیک با این نظر مخالف است.
بی‌ثبات در لیگ
بارسلونا از هیجان بی‌نظیر ماه‌های آگوست، سپتامبر و اکتبر، زمانی که ۳۳ امتیاز از ۳۶ امتیاز ممکن در لیگ کسب کرد، یکی از بهترین روندهای تاریخ خود، به ناامیدی مطلق در ماه‌های نوامبر، دسامبر و ژانویه رسیده است. از زمانی که در رئال آرنا برابر سوسیداد شکست خورد، تنها شش امتیاز از ۲۴ امتیاز ممکن به دست آورده است. این بدترین روند از فصل ۷۵-۷۴ است. این آمارها باعث شده تا بارسا از خروج از ال کلاسیکو با شش امتیاز برتری نسبت به رئال و احساس اینکه اولین ضرب شست را زده است، به فاصله هفت امتیازی از قهرمان فعلی برسد و اگر می‌خواهد قهرمان شود، این فاصله را باید در ۱۸ هفته آینده جبران کند.
چه به خاطر سیستم چرخشی زودهنگام و نیمکت نشین کردن ستاره ها (برابر اوساسونا)، چه غفلت در دقایق آخر (بتیس و سلتا) چه کمبود انگیزه در شروع‌ بازی (لگانس، لاس پالماس) یا عدم دقت در زدن ضربات نهایی (اتلتیکو مادرید و ختافه)، بارسلونا در هشت بازی اخیر، لیگ را به تدریج از دست داده است. در بارسلون حالا واقعاً بحثی در حال شکل‌گیری است که این بارسای فلیک، که اخیرا قهرمان سوپرجام شده، تیمی مناسب برای مراحل حذفی و بازی‌های بزرگ است و نه رقابتی طولانی مثل لالیگا: آنها هر دو ال کلاسیکو را برده‌اند، بایرن و دورتموند را در لیگ قهرمانان شکست داده‌اند و در اروپا تقریباً بدون نقص عمل کرده‌اند، به جز بازی موناکو که ۸۰ دقیقه با ده بازیکن بازی کردند.

این عدم ثبات به جوانی تیم نسبت داده می‌شود که نمی‌تواند به خوبی خود را در سه بازی هفتگی مدیریت کند؛ و پس از نمایش خوب در جده در برابر رئال و در مونتجوییک مقابل بتیس، در کولیسیوم مقابل ختافه دچار مشکل شد. با این حال، بارسا صرفا تیمی متشکل از جوانان نیست. بازیکنانی مانند کنده، آرائوخو، پدری، اریک گارسیا، دی‌یونگ، اولمو، فران تورس و به خصوص اینیگو، رافینیا و لواندوفسکی به اندازه کافی بالغ هستند تا بی‌تجربگی را به عنوان دلیل این افت بارسا در لیگ تصور نکنیم
تسلیم نمی‌شویم
فلیک اما در کنفرانس مطبوعاتی دیروز خود اعلان جنگ کرد: «تنها چیزی که می‌توانم بگویم این است که ما تا روز آخر برای قهرمانی لالیگا ‏می‌جنگیم. باید ببینیم در ماه‌های آینده چه رخ می‌دهد ولی حریفان ما بدانند که بارسلونا تسلیم نمی شود. در همه رقابت ها زنده هستیم و می جنگیم.»
در ماه های اخیر مانند تمام تیم، او نیز تحت فشار بوده است. بالده، که قربانی توهین‌های نژادپرستانه‌ای بود که خودش نیز آنها را گزارش کرد، با نیمکت ختافه بحث کرد. رافینیا که یک سال پیش بربر ختافه اخراج شده بود نیز کارت زرد گرفت. گاوی با نیمی از تیم مقابل بحث داشت. به طور کلی، بارسا با یک امتیاز از زمین ختافه خارج شد و در اواسط ژانویه با هفت امتیاز فاصله از رئال شانس هایش کم و کمتر شده است.
برای بارسا، تنها دلیل امیدواری می تواند تقویم پیش رو باشد. از ۱۸ هفته باقی‌مانده، یازده بازی در خانه است: والنسیا، آلاوس، رایو وایکانو، رئال سوسیداد، اوساسونا، خیرونا، بتیس، سلتا، مایورکا، رئال مادرید و ویارئال. در عوض، هفت بازی خارج از خانه دارد: سویا، لاس پالماس، اتلتیکو، لگانس، وایادولید، اسپانیول و اتلتیک بیلبائو.
آنچه بیشتر در رختکن بارسا را آزار داد این بود که آن‌ها امید داشتند پس از شروع خوب فصل دوباره به رقابت برای لالیگا برگردند. علاوه بر این، همانطور که کنده پدری یا خود فلیک پس از بازی اعتراف کردند، می‌دانستند که چه چیزی را در ختافه منتظرشان است ولی نتوانستند بازی را به ویژه پس از زدن گل اول به درستی مدیریت کنند واین برایشان ناامیدکننده بود. موردی آن‌ها را به طرز خطرناکی از رقابت برای لیگ دور می‌کند.
در مادرید دو امتیاز از دست رفت ولی فلیک دیروز نشان داد که امیدهایش نه تنها از بین نرفته که لالیگا را همچنان با قدرت در دسترس می بیند.