ایرنا/ عضو هیأت علمی گروه پژوهشی «توسعه اجتماع‌ محور» پژوهشکده توسعه کالبدی سازمان جهاد دانشگاهی کرمانشاه با هشدار نسبت به وضعیت نامطلوب شاخص‌های جمعیتی در این استان گفت: جمعیت منطقه با سرعتی بیشتر از میانگین کشوری در حال حرکت به سمت سالمندی است.  

ساجده واعظ‌‌زاده، عضو هیأت علمی گروه پژوهشی «توسعه اجتماع‌ محور» پژوهشکده توسعه کالبدی سازمان جهاد دانشگاهی کرمانشاه اظهار کرد: میانگین نرخ باروری در کشور ۱.۶ فرزند به ازای هر زن و در استان کرمانشاه تنها ۱.۳۱ است.
وی افزود: نرخ جایگزینی جمعیت ۲.۱ فرزند به ازای هر زن است و کاهش شدید باروری در کرمانشاه خطر سقوط به ورطه سالمندی را ایجاد کرده است.
واعظ‌زاده افزایش سن ازدواج را یکی از عوامل مهم در کاهش فرزندآوری دانست و گفت: سن ازدواج در کرمانشاه طی چند دهه گذشته با سرعت بیشتری نسبت به کشور افزایش یافته است.
در سال ۱۳۷۵ سن ازدواج مردان و زنان در استان کرمانشاه به ترتیب ۲۵.۷ و ۲۲.۳ سال بود اما این ارقام در سال ۱۳۹۵ به ۲۸.۷ و ۲۴.۷ سال رسیده است.
این پژوهشگر تأکید کرد: افزایش میزان تجرد قطعی نیز بر کاهش فرزندآوری تأثیر گذاشته است؛ میزان تجرد قطعی در شهر کرمانشاه برای مردان از ۲.۱ درصد در سال ۱۳۶۵ به ۲.۸۵ درصد در سال ۱۳۹۵ و برای زنان از ۱.۳ درصد به ۵.۴ درصد افزایش یافته است که جهشی قابل توجه به‌ویژه در میان زنان را نشان می‌دهد.
وی عواملی چون افزایش سطح تحصیلات و اشتغال زنان، طلاق، مشکلات اقتصادی، بیکاری و تورم را از دیگر عوامل مؤثر بر کاهش باروری برشمرد و افزود: مهاجرت از استان کرمانشاه نیز در کنار این عوامل بر وخامت شاخص‌های جمعیتی افزوده است.
واعظ‌زاده تصریح کرد: تجمیع مشکلات اقتصادی، اجتماعی و جمعیتی نشان می‌دهد که وضعیت استان کرمانشاه نیازمند برنامه‌های ویژه و متفاوت است؛ شاید بسترهای فرهنگی، قومیتی و شرایط تاریخی و اجتماعی کرمانشاه با سایر مناطق متفاوت باشد و همین موضوع مانع از نتیجه‌بخش بودن برنامه‌ها و سیاست‌های عمومی شده است.
این متخصص جمعیت‌ شناسی خاطرنشان کرد: اجرای سیاست‌ ویژه و جامع که مبتنی بر ویژگی‌های خاص استان باشد، می‌تواند در بهبود شاخص‌های جمعیتی کرمانشاه مؤثر واقع شود در غیر این صورت فرصت جبران مشکلات تنها تا ۱۰ سال آینده باقی خواهد ماند.