تحقیقات نشان می‌دهد که کودکانی که تاب‌آوری ذهنی بالاتری دارند، شانس بیشتری برای تبدیل شدن به بزرگسالانی شاد و موفق دارند.

این متخصص توضیح داد که «وقتی دخترم تکالیفش را در خانه جا می‌گذاشت، هیچ‌کس برایش به مدرسه نمی‌برد. به همین ترتیب، اگر او به حرف مادرش گوش نمی‌داد و در روزهای سرد ژاکت نمی‌پوشید، باز هم برایش نمی‌بردیم.»

بسیار مهم است که وقتی کودک شما می‌گوید «حوصله‌ام سر رفته»، به جای اینکه شما این وضعیت را اصلاح کنید، فقط بگویید «خب راست میگی، حالا می‌خوای چه کار کنی.»

او توضیح داد که «اگر برای حل مشکلات فرزندانتان زیاده‌روی کنید یا اصطلاحا بخواهید سنگ تمام بگذارید، ضمن بالابردن عزت نفس خود، عملا عزت نفس فرزندان خود را می‌دزدید. کما اینکه استقامت ذهنی انسان‌ها از طریق ذهن حل المسائلی ایجاد می‌شود.

همچنین «توفا کلاین»، روان‌شناس کودک از کالج بارنارد نیز می گوید که «تاب‌آوری ذهنی کودک مستلزم تنبیه‌های سخت یا اتخاذ رویکرد سختگیری از سر خیرخواهی نیست.»

کلاین در عین حال این را هم خاطرنشان می‌کند که محافظت از کودکان در برابر ناامیدی نیز نمی‌تواند به رشد تاب‌آوری آن‌ها کمک ‌کند. در عوض، می‌توانید به فرزندانتان اجازه دهید که شکست‌ها، اشتباهات و سایر لحظات سخت را تجربه کنند و در عین حال به آن‌ها اجازه می‌دهید که بدانند که همچنان از آن‌ها حمایت می‌کنید و دوستشان دارید.

کلاین این را به عنوان «یک رویکرد همدلانه‌تر و مرتبط‌تر» توصیف کرد، رویکردی که والدین به کودک خود می‌گویند، «شاید سخت باشد، اما وقتی کار تو تمام شد، من پیشت هستم.»

به گزارش یورونیوز، او تاکید کرد که این رویکرد این پیام را به کودک شما انتقال می‌دهد که «من اطمینان و  اعتماد دارم که تو از این سختی عبور می‌کنی و هر طور هم که پیش برود من اینجا خواهم بود، چه برنده شوی، چه ببازی، چه نتیجه نگیری. هر چه پیش آید من اینجا هستم.»

تشویق کودکان به کمک به دیگران، از کارهای خانه گرفته تا کمک به همسالان و همکلاسی‌ها در مدرسه، توانمندسازی و مسئولیت لازم برای رسیدگی به چالش های شخصی را تقویت می‌کند.