به نقل از اس‌اف، مارگاریتا لوپز-اوریبه (Margarita López-Uribe)، نویسنده این مطالعه، استادیار حشره‌شناسی توضیح می‌دهد: در زیست شناسی میدانی، ما معمولا فقط با چشمان خود به موارد مختلف نگاه می‌کنیم، اما تعداد مشاهداتی که به عنوان انسان می‌توانیم انجام دهیم، هرگز به آنچه یک ماشین می‌تواند انجام دهد، نمی‌رسد.

در طول بهار و تابستان سال ۲۰۲۴، محققان بیش از ۳۲ هزار زنبور عسل را در ۶ مکان برچسب گذاری کردند. هر طی دو هفته، آنها ۶۰۰ زنبور جوان تازه رشد کرده را در ۶ کلونی انتخاب کردند. این جوانان کاندیدای ایده‌آلی بودند.

رابین آندروود (Robyn Underwood)، نویسنده همکار در این مطالعه، می‌گوید: ما زنبورهای جوان را هدف قرار دادیم تا بتوانیم سن آنها را با دقت بیشتری ردیابی کنیم، به خصوص زمانی که شروع به پرواز می‌کنند و زمانی که متوقف می‌شوند. زنبورهای جوان نیز ملایم‌تر رفتار می‌کنند و هنوز نیش نمی‌زنند، بنابراین رسیدگی به آنها آسان‌تر است.

در این سیستم ردیابی، ریز رایانه‌های مقرون به صرفه‌ای به نام Raspberry Pis با دوربین‌ها، چراغ‌ها و تونل‌های ورودی ویژه ترکیب شده است. کل راه‌اندازی آن کمتر از ۱۵۰۰ دلار برای ۶ کلونی هزینه داشته است.

هدف ما توسعه چیزی بود که بتواند در یک محیط روستایی، دور از آزمایشگاه، با انرژی خورشیدی اجرا شود و همه چیز را منبع باز بسازیم. هر کسی می‌تواند از این سیستم استفاده کند و آن را اصلاح کند.

در حالی که اکثر پروازهای ثبت شده بین یک تا چهار دقیقه به طول انجامید، برخی از زنبورها زمان بیشتری را خارج از کندو می‌گذرانند. در واقع، ۳۴ درصد از زنبورهای برچسب زده شده برای بیش از دو ساعت بیرون رفته بودند. در طول هفته‌هایی که گل‌های کمتری در دسترس بود، زنبورهای بیشتری زمان طولانی‌تری را صرف جستجو می‌کردند و احتمالا برای یافتن غذا دورتر سفر می‌کردند.

این مطالعه باورهای موجود در مورد طول عمر زنبورها را به چالش کشید. در حالی که تصور می‌شد زنبورهای عسل حدود ۲۸ روز عمر می‌کنند، محققان مشاهده کردند که آنها به مدت ۶ هفته پس از دوره اولیه بلوغ دو هفته‌ای خود در جستجوی غذا بودند که به طور قابل توجهی طولانی‌تر از آن چیزی است که پیش از این تصور می‌شد.

برآوردهای فعلی نشان می‌دهد که زنبورها می‌توانند تا فاصله‌ ۱۰ کیلومتری کندوی خود پرواز کنند، اما محققان معتقدند این فاصله غیر معمول است.