این غزل را در ادامه می‌خوانیم؛

*

در لفظ گم بودیم، معنا را عوض کردی

تعریف انسان در مسما را عوض کردی

چشم بشر دور از تو جز ظلمت نمی‌دانست

از نور گفتی ناگهان، ما را عوض کردی

لبخند را انداختی بر طالع دنیا

هر آینه تقدیر فردا را عوض کردی

از باغ، قبل از تو فقط دیوار پیدا بود

در را گشودی و تماشا را عوض کردی

بیرون کشیدی غنچه را از گور بدبختی

تو آمدی تقدیر گل‌ها را عوض کردی

فرمان روای با فقیران هم‌نشین بودی

آداب تخت و تاج و کسری را عوض کردی

گفتی عرب را با عجم در حکم فرقی نیست

از عدل گفتی، راه فتوا را عوض کردی

دنیای بی تو خالی از عشق و محبت بود

ای عشق برگشتی و دنیا را عوض کردی...