حریف‌مان در نیمه دوم خوب جنگید و ما را تحت فشار گذاشت
وی افزود: در نیمه دوم آنها خیلی خوب توانستند بجنگند و ما را تحت فشار قرار بدهند، این کار را هم به خوبی انجام دادند. مهاجمان ما نتوانستند در جلوی زمین به خوبی توپ را نگه دارند و گل را روی شلوغی جلوی محوطه جریمه خوردیم و در نهایت بازی با نتیجه تساوی یک - یک تمام شد. تا دقایق آخر بازی توانستیم بازی را به دست بگیریم و تیم حریف عقب کشید و در نهایت بازی با تساوی یک - یک تمام شد.

می‌خواستیم در این مسابقه برنده شویم
سرمربی تیم فوتبال پرسپولیس تصریح کرد: می‌خواستیم در این مسابقه برنده شویم، ولی این اتفاق نیفتاد و بازی مساوی شد. هر دو تیم خوب جنگیدند و  نتیجه در نهایت مساوی شد. از حالا به بازی‌های بعدی فکر می‌کنیم.

امروز پنالتی‌زن اول ما علیپور بود
«پنالتی‌زن پرسپولیس گولسیانی است و همچنین آقای علیپور سابقه خراب کردن پنالتی را دارد. چه شد که امروز  زننده پنالتی‌ پرسپولیس تغییر کرد؟»‌، کارتال در پاسخ به این سؤال گفت: قبل از بازی صحبت کردیم و گفتیم یا علی علیپور پنالتی بزند یا گئورگی (گولسیانی) یا برعکس این موضوع. صحبت کردیم و گفتیم پنالتی‌زن اول ما آقای علیپور باشد. فوتبال همین است. اصلاً ممکن است گئورگی پنالتی بزند و آن را از دست بدهد. این موضوع در فوتبال طبیعی است.

مساوی نتیجه‌ای عادلانه برای بازی ما و فولاد بود
وی راجع به جو هواداری فوتبال ایران، گفت: یکی از دلایلی که بازی هر دو تیم پرشور و خوب بود، حضور تماشاگرانی بود که به خوبی دو تیم را تشویق می‌کردند. اتمسفر بازی عالی بود. این تشویق تماشاگران انرژی و انگیزه بازیکنان را بیشتر می‌کند و آنها در زمین بهتر می‌جنگند. عامل مهم دیگر این بود که بازی در یک ورزشگاه زیبا و چمنی که مناسب فوتبال بازی کردن بود، انجام شد و هر دو تیم طرفدارانی خیلی عالی داشتند. شاید مساوی برای این مسابقه عادلانه بود.

هواداران ایرانی پرشورتر از ترکیه هستند
سرمربی تیم فوتبال پرسپولیس درباره اینکه آیا جو هواداری فوتبال در ایران و ترکیه را شبیه هم  می‌بیند، تأکید کرد: تماشاگران اینجا هیجان زیادی دارند و پرشور هستند و از جان و دل مشغول تشویق تیم مورد علاقه‌شان هستند و این چیز خیلی خوبی است. آنها روحیه آدم را بالا می‌برند. هم اینجا و هم در ترکیه طرفداران پرشور هستند، اما اینجا هواداران پرشورتر از ترکیه هستند.

وی همچنین خاطر نشان کرد: در دو بازی که اینجا به ورزشگاه رفتم، استادیوم پُر بوده است، ولی در ترکیه چنین اتفاقی نمی‌افتد. فقط سه یا چهار تیم اول هستند که طرفداران‌شان ورزشگاه را پُر می‌کنند. برای بازی بقیه تیم‌ها سه تا پنج هزار نفر تماشاگر در ورزشگاه حاضر می‌شوند، شاید نهایتاً 10 هزار نفر شوند، ولی اینجا می‌بینم ورزشگاه‌ها پُر می‌شوند که برای فوتبال اتفاق خیلی خوبی است.