انتخاب/ روزنامه فایننشال تایمز چاپ لندن نوشت: وقتی جیک سالیوان وارد اتاق خصوصی در رستوران «راشیکا وست‌اند» می‌شود، به شوخی به این مشاور امنیت ملی سابق ایالات متحده می‌گویم که اگر می‌دانستم او لباس غیررسمی می‌پوشد، من هم ساده‌تر لباس می‌پوشیدم. او با لبخند اصلاحم می‌کند: «کژوال شیک.»

سیدعباس عراقچی، وزیر خارجه گفت: پول های ایران که در جاهای مختلف توسط آمریکا مسدود شده در حالی که در مورد آنها توافقی وجود داشته و ایران به تعهدات خود طبق آن توافق عمل کرده و دولت آمریکا برخلاف تعهداتش رفتار کرده، نمونه هایی از گام هایی است که می توان برداشت و اعتماد ایران را جلب کرد.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: سالیوان این رستوران مدرن هندی را انتخاب کرده که تنها چند بلوک با خانه‌اش در واشنگتن فاصله دارد؛ جایی که او چهار سال گذشته را همراه با همسرش، مگی گودلندر، نماینده تازه انتخاب‌شده نیوهمپشایر در کنگره، زندگی کرده است. او با اشاره به این مکان می‌گوید: «این بیشتر جای قرار‌های عاشقانه ما بود» و باعث می‌شود کمی احساس غریبه بودن کنم.
با توجه به آرامش فضا، متوجه نمی‌شوید که مهمان من چهار سال گذشته را در قلب کاخ سفید گذرانده است؛ از مدیریت بحران بالن جاسوسی چین گرفته تا تهدیدات هسته‌ای ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، و درگیری‌های خاورمیانه. این مرد ۴۸ ساله همچنین معمار اصلی آن چیزی بود که خودش از آن به‌عنوان «اجماع جدید واشنگتن» یاد می‌کند؛ سیاستی که اقتصاد و امنیت ملی را در هم می‌آمیزد و بر اساس این باور اوست که آمریکا به «سیاست خارجی برای طبقه متوسط» نیاز دارد.
گفت‌وگویمان به ایران کشیده می‌شود. سالیوان معتقد است که تهران اکنون ضعیف‌تر از هر زمان دیگری از زمان جنگ ایران و عراق است؛ جنگی که در سال ۱۹۸۸ پایان یافت. از او می‌پرسم که انتظار دارد ترامپ چگونه با این مسئله برخورد کند. او پاسخ می‌دهد: «پیش‌بینی می‌کنم که در این دولت یک بحث جدی بین یک اقدام دیپلماتیک جسورانه و یک اقدام نظامی جسورانه در بگیرد.»
این پاسخ باعث می‌شود که از او بپرسم آیا فکر می‌کند بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، وسوسه خواهد شد که یک حمله نظامی انجام دهد؟
سالیوان پاسخ می‌دهد: «بدون اینکه شخصاً آن را به نتانیاهو نسبت دهم، می‌توانم بگویم که رهبری ارشد اسرائیل، چه در سطح سیاسی، چه در سطح نظامی و اطلاعاتی، به‌شدت وسوسه خواهند شد که از این لحظه استفاده کنند.»

غزه و سیاست بایدن

از او درباره غزه و این موضوع می‌پرسم که آیا معتقد است دولت بایدن در مواجهه با انتقاداتی که مطرح شد—مبنی بر اینکه فشار کافی بر نتانیاهو برای توقف کشتار غیرنظامیان وارد نکرد—موضع درستی داشت؟
او می‌گوید: «رنج انسانی عظیمی در غزه وجود داشت، بنابراین اگر بخواهم اینجا بنشینم و بگویم "نه، نه، همه‌چیز عالی پیش رفت"، این نشان‌دهنده فقدان کامل همدلی انسانی خواهد بود. از سوی دیگر، ایده قطع ارسال سلاح به اسرائیل درحالی‌که از چندین جبهه مورد حمله قرار گرفته بود... نمی‌دانم چطور می‌توانستم چنین تصمیمی را توجیه کنم. بنابراین، این موضوع دشواری است.»
وی ادامه می‌دهد: «شاید این مهم‌ترین مسئله‌ای باشد که در این چهار سال تنها با گذشت زمان و کسب چشم‌اندازی بهتر بتوانم کاملاً قضاوت کنم که چه چیزی را درست انجام دادیم و چه چیزی را درست انجام ندادیم.»

برنامه‌های شخصی پس از کاخ سفید

گفت‌وگوی ما بیش از دو ساعت طول کشیده است. سیاست را کنار می‌گذارم و می‌خواهم درباره زندگی شخصی او بیشتر بدانم.
پس از چهار سال پرتنش با کمتر از دو هفته تعطیلات، برنامه‌های فوری سالیوان شامل کار نمی‌شود. او فردای مصاحبه به یوتا پرواز می‌کند تا با دوستانش اسکی کند و همچنین قصد دارد سفری برای پیاده‌روی با دوستانش در گرند کنیون و هورشو بند در آریزونا داشته باشد.
او همچنین مشتاق است که دوباره کتاب بخواند، زیرا در کاخ سفید تقریباً هیچ فرصتی برای مطالعه نداشت، جز خواندن برخی کتاب‌های «فرار از واقعیت». او در دوران دبیرستان فوتبال بازی می‌کرد و با اشتیاق درباره کتاب The Club نوشته جاناتان کلگ و جاشوا رابینسون، که درباره لیگ برتر انگلیس است، صحبت می‌کند. علاقه او به فوتبال انگلیس به دوران تحصیلش در دانشگاه آکسفورد بازمی‌گردد، زمانی که شروع به دنبال‌کردن تیم چلسی کرد