روزنامه سازندگی/ «صورت مساله را پاک نکنید» عنوان یادداشت روز در روزنامه سازندگی به قلم محمد علیخانی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:

بابت تمدید ۶ ماهه دوره ششم شوراها، من یک پرسش مطرح می‌کنم! فارغ از بحث‌های قانونی و حقوقی که در قالب توجیه بیان می‌کنند، آیا اگر این دوره شوراها، اصلاح‌طلبان بر سر کار بودند، باز با اهتمام فراوان و دست‌وپا زدن‌های زیاد، تمدید می‌شد؟ پیش از این هم دوره شوراها دو سال تمدید شد که باز هم زمان اصولگرایان بود! بر این باورم که قطعاً این اتفاقات در زمان اصلاح‌طلبان نمی‌افتاد، حتی آقای هاشمی دوره شورای پنجم را هم یک هفته زودتر تحویل داد. مشکل مملکت ما از همین تبعیض‌ها آغاز می‌شود، جایی که عده‌ای بخواهند، همه چیز ممکن است و جایی که نخواهند، هیچ چیز اتفاقی نمی‌افتد! به اضافه اینکه عملکرد این دوره مدیریت شهری به‌شدت مورد انتقاد است! جایی که آقای شهردار در انتخابات ریاست‌جمهوری شرکت کردند و صداقت خود را به مردم اثبات کردند! البته معتقدیم که حضور ایشان به رای آقای پزشکیان کمک کرد؛ حداقل ۴ میلیون. بخشی از مردم به دلیل ترس از آقای جلیلی به آقای پزشکیان رای دادند و بخشی دیگر به دلیل نوع اظهارات آقای زاکانی، انگیزه رای دادن پیدا کردند. همین موضوع نشان می‌دهد ایشان چقدر مقبولیت دارند و عملکردشان چقدر مورد رضایت مردم است. در حوزه مدیریت شهری هم وعده‌هایی دادند که هیچ کدام عملیاتی نشد و اعضای فعلی شورا هم به عملکرد او انتقاد جدی دارند! بگویند چه تعداد از واحدهای مسکونی که وعده دادند، ساخته شد! در حوزه حمل‌ونقل عمومی هم که با قراردادهای زمان ما، خود را پرزنت می‌کردند! اگر واقعاً توانسته‌اند در چنین مدت کوتاهی اتوبوس و واگن برای مترو وارد کنند پس حتماً باید در بیش از سه سال، تهران دیگر مشکل اتوبوس و مترو نمی‌داشت! ترافیک و وضعیت آلودگی هوا هم بدتر شده است. به اضافه اینکه بعد از ورود آنها روند تخریب باغات و قطع درختان نیز سرعت گرفت! این خروجی عملکرد سبب شد، مجلس دستمزد آنها را با تمدید ۶ ماهه بدهد! البته دلایل دیگری هم درباره تمدید ۶ ماهه وجود دارد. اول اینکه این گروه می‌خواهند مسندها را بدون انتخابات یا با مشارکت حداقلی داشته باشند یا اصلاً انتخابات برگزار نشود تا بر سر کار بمانند. به اضافه اینکه در این مورد دولت هم کوتاه آمده است. شرایط کشور از نظر اقتصادی و فضای عمومی جامعه به شکلی است که همان مشارکت ۴۹ درصدی را هم نخواهیم داشت و به نظر من نگرانی از عدم مشارکت مردم، یکی از دلایل این تصمیم است. بنا بود به ‌نحوی عمل شود که آن ۵۰ درصدی که پای صندوق‌های رای نیامدند، راضی شده و بیایند اما نه‌ تنها این اتفاق نیفتاد بلکه وضع بدتر هم شد! بخشی به دلیل کارشکنی‌ها بود و بخشی به دلیل عملکرد نامناسب دولت در باج‌دهی به رقیب. به همین دلیل شخصیت‌های با نفوذی که مردم را تشویق به رای دادن کردند، مدام از سوی مردم مورد نقد و گلایه قرار می‌‌گیرند. جایی که در دیزی را باز می‌گذارند و شعار وفاق را به تقسیم غنائم و تقسیم پست تعبیر می‌کنند، چطور می‌توان مردم را امیدوار کرد. درحالی که چند اقدام نشان داد اگر آقای پزشکیان محکم بایستد، می‌تواند رضایت مردم را جلب کند، نمونه‌اش قانون حجاب و عفاف است. بنده ریشه این قانون را در جریان نفوذ می‌دانم و برخی آگاهانه و برخی هم ناآگاهانه به آن رای داده‌اند. اما این جریان می‌خواسته در کشور تنش و نارضایتی ایجاد کند. هرچند آن قانون قابلیت اجرا ندارد و کسانی که اصرار می‌کنند این قانون را باید اجرا کرد، در پی ایجاد درگیری با مردم هستند و اگر کسی چنین بنایی دارد، می‌خواهد به نظام ضربه وارد کند. آن هم در شرایطی که مردم تحت شدیدترین فشارهای اقتصادی هستند! نمونه دیگر گشایش‌هایی که در زمینه فیلترینگ اتفاق افتاد، نشان داد که آقای پزشکیان اگر اراده کند، می‌تواند اقداماتی انجام دهد و مردم هم از او پشتیبانی می‌کنند و آن ۵۰ درصدی هم که رای ندادند، پای کار می‌آیند. اما عده‌ای نمی‌خواهند این اتفاق بیفتد! باعث تاسف است که ۶ ماه به دوره مدیریت شهری که عملکرد خوبی ندارد، اضافه کردند! نباید نگران برگزاری انتخابات بود، اگر برگزار کردید و مردم نیامدند، یعنی مشکلی وجود دارد و ما باید سیاست‌هایمان را اصلاح کنیم تا مردم بیایند! نه اینکه صورت ‌مساله را پاک کنیم! اگر روزی فقط ۱۰ درصد مردم در انتخابات شرکت کردند، آیا راهش این است که دیگر انتخابات برگزار نشود؟! این اقدامات به جمهوریت نظام آسیب می‌زند، جمهوریتی که محوریت آن مردم هستند. باید به فکر اصلاح باشیم، نه پاک کردن صورت ‌مساله.