آخرین خبر/جهان قابل مشاهده محدوده دید ما به وسعت 46.5 میلیارد سال نوریست که با انبساط جهان بزرگتر نمیشود!

دقت کنید اگر بتوانیم انرژی لازم برای رسیدن به نزدیکی سرعت نور را فراهم کنیم (انرژی یک سوپرنوا) آنوقت به دلیل کندی زمان میتوانیم به سرعت به مقصد برسیم اما مشکلی که این راه دارد این است که در زمان هم سفر خواهیم کرد.

یعنی هر قدر به سرعت نور نزدیک تر شویم، با سرعت کمتر در زمان، نسبت به زمان زمین پیش خواهیم رفت و در نتیجه پس از رسیدن به مقصد میبینیم که در آینده هستیم.


پس راه بهتر استفاده از تکنولوژی وارپ است که با ایجاد یک حباب فضا-زمانی اطراف کشتی آن را از اثرات نسبیتی مثل افزایش جرم و اتساع زمان حفظ میکند.

کشتی وارپ شتابی ندارد پس چیزی از نسبیت انیشتین که میگوید نمیتوان با سرعت نور و فراتر سفر کرد، نقض نمیشود.

در واقع وارپ درایو کاری میکند که فضای جلوی آن منقبض شود و آن را بِکِشد و فضای پشت منبسط شود و آن را هل بدهد.

اما اگر برفرض بتوانیم مشکل تامین انرژی وارپ را حل کنیم باز هم مشخص نیست که پس از خروج از جهان قابل مشاهده زمین، سر از کجا در خواهیم آورد!