خراسان/ «زندگی خوب، مطالبه مردم از سران قوا» عنوان یادداشت روز در روزنامه خراسان به قلم حسین سعیدی، مدیر مسئول روزنامه خراسان است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:

نشست مشترک سران و جمعی از مسئولان سه قوه با محوریت «همدلی برای ایران» روز گذشته به میزبانی نهاد ریاست جمهوری برگزار شد و حاضران در نشست راه‎های مشارکت مردم در فعالیت‌های اقتصادی، رفع موانع تولید و سرمایه‌گذاری و تقویت همکاری‌های بین‌المللی را بررسی کردند.
کلیدواژه اصلی سخنان سران قوا در نشست دیروز، «مردم» بود. دکترپزشکیان برخورد براساس عدالت و انصاف و عدم تبعیض بین مردم را گوشزد کرد و دکتر قالیباف همکاری، همدلی و هم‌افزایی سران قوا     را     راه حل اصلی مشکلات مردم دانست و حجت الاسلام محسنی‌ اژه‌ای کاهش تصدی‎گری دولت و استفاده از ظرفیت‌های مردمی و بخش خصوصی برای پیشرفت اقتصاد کشور را جزو الزامات برشمرد.
اما چرا علی‌رغم تمامی فرصت‎ها و ظرفیت‌های بی‌شمار، همچنان نظامی اقتصادی متناسب با یک کشور مستقل تولیدی با محوریت مردم و بخش خصوصی نداریم؟ درسال‎های گذشته، سیاست ایران مرکز مجادلات و مناقشات بی‌حاصل بر سرتقابل دین و آزادی، عدالت و توسعه، معیشت و اخلاق و در دهه گذشته تعریف نقش اقتصادی کشور پیرامون نظام سلطه بود. حول و حوش این موارد و ده‎ها مقوله‌ دیگر بحث‎های فراوانی شد، نظرهای گوناگونی مطرح گردید و مجادلات بالا گرفت. «مردم» حیران از این‎که پایان این گفت‎وگوها و دعواهای سیاست کدام نقطه است؟ و آغاز عمل از کی و کجاست؟
برخی از سیاسیون با افراط‌ها و تفریط‌ها نگاه نگران ایرانیان را نگران‌تر کردند. مجادلات به حذف و طرد و توهین و هتک هم رسید؛ اما پایان نیافت و تدبیرات از میان رفت و چون خرابی‎ها ازحد گذشت سیاست از دست رفت. توسعه و عدالت کم‎رنگ شد و چهره نجیب مردم ایران عبوس گردید. چرا که شرایطی چنین آشفته را در شأن و آبروی خود ندیدند و ملتی که شرایط را در شأن خود نبیند تحمل نمی‌کند. با همه پیشرفت‌های ریز و درشتی که در عرصه‌های مختلف علمی، فرهنگی و اقتصادی صورت پذیرفته است، مردم ایران شرایط امروز را برازنده خود نمی‌بینند. اقتصاد و فرهنگ و سیاست و در یک نگاه زندگی ایرانی با شأن و منزلت او متناسب نیست.
گوش ایران و ایرانی برای شنیدن مناقشات و مجادلات بی پایان بسته شده و جامعه نیازمند حرکت به سوی «زندگی خوب» است. آن‎چنان که متناسب با  شأن و منزلت او و به دور از جنگ قدرت و نزاع‎های مرسوم سیاسی باشد. براین اساس شاید مهم‎ترین مطالبه مردم از سران قوا را بتوان در شش عرصه زیر خلاصه کرد:
- تأمین «زندگی خوب اقتصادی» از طریق افزایش قدرت خرید و رونق کسب و کار، به گونه‌ای که درآمدهای هر فرد ایرانی کفاف مخارج زندگی‎اش را بدهد و این محقق نمی‌شود مگر با اولویت دادن به حوزه اقتصاد. به نحوی که در چارچوب بازار هدایت شده به گونه‌ای رفتار شود که با شفاف سازی از رشد زیاد قیمت‎ها جلوگیری شود و با ایجاد تسهیلات زیربنایی و ساده کردن مقررات و رفع موانع تولید زمینه زندگی خوب اقتصادی فراهم گردد.
- ایجاد «زندگی خوب فرهنگی» از طریق ترویج و آموزش نگاه فرهنگی دین‎مدار با آموزش سبک زندگی دینی ازجمله ساده زیستی، پرهیز از اسراف در عین بهره‌مندی از نعمت های الهی، توجه به اقشار ضعیف جامعه، انضباط مالی، تعهد و وجدان کاری، پرهیز از گران‎فروشی و کم‎فروشی و احتکار و...
- برقراری «زندگی خوب اجتماعی» از طریق افزایش سرمایه های اجتماعی همچون اعتماد، افتخار و امنیت اجتماعی
- رسیدن به «زندگی خوب بین‌المللی» از طریق تعامل و به دست آوردن همه فرصت‎های منطقه‌ای و جهانی با  نفی دیپلماسی التماسی و پرهیز از چشم دوختن به حرف و تصمیم مقامات کشورهای دیگر و حرکت خردمندانه، اندیشیده‌شده و محاسبه‌شده و داشتن انعطاف در موارد لازم برای دور زدن موانع سخت و صخره‌ای به منظور ادامه مسیر تا رسیدن  به اهداف کلان
- بسترسازی «زندگی خوب سیاسی» از طریق کاهش تنش‌های سیاسی و مجادلات قدرت در کشور و منع دخالت سیاست قدرت در زندگی خصوصی مردم
-«پیوند فناوری» و«زندگی خوب» برای دسترسی به همه فرصت‎ها و آسان‌سازی زندگی