نامه نیوز/ یک تحلیلگر مسائل سیاست خارجی گفت: زیاد صحبت‌کردن درباره مذاکره از سوی مسئولان نتیجه معکوس می‌دهد. وقتی مقامات کشور مدام از مذاکره حرف زدند، دیدیم که نماینده آمریکا گفت ایران گدایی مذاکره می‌کند و فشارها را افزایش می‌دهند.

امروز نتانیاهو به آمریکا می‌رود تا دیداری با دونالد ترامپ داشته باشد. آن طور که گفته می‌شود یکی از محورهای گفت‌وگوی آنها ایران است. در این بین برخی تصور می‌کنند که ترامپ مانند دوره اول ریاست‌جمهوری خود موضعی سخت در قبال ایران نخواهد داشت و برخی دیگر نیز باور دارند که او با فشارهای شدید لابی صهیونیستی همان رویکرد سابق یعنی فشار حداکثری را خواهد داشت.

فؤاد ایزدی، تحلیلگر مسائل سیاست خارجی، درباره این موضوع به «نامه‌نیوز» گفت: «ما یک تجربه چهارساله از دولت اول ترامپ را داریم و هیچ نشانه‌ای مبنی بر تغییر آن سیاست را ندیده‌ایم. ترامپ اقدامات حمایتی‌ای از رژیم صهیونیستی در دور اولش انجام داد که رؤسای جمهور پیش از او شعارش را می‌دادند و او عمل کرد؛ مانند پذیرش بخش‌هایی از بلندی‌های جولان در اختیار اسرائیل یا پذیرش بیت‌المقدس به عنوان پایتخت صهیونیستی. این تصویری است که از ترامپ وجود دارد و هیچ نشانه‌ای مبنی بر تغییر آن اکنون در اختیار نیست که بگوییم او نسبت به دور اولش تفاوتی دارد».

او ادامه داد: «ترامپ علاقه‌ای به جنگ با ایران ندارد. نتانیاهو به او خواهد گفت که سیاست‌های اسرائیل در قبال ایران صرفا به جنگ محدود منتهی می‌شود و باعث ایجاد جنگی گسترده نخواهد شد و ممکن است ترامپ را هم متقاعد کند زیرا او و اطرافیانش و همسو با صهیونیست‌ها هستند و حتی برخی از اعضای کابینه‌اش هم نگاهی مذهبی به موضوع اسرائیل دارند؛ مثلا وقتی از الیز ماری استفانیک که به عنوان سفیر آمریکا در سازمان ملل تعیین شده پرسیده بودند که آیا کل کرانه باختری را متعلق به اسرائیل می‌دانی یا نه، گفته بود بله، بر اساس تورات این بخش را متعلق به اسرائیل می‌دانم که نشان از نگاهی دینی دارد که دیدگاه‌های مذهبی برخلاف جمهوری‌خواهان اساسا در دموکرات‌ها کم است. حالا این نگاه خوش‌بینانه برخی در ایران نسبت به ترامپ و سعی آنها در سفیدشویی ترامپ واقعا جای تعجب دارد زیرا شواهدی مبنی بر تغییر ترامپ وجود ندارد. به هر حال سیاست خارجی یا باید بر اساس شواهد پیش برود یا بر اساس تجربه تاریخی. اگر از هر کدام از این دو منظر به موضوع نگاه کنیم، نمی‌توانیم به هیچ وجه نسبت به ترامپ خوش‌بین باشیم».

این تحلیلگر مسائل سیاست خارجی همچنین بیان کرد: «ترامپ نگفته است که هزینه نظامی آمریکا را کاهش می‌دهم. اتفاقا جمهوری‌خواهان خواستار افزایش هزینه‌های نظامی‌اند. ترامپ می‌گوید باید جلوی ریخت‌وپاش‌ها را گرفت که بخشی از این ریخت‌وپاش‌ها در حوزه نظامی هم هست. او حتما نمی‌خواهد که وارد جنگی گسترده با ایران شود زیرا می‌داند که جنگ در عراق و افغانستان که به شدت ضعیف بودند چه بر سر آمریکا آورد؛ چه رسد به ایران که بسیار قدرتمند است. افرادی مانند نتانیاهو می‌خواهند او را قانع کنند که سیاست‌های اسرائیل منجر به وقوع جنگی گسترده با ایران نمی‌شود».

ایزدی در پایان گفت: «مذاکره ابزاری در سیاست خارجی است. کشورها در حوزه‌های مختلف اعم از سیاست، اقتصاد، جامعه و فرهنگ تصمیمات مختلفی می‌گیرند. مذاکره ابزاری در اختیار عرصه سیاسی است که می‌شود از آن بهره برد اما مذاکره باید برای بهبود شرایط باشد. تجربه قبلی نشان داد که تحریم‌های انتهای دولت آقای روحانی از ابتدای دولتش هم بیشتر و هم سنگین‌تر بود؛ یعنی عده‌ای رفتند مذاکره کنند تا تحریم‌ها رفع شود اما تحریم‌ها به شکل دیگری و البته شدیدتر ادامه یافت و همان‌هایی که رفته بودند تحریم‌ها را لغو کنند خودشان تحریم‌ شدند و برگشتند. هر کاری راهی دارد. با چکش نمی‌شود پیچ را باز کرد. زیاد صحبت‌کردن درباره مذاکره از سوی مسئولان نتیجه معکوس می‌دهد. وقتی مقامات کشور مدام از مذاکره حرف زدند، دیدیم که نماینده آمریکا گفت ایران گدایی مذاکره می‌کند. این شیوه تصویر خوبی از سیاست‌های ایران به نمایش نمی‌گذارد و اتفاقا اگر غربی‌ها تصور کنند ما نیازمند مذاکره هستیم، به این نتیجه می‌رسند که پس سیاست فشار حداکثری جواب داده و فشارها را بیشتر می‌کنند؛ به ویژه اینکه اکنون لغو تحریم‌ها در اختیار کنگره آمریکاست و دست رئیس‌جمهور این کشور نیست و اکنون حال و هوای کنگره دست زدن‌های پیاپی برای نتانیاهو است نه لغو تحریم‌ها. از سوی دیگر خود ترامپ هم سخنی از مذاکره نزده است. او می‌گوید می‌گوید می‌خواهم با ایران معامله کنم؛ یعنی یک سری خواسته‌هایی را مطرح می‌کند و ایران یا آنها را می‌پذیرد یا نه. این معامله است، نه مذاکره و آنهایی که در داخل جامعه را با موضوع مذاکره یا عدم مذاکره دوقطبی می‌کنند، مطمئن باشند که مشغول پیچیده‌تر کردن مشکلات هستند».