مهر/ شکست سنگین پرسپولیس ایران مقابل الهلال عربستان در شهر ریاض، همه فوتبالدوستان به ویژه طرفداران سرخپوشان را عصبی و ناراحت کرد؛ اما واقعیت این است که الهلال باید پرسپولیس را شکست می‌داد.
اگر بخواهیم بازی تیم‌های پرسپولیس و الهلال را فارغ از تعصب، مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم، به این نتیجه می رسیم که تیم الهلال باید پرسپولیس را شکست می‌داد و اگر غیر از این اتفاق می‌افتاد؛ تنها می‌توانستیم دو دلیل برای آن بیاوریم. شانس و تعصب که البته همیشه جواب نمی‌دهد. بنابراین، شب گذشته نیز بازی دو تیم بر اساس معیارهای علمی پیش رفت و به پیروزی تیم الهلال ختم شد.
چرا الهلال باید می‌برد
شاید از نگاه خیلی از طرفداران فوتبال، این ادعا چندان پذیرفته شده نباشد که الهلال باید بازی را می‌برد، در حالی که اگر کمی دقیق شویم، می‌پذیریم که همین طور است و الهلال باید پرسپولیس را شکست می‌داد.
با نگاهی به ساق‌هایی بازیکنان دو تیم، متوجه می‌شویم که برای ۱۱ بازیکن الهلال، رقمی بالغ بر ۱۵۱ میلیون یورو هزینه شده است؛ در حالی که برای ۳۳ بازیکن تیم پرسپولیس، رقمی در حدود ۱۵.۵ میلیون یورو هزینه شده است.
دقت کنید به اعداد و ارقام و تعداد بازیکن‌ها که برای ۱۱ نفر، بیش از ۱۵۱ میلیون یورو و برای ۳۳ نفر، حدود ۱۵.۵ میلیون یورو هزینه شده است. پس چرا نباید الهلال بازی را می‌برد.
گرانبهاترین بازیکن پرسپولیس، اورونوف است با ۲.۲ میلیون یورو و ارزان‌ترین بازیکن الهلال، کایو سزار با ۳ میلیون یورو است. گرانبهاترین بازیکن الهلال، روبن نوس با ۲۸ میلیون یورو است.
وقتی به این اعداد و ارقام نگاه می‌کنیم، به راحتی به این واقعیت پی می بریم که الهلال باید برنده بازی می‌شد؛ زیرا، چند برابر پرسپولیس هزینه کرده است. لابد نمی‌خواهید قبول کنید که هر قدر سرمایه گذاری درست و منطقی داشته باشید، به همان اندازه هم سود می‌برید.
بازی در ورزشگاه کاملاً مدرن الهلال، دومین ادله برای برد این تیم مقابل پرسپولیس است؛ چرا که نمی‌توان نقش زیرساخت‌ها در پیشرفت و توسعه را نادیده گرفت. در حالی که تیم پرسپولیس هنوز یک ورزشگاه برای خودش ندارد و هر بازی را باید در یک ورزشگاه برگزار کند، چرا توقع داریم که می‌بایست مقابل الهلال، پیروز از زمین بازی بیرون می‌آمد.
همه ما آرزو داریم تیم‌های ایرانی در هر مسابقه‌ای به خصوص در مقابل تیم‌های عربی، پیروز میدان باشند؛ اما تا کی می‌توان به تعصب و غیرت و شانس امیدوار بود. باید واقع بین بود و قبول کرد که فوتبال ما در این سال‌ها نه تنها قوی نشده است که برعکس، ضعیف‌تر از سال‌های قبل شده و دلیل اصلی آن نیز، فقط و فقط، نداشتن زیرساخت‌های لازم و سرمایه گذاری مناسب بوده است. در این سال‌ها دل خوش کرده ایم به غیرت بازیکنان و شانس، اما مگر می‌شود همیشه شانسی برنده شد؟