در این یادداشت آمده است:

«مدت زمان زیادی به پایان جنگ ایران و عراق باقی نمانده است. علی هاشمی فرمانده قرارگاه نصرت در پی حمله نیروهای عراقی مجبور می‌شود از جزیره مجنون عقب‌نشینی کند. با مفقود شدن علی هاشمی در چهارم تیر ۱۳۶۷ حضور خانواده این فرمانده و به خصوص مادرش پررنگ‌تر می‌شود. بازه زمانی فیلم، از سال‌های جنگ ایران و عراق تا ۲۲ سال بعد از کشف پیکر علی هاشمی را در بر می‌گیرد.

چهارمین فیلم مهدی جعفری مثل فیلم دومش «بیست و سه نفر» روایت خود را بر برهه ای از دوران جنگ ایران و عراق قرار داده و تقریبا فیلم پرتره ای از یکی از شهدای شاخص جنگ را به تصویر کشیده است. «اشک هور» با در پیش گرفتن یک روایت غیرخطی، پیوسته بین روزها و سال‌های قبل و بعد چهارم تیر ۶۷ در رفت و آمد است.

شاید مضمون و محتوای اثر بیش از هر چیز دیگری مساله و مفهوم انتظار را در بر می گیرد. انتظار مادری برای بازگشت جسد فرزند شهیدش و یا دریافت خبری از او. این مساله را البته پیش از این در سینمای ایران با فیلم «شیار ۱۴۳» نرگس آبیار دیده بودیم آما انچه که «اشک هور» را از فیلم آبیار متمایز می کند رفت و برگشت های مکرر قصه از سال ۱۳۶۷ تا سال ۱۳۸۹ (زمان یافتن پیکر شهید هاشمی) است که مجموعه ای از مکان های مختلف خانوادگی و جنگی و غیره را در بر می گیرد. اگرچه در داستان «اشک هور» نیز متاسفانه یکی از مشکلات همیشگی سینمای ایران باز هم به چشم می خورد و آن هم ضعف در شخصیت پردازی است به گونه ای که عمده شخصیت های اصلی داستان شخصیت کاملی ندارند و از این رو در بسیاری از بخش ها کنش ها و واکنش هایشان به دلیل عدم اشراف و آگاهی کامل مخاطب از شخصیت یاد شده به صورت گنگ و نامفهوم باقی می ماند. ریتم کند قصه نیز یکی دیگر از ضعف های «اشک هور» محسوب می شود. در بسیاری از بخش ها قصه به خوبی جلو نمی رود و همین مساله باعث آزردگی مخاطب شده و همراهی کامل با کلیت اثر را از او سلب می کند. اگرچه در بخش هایی دیگر به ویژه صحنه ای که پیکر علی هاشمی یافت شده اما مادر قصد ندارد برای دادن آزمایش خون اقدام کند، یا سکانس های جنگی شاهد ریتم بسیار خوب و متعادلی هستیم اما به هر شکل مهدی جعفری به عنوان نویسنده فیلمنامه و کارگردان اثر نتوانسته ریتم یکدستی را برای فیلمش ایجاد کند.

بازی بازیگران تقریبا خوب و مناسب بوده اما بازی رویا افشار بسیار فراتر از استانداردهای بازیگری در سینمای ایران است. افشار در نقش مادر درخشان ظاهر شده و تصویری از مادری در انتظار بازگشت فرزند را خلق کرده و بازی ای اثرگذار از خود ارائه می‌دهد. مادری که در پی کشمکشی درونی در نهایت شهادت پسرش را می‌پذیرد. رویا افشار بار احساسی این فیلم را به دوش می‌کشد و در آن نیز موفق می‌شود. بازی بازیگر نقش علی هاشمی نیز هم انتخاب خوبی بوده و هم در باور پذیر ساختن شخصیت کمک شایان توجهی کرده است.

فیلمبرداری «اشک هور» هم یکی از نقاط قابل اعتنا و به شکلی نقطه قوت آن است. جعفری به دلیل پیشینه و تخصصی که در فیلمبرداری دارد توانسته هر آنچه که تجربه داشته در فیلمبرداری «اشک هور» بگذارد و نتیجه اش هم البته قاب های بسیار درخشان و استاندارد به ویژه در صحنه های نبرد و جنگ است.

در مجموع اگرچه «اشک هور» از آن دسته فیلم هایی در حوزه دفاع مقدس است که روح سلحشوری و عرق ملی در آن موج می زند اما به نظر نمی رسد که بتواند در اکران عموم قابلیت جذب مخاطب عام را داشته باشد. با این حال باید نام فیلم را در ردیف یکی از آثار ارزشمند و قابل اعتنای سینمای ایران به ثبت رساند.»