پدال/ یوخن نیرپاش مؤسس کمپانی بی ام و M آغاز کننده راهی جذاب و هیجان‌انگیز برای شرکتی بوده که محصولاتش به سنگ محک بسیاری از رقبا تبدیل شده‌اند.

با اینکه نیرپاش به عنوان راننده و مدیر در مسابقات موتور اسپرت حضور داشته است اما برای تشکیل تیم مسابقه بی ام و استخدام نشد بلکه او می‌خواست چیزی بهتر بسازد. ما در خلال مسابقات رولکس ۲۴ دیتونا با او همراه شدیم تا گفت‌وگویی هیجان‌انگیز درباره آغاز راه بی ام و M داشته باشیم. او یکی از دعوت‌شدگان به مراسم گرامی داشت ۵۰ سالگی تأسیس تیم کارخانه‌ای بی ام و M بود و ما سؤالات زیادی را درباره روزهای ابتدایی تأسیس زیرمجموعه پرفورمنس بی ام و پرسیدیم. یوخن نیرپاش در سال ۱۹۷۲ به بی ام و پیوست تا بخش موتور اسپرت آن را تأسیس کند. نیرپاش قبل از پیوستن به بی ام و با فورد همکاری می‌کرد و توانسته بود موفقیت‌های زیادی در زیرمجموعه اروپایی این برند به دست آورد. او می‌گوید:

در آن زمان نیازی به حضور من برای تغییر کارها نبود زیرا با فورد بسیار موفق ظاهر شده بودیم و ما در این شرکت خوشحال بودم.

اما او ایده‌ای برای ادامه کار خود داشت و می‌خواست دنیای خودرو یک قدم رو به جلو حرکت کند:

من از هیئت‌مدیره بی ام و خواستم یک شرکت را نه تنها برای حضور در مسابقات بلکه برای استفاده از دانش کسب شده در موتور اسپرت برای تولید و مهندسی خودروهای پرفورمنس تأسیس کنند. ایده من این بود که این شرکت هم در مسابقات حضور یابد و هم به توسعه خودروهای جاده‌ای بپردازد.

بی ام و موتور اسپرت GmbH کار خود را با استفاده از پیشرانه فرمول ۲ برگرفته از نیروگاه ۴ سیلندر M10 نصب شده در سدان ۲۰۰۲ شروع کرد، خودرویی که بسیار موفق بود. خود بی ام و می‌گوید محصول بسیار دوست‌داشتنی ۳.۰ CSL که در ابتدا توسط آلپینا توسعه یافت و در سال ۱۹۷۱ عرضه شد در سال‌های پس از آن توسط همین بخش موتور اسپرت ارتقا یافت و در مسابقات شرکت کرد. اولین پروژه جاده‌ای این بخش تازه تأسیس ارتقای اولین نسل بی ام و سری ۵ با استفاده از برخی قطعات CSL بود. در اواسط و اواخر دهه ۷۰ میلادی، بی ام و موتور اسپرت اقدام به بازنگری در سری ۵ نسل E12 و بر اساس درخواست مشتریان کرد و نهایتاً خودروی ۵۳۰ موتور اسپرت لیمیتد ادیشن را برای صدور مجوز حضور در مسابقات آفریقای جنوبی ساخت. تمامی این تلاش‌ها با تولید 535i در سال ۱۹۷۹ به اوج خود رسید. بی ام و 535i از قوای محرکه 635Csi از جمله پیشرانه اصلاح شده CSL استفاده می‌کرد. یوخن نیرپاش درباره این سری ۵ ویژه می‌گوید:

تولید این خودرو مأموریت بسیار متفاوتی بود زیرا در آن زمان خطوط تولید انعطاف زیادی نداشتند و به همین خاطر مجبور بودیم تا خودروهای کامل را دریافت کرده و قطعات را تغییر دهیم. مشکل دیگر هم این بود که اگر پیشرانه اصلی خودرو را باز می‌کردیم نمی‌توانستیم آن را به کارخانه برگردانیم زیرا از نظر آن‌ها، چنین پیشرانه‌ای کارکرده بود و باید آن را در نمایندگی‌ها می‌فروختیم.

در همان زمان نیرپاش توسعه خودروی اسپرت سفارشی را با تمرکز روی اقدامات کم‌هزینه کلید زد. این خودرو M1 نام داشت که جانشین بی ام و M برای ۳.۰ CSL محسوب می‌شد. مؤسس بی ام و M می‌گوید:

اگر شما به ۳.۰ CSL نگاه کنید خودرویی استاندارد و جاده‌ای را می‌بینید که با تغییراتی به مدل مسابقه‌ای تبدیل شد و کارهای زیادی روی آن انجام دادیم. مدل استاندارد در آن زمان ۵۰ هزار مارک آلمان قیمت داشت و قیمت نسخه مسابقه‌ای CSL به ۴۰۰ هزار مارک می‌رسید و به همین خاطر بود که ما چراغ سبز هیئت‌مدیره برای تولید خودرویی مسابقه‌ای برای جاده را دریافت کردیم. این خودرو M1 بود.

نیرپاش می‌گوید در آن زمان M1 استاندارد حدود ۱۰۰ هزار مارک قیمت داشت و قیمت خودروی مسابقه‌ای گروه ۴ فقط ۵۰ هزار مارک گران‌تر بود:

مسابقه دادن با خودرویی همچون M1 بسیار اقتصادی‌تر بود.

البته نباید تصور کرد که M1 خیلی ارزان بود چراکه قیمت پورشه ۹۱۱ توربو در سال ۱۹۷۸ یعنی زمان معرفی M1 به حدود ۷۸۵۰۰ مارک می‌رسید. به همین دلیل بود که ژرمن‌ها در فروش M1 به مشکل برخوردند و تا زمان تولید مدل همخوان با مسابقات گروه ۴، این کلاس کاملاً منحل شد. با اینکه تولید محصولات جاده‌ای بی ام و M استارت درخشانی نداشت اما سری ۵ موتور اسپرت سفارشی و M1 باعث شدند مسیری بسیار موفقیت‌آمیز شروع شود. بدون وجود این خودروها خبری از M3 و M5 هم نبود. باید دانست فروش این خودروساز در سال ۲۰۲۴ به بیش از ۲۰۰ هزار خودرو رسید هرچند باید گفت فروش محصولات M پرفورمنس از جمله M340i نیز با فروش مدل‌های تمام M محاسبه می‌شود. با این وجود عملکرد M بسیار خوب است مخصوصاً وقتی‌که بدانیم کل فروش بی ام و در ۵۰ سال قبل حدود ۲۰۰ هزار دستگاه بوده است. واکنش نیرپاش به این موضوع جالب بود و گفت:

فوق‌العاده!