ایرنا/ موفقیتِ نسبی «باغ کیانوش» در جشنواره و فروشی که این فیلم کمدی فانتزی را به سومین فیلم غیرکمدی سال تبدیل کرد، سبب شد محمدجواد موحد دوباره به همراه کارگردانی فیلم اولی به سراغ «تاکسیدرمی» برود، فرمولی امتحان پس داده اما پرخطر. 
 با شدت گرفتن تولید فیلم‌های کمدی که ‌حال‌وهوای دهه ۶۰ بن مایه اصلی آنها بود، فیلمسازانی در این مسیر قدم گذاشتند که خود به دو دسته تقسیم شدند؛ دسته‌ای از آنها بر روی موفقیت این فرمول موج‌سواری کردند و نتیجه آن تولید «هزارپا»، «مطرب»، «فسیل»، «زودپز»، «گیج‌گاه» و.. شد. فیلم‌هایی که اگرچه فاتح گیشه بودند اما خمیرمایه دغدغه‌مندی نداشتند و صرفا سرگرم‌کننده بوده‌اند.
«تاکسیدرمی» هم به مانند «باغ کیانوش» روایتی از سال‌ها پیش است این بار اما پیش از انقلاب. گویا برادر رضا پهلوی هوس شکار می‌کند و تصمیم به شکار یکی از گونه های کمیاب می‌گیرد تا آن را تاکسیدرمی کند
دسته دیگری از فیلمسازان اما دست روی نکات مغفول این دهه گذاشتند و از ترکیب آن با کمدی، سبک متفاوتی از فیلم‌ها در سینمای ایران تولید شد. از نمونه آن می‌توان به «باغ کیانوش» و «آپاراتچی» اشاره کرد؛ فیلم‌هایی که اگرچه در گیشه رکورد خاصی را جابه‌جا نکردند اما به اتمسفر متفاوتی از دهه ۶۰ پرداختند که با دغدغه‌مندی همراه بود.
«باغ کیانوش» از ترکیب لحن طنز با انیمشین و اندکی چاشنی ترس به شیوه‌ای متفاوت با شب‌های بمباران دهه ۶۰ برخورد کرده بود و به گونه کمدی فانتزی رسیده بود. گونه‌ای که در سینمای گران و پرهزینه ایران، ژانر پرریسکی محسوب می‌شود و کم پیش می‌آید که تهیه‌کننده‌ای سرمایه شخصی خود را برای تولید چنین فیلمی صرف کند.
محمدجواد موحد اما با پشتوانه سازمان سینمایی سوره امسال به مانند سال گذشته، «تاکسیدرمی» را در همین گونه به جشنواره آورده؛ موفقیتِ نسبی «باغ کیانوش» در جشنواره و فروشی که این فیلم را به سومین فیلم غیرکمدی سال تبدیل کرد، سبب شد موحد دوباره به همراه کارگردانی فیلم اولی به سراغ این ایده برود، فرمولی امتحان پس داده اما پرخطر.
«تاکسیدرمی» هم به مانند «باغ کیانوش» روایتی از سال‌ها پیش است این بار اما پیش از انقلاب. گویا برادر رضا پهلوی هوس شکار می‌کند و تصمیم به شکار یکی از گونه های کمیاب می‌گیرد تا آن را تاکسیدرمی کند. دغدغه‌ای که از خلاصه فیلم برمی‌آید، شکار گونه‌های در معرض انقراض است.
محمد پایدار در نخستین اثر بلندش به سراغ قصه‌ای آمده که به روایت‌های واقعی گره می‌خورد اما جنس کارگردانی در ‌حال‌وهوای فانتزی را نیز حفظ کرده است.
موضوعی که سینما به واسطه تصویربرداری در فضای باز جنگل، کمتر جرات می‌کند آن را انتخاب کند. سال گذشته «بچه زرنگ» نیز در همین موضوع با لحن طنز و در قالب انیمیشن پرداخته بود که با اقبال خوبی در گیشه مواجه شد. امسال فیلم «خاتی» نیز دغدغه محیط زیستی دارد.
نکته قابل توجه درباره «تاکسیدرمی»، فیلم‌اولی بودن کارگردان است. محمد پایدار پیش از این فیلم‌های کوتاهی چون «نوشابه مشکی» را در کارنامه دارد. پایدار، گونه کمدی فانتزی را در آخرین اثر کوتاهش، «راوی» نیز تجربه کرده که از آثار حاضر در بخش فیلم کوتاه جشنواره امسال نیز هست. ـ«راوی» نیز فضایی انتزاعی داشت که بر مفاهیم انسانی متکی بود.
پایدار در نخستین اثر بلندش اما به سراغ قصه‌ای آمده که به روایت‌های واقعی گره می‌خورد اما جنس کارگردانی در ‌حال‌وهوای فانتزی را نیز حفظ کرده است.