خبرآنلاین/ نشست رسانه‌ای فیلم سینمایی «بازی را بکش» با حضور مصطفی کیایی تهیه کننده، محمد ابراهیم عزیزی کارگردان، محمد بحرانی، محسن کیایی، پوریا رحیمی سام، متین حیدری نیا بازیگران، نیما جعفری جوزانی تدوینگر و حسین جلیلی مدیر فیلمبرداری امروز ۱۸ بهمن در چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر در برج میلاد برگزار شد.
 محمدابراهیم عزیزی درباره روند تحقیق این فیلم گفت: در دوران پژوهش ما با دوربین به جاهایی مانند قهوه‌خانه‌ها می‌رفتیم و رفتارهای خیلی بدی با ما می‌شد. اما در زمان تولید این فشار بیشتر از روی ما برداشته شد. چنین کاری کردن نیاز به پول زیاد نداشت بلکه نیازمند جسارت بود.
 چند وقتی بود که درباره مسائلی مانند فساد کمدی ساخته می‌شد. این فاجعه است که ما به چنین موضوعاتی بخندیم. باید بپذیریم که این مسائل تلخ است و اگر به آن بخندیم ساده‌انگاری موضوع است.
محسن کیایی بیان کرد: من در چندسال گذشته فیلم‌های کمدی‌ام بیشتر دیده شده‌اند اما نقش‌های جدی هم بازی کرده بودم. ابراهیم به من پیشنهاد داد که نقش اول فیلم را بازی کنم و این لطف را به من داشت. خودم از نقش‌های متفاوت بسیار استقبال می‌کنم و دوست داشتم از پس ادای لهجه و ایفای نقش چنین شخصیتی بربیایم.
پوریا رحیمی‌سام عنوان کرد: همه ما پسرها در این فیلم یک زمانی می‌خواستیم فوتبالیست شویم و پس از آن مسیرمان به سمت سینما کشیده شد. همه ما پس از تماشای فوتبال دوست داریم که تمام اتفاقات در همین مستطیل سبز رقم بخورد اما متاسفانه گاهی خبرهایی از فوتبال در نقاط مختلف جهان قلب آدم را به درد می‌آورد. امیدوارم فیلم‌هایی مانند فیلم ما بتواند در این زمینه اثربخش باشد.
محسن کیایی در پاسخ به این پرسش که چرا فیلم جسورانه به موضوع فساد در فوتبال نپرداخته است، گفت: ما به مفهوم جسورانه کمی متفاوت نگاه می‌کنیم. این فیلم در بافتی روایت می‌شود که تمام سران و بزرگان منطقه در این فساد دست دارند. نمی‌توانستیم مثلاً آقای تاج را به فیلم بیاوریم یا به تیم‌های بزرگ تهران بپردازیم زیرا این دیگر فیلم ساختن نیست بلکه کار خبری است.
محمد بحرانی درباره ایفای نقش در این فیلم تصریح کرد: برای یاد گرفتن لهجه شمالی چند روزی در شهر لنگرود با مردم صحبت می‌کردم. وقتی ابراهیم فیلمنامه را به من نشان داد به محسن و مصطفی ارائه کردم و شکر خدا فیلم ساخته شد.
با عادل فردوسی پور در چند مقطع صحبت کردیم و دوست دارم به نوبه خودم بخشی از فیلم را به عادل فردوسی مور تقدیم کنم که چندسال برای فساد در فوتبال جنگید.
روزی با یک فوتبالیست معروف قرار گذاشتیم که قرار بود اطلاعات خوبی از فساد در فوتبال به ما بدهد. من نام آن فوتبالیست را نمی‌دانم اما او هرگز سر قرار نیامد.
حسین جلیلی درباره فیلمبرداری اثر گفت: کارگردان نگاهش را از مستند آورده بود و دوست داشت آن نگاه را در فیلم داستانی نیز حفظ کند. روزانه درباره همه سکانس‌ها صحبت می‌شد و همه‌چیز را باهم‌ چک می‌کردیم.
نیما جعفری‌جوزانی درباره تدوین فیلم گفت: بخش زیادی از تدوین فیلم از دکوپاژ کارگردان می‌آید و بخش‌های مستندگونه فیلم سختی کار را بیشتر می‌کرد.
 امیدوارم این فیلم شروع‌کننده موجی باشد و بتوانیم درباره تمام فسادهایی که در این خاک رخ می‌دهد، فیلم بسازیم و کسی هم کاری به کارمان نداشته باشد.
ما تجربه پرداختن به مسائلی مانند فساد را در فیلم «خط ویژه» و «بارکد» هم داشتیم. وظیفه ما راه‌حل و راهکار دادن نیست بلکه ارگان‌های مربوطه باید وارد عمل شوند.
ما خانواده کیایی همه فوتبالی و پرسپولیسی هستیم و دوست داشتیم که فیلم فوتبالی بسازیم. محمدابراهیم عزیزی نیز همواره دغدغه این مساله را داشت.