فارس/ در شب ٢٢ بهمن، فریاد مردم پایتخت مقاومت جهان اسلام همزمان با ایران اسلامی همچون طوفانی در سکوت شب پیچید. آسمان پر از صدای «الله اکبر» شد و نقطه‌عطفی در تاریخ رقم خورد.

ساعت ۲۱ شب فرا می‌رسد. در هوای سرد و سکوت شب، در کوچه‌های تاریک و در دل خانه‌های بی‌صدا، ناگهان صدایی بلند و رسا از دل شهر بلند می‌شود؛ صدای «الله‌اکبر» که از هر خانه، از هر دل، از هر زبان به آسمان می‌رود.

شب ۲۲ بهمن است، شبی که تاریخ این سرزمین به آن گواهی می‌دهد. شبی که انقلاب اسلامی پیروز شد و دیوارهای ظلم و استبداد فرو ریخت. این ساعت، هر سال، همانند چراغی روشن در دل شب، در گوشه و کنار این سرزمین طنین می‌اندازد.
در این شب، مردم به پشت بام‌ها می‌روند. از جوان و پیر، زن و مرد، همه با هم در یک هماهنگی شگرف و بی‌نظیر، فریاد می‌زنند: "الله اکبر." این صدا از دل‌هایی برمی‌آید که در طول سال‌ها مبارزه، در سایه‌ی استبداد و ظلم، هر لحظه آرزوی آزادی و عدالت را در دل داشتند. آن‌چه در این شب به گوش می‌رسد، نه تنها یک فریاد ساده است، بلکه صدای پیروزی امید، صدای شکسته شدن زنجیرها، و صدای آزادی است.وقتی این صدا به آسمان می‌رود، گویی ستارگان برای شنیدن آن از حرکت باز می‌ ایستند و خود را در دل شب می‌چرخانند. این لحظه، نه تنها یک یادآوری از گذشته است، بلکه نویددهنده‌ی یک آینده است. آینده‌ای که در آن مردم سرنوشت خود را رقم می‌زنند، آینده‌ای که در آن، هیچ ظلمی جایی ندارد.
شب ۲۲ بهمن، شب پیروزی شکوهمند و افتخارآفرین انقلاب اسلامی، این ساعت، هر سال، یادآور پیروزی مردمی است که از دل تاریکی به سوی روشنایی گام برداشته‌اند. فریاد "الله اکبر" نه تنها صدای انقلاب است، بلکه صدای ادامه‌ی راه است، راهی که با ایمان و اراده آغاز شد و اکنون در هر گوشه‌ی این سرزمین، همچنان طنین‌انداز است.این شب، این ساعت، این صدا، همیشه در قلب تاریخ می‌ماند و برای نسل‌های آینده حکایت از مقاومت، آزادی و ایستادگی می‌کند.