خراسان/ بیش از یک قرن است که تولیدکنندگان غذا با هدف بازاریابی‌ و فروش بیشتر، از رنگ‌های مصنوعی در محصولاتشان استفاده کرده‌اند. این کار اغلب با هدف جعل ظاهر تازه و طبیعی انجام می‌شود تا محصول نهایی شبیه مواد اولیه خامی که در تولید آن استفاده شده است، به نظر برسد. همین ترفند در مواردی هم با این هدف انجام می‌شود که محصول جذاب یا متمایز از رقبا به نظر برسد؛ مانند تولید شیرینی‌ها یا دسرهایی به رنگ آبی نئونی یا صورتی شبرنگ.

چرا جذابیت بصری غذاها مهم است؟
به گزارش آسوشیتدپرس، تولیدکنندگان موادغذایی در اواخر قرن نوزدهم می‌دانستند که باید جذب بصری را به‌درستی انجام دهند. این بخش از راهبرد بازاریابی آن‌ها بود که به‌عنوان یک نماد کوتاه‌مدت برای تشویق به شناسایی مارک، ایجاد احساس راحتی در مصرف‌کنندگان در مورد کیفیت و رفع نگرانی‌ها (یا واقعیت‌ها) از فاسد شدن غذاها‌ به‌ویژه با صنعتی‌ شدن تولید غذا استفاده می‌شد. رنگ‌های مصنوعی به غلبه بر مشکلاتی مانند از بین رفتن رنگ غذاها در فرایند تولید کمک می‌کردند و باعث می‌شدند غذاها «طبیعی‌تر» به نظر برسند اما کم‌کم‌ از آن‌ها به‌منظور جذاب‌تر کردن غذاها به ویژه برای مصرف‌کنندگان کودک هم استفاده شد. واقعیت این است که ما به مرور زمان ناخودآگاه یا آگاهانه، بین رنگ‌ها و طعم‌ها ارتباطاتی ایجاد کرده‌ایم. به عنوان مثال، رنگ قرمز به غذاهای تند یا پرادویه مرتبط می‌شود، یا رنگ صورتی با شیرینی‌ها. این ارتباطات بیشتر نتیجه تجربیات فرهنگی و اجتماعی و حتی تبلیغات تجاری است که در ذهن ما تثبیت شده‌اند.
رنگ ظرف‌ها هم تاثیرگذار است
از طرفی تحقیقات نشان می‌دهد روابطی که ما بین رنگ‌ها و طعم‌ها برقرار می‌کنیم، می‌تواند بسته به زمینه تغییر کند و در موقعیت‌ها یا مکان‌های مختلف احساسات و برداشت‌های متفاوتی به وجود بیاورد. به عنوان مثال، یک مایع آبی‌رنگ اگر در یک لیوان پلاستیکی در حمام باشد، ذهن ما احتمال می‌دهد که دهان‌شویه با طعم نعناع باشد. این ارتباط حتی می‌تواند از خود آن خوراکی فراتر رود و به رنگ‌های مربوط به نحوه ارائه آن هم مربوط شود؛ یعنی رنگ‌هایی که برای ظروف، بشقاب‌ها یا لیوان‌ها استفاده می‌شوند، هم می‌تواند بر حس و ترجیح ما در مورد غذا تاثیر زیادی داشته باشند. به طور مثال، تحقیقات نشان داده‌اند که افراد ممکن است بسته به رنگ ظرفی که غذا در آن سرو می‌شود، غذاهای خاصی را ترجیح دهند یا آن‌ها را به مقدار متفاوتی بخورند.  این ارتباط‌ها در ذهن اغلب ناخودآگاه شکل می‌گیرند، با این حال باید پذیرفت چیزهای زیادی وجود دارد که می‌توان با رنگ، آن‌ها را دستکاری کرد و بر قضاوت‌ها تاثیر گذاشت و حذف رنگ‌های افزودنی از خوراکی‌ها کار چندان آسانی نیست.