پدال/ از نظر میراث و زمان تأسیس، برندهای خودروسازی معدودی می‌توانند با اینترنشنال تراکس رقابت کنند. در واقع ریشه این شرکت مشهور به سال ۱۸۳۱ میلادی بازمی‌گردد یعنی زمانی که سایروس اچ مک کورمیک اولین ماشین دروکاری مکانیکی دنیا را تولید کرد. اگرچه سال‌های اولیه تأسیس اینترنشنال تراکس با چیزی که هم‌اکنون می‌بینیم تفاوت بسیار زیادی دارد اما از همان ابتدای کار نیز نوآوری‌های زیادی وجود داشته است. در واقع اینترنشنال تراکس سازنده وسایل نقلیه‌ای بود که راه را برای توسعه شاسی بلندهای مدرن هموار کرد. نام اینترنشنال تا سال ۱۹۰۲ وجود نداشت اما در همان سال کمپانی مک کورمیک هاروستینگ و دییرینگ هاروستر با یکدیگر ادغام شدند و شرکت اینترنشنال هاروستر به وجود آمد. چند سال پس از ادغام شرکت‌ها با یکدیگر بود که اولین کامیون اینترنشنال هاروستر تولید شد. این کامیون که بین عموم با نام “اتو باگی” شناخته می‌شود از انعطاف کافی برای کاربری کامیون سبک و همچنین وسیله نقلیه سواری برخوردار بود و سریعاً بین کشاورزان محبوبیت زیادی یافت. در واقع اتو باگی را می‌توان پدر وانت پیکاپ های مدرن دانست.

بیش از یک قرن بعد، اینترنشنال تراکس همچنان به تولید محصولات سنگین ادامه می‌دهد و جزو ریشه‌دارترین نام‌های صنعت خودروهای تجاری است؛ اما مالک اینترنشنال تراکس چیست و این کامیون‌های مشهور کجا تولید می‌شوند؟ برای اطلاع از پاسخ این پرسش‌ها باید نگاهی به داستان هویت مدرن این شرکت داشته باشیم. بد نیست بدانید پس از ادغام سال ۱۹۰۲، شرکت اینترنشنال تراکس بیش از ۸۰ سال با همان نام اینترنشنال هاروستر فعالیت کرد. در واقع سال ۱۹۸۶ بود که اولین تغییر مهم در شرکت موردبحث رخ داد و شرکت نویستار اینترنشنال وارد قصه شد. با اینکه تغییر رخ داده خیلی روی مالکیت اینترنشنال تراکس تأثیری نداشت و تنها یک تغییر نام بود اما نام اینترنشنال همچنان روی خودروهای تجاری استفاده شد.

این کمپانی تا به امروز با نام نویستار به تولید محصولات خود ادامه می‌دهد و سؤال بعدی این است که مالک نویستار کیست؟ اولین نشانه‌های تغییر قابل‌توجه در مالکیت اینترنشنال تراکس در سال ۲۰۱۷ پدیدار شد. در این سال بود که نویستار و فولکس‌واگن برای یک همکاری استراتژیک توافق کردند. البته باید گفت شاخه محصولات سنگین فولکس‌واگن در سال ۲۰۱۸ نام خود را به گروه تراتون تغییر داد. همکاری استراتژیک بین دو غول یاد شده تا سال ۲۰۲۱ ادامه یافت و در این سال نویستار به زیرمجموعه کامل گروه تراتون تبدیل شد. با وجود این تغییر در مالکیت، اینترنشنال تراکس هویت خود به عنوان سازنده محصولات مطمئن و منعطف برای بازار آمریکای شمالی را حفظ کرده است. سرمایه‌گذاری گروه تراتون همچنین باعث شده محصولات این شرکت به روز شوند و حتی خبر به‌روزرسانی و مدرن سازی کامیون کلاسیک اینترنشنال هاروستر اسکات نیز منتشر شده است.

اینترنشنال علاوه بر کامیون به تولید پیشرانه‌ها، گیربکس‌ها و اتوبوس‌ها نیز مشغول است. بیش از ۱۴۵۰۰ نفر در این چندین کارخانه این شرکت کار می‌کنند. باید دانست اینترنشنال تراکس دارای ۵ تأسیسات تولید اصلی است به گونه‌ای که اتوبوس‌های تجاری و مدرسه در کارخانه تولسا تولید می‌شوند. این اتوبوس‌ها ظرفیت حمل ۲۹ تا ۷۸ نفر را دارند و با طیف وسیعی از پیشرانه‌های بنزینی و دیزلی و حتی برقی توسعه می‌یابند. گیربکس‌ها و پیشرانه‌های دیزلی اتوبوس‌های یاد شده و دیگر کامیون‌ها در کارخانه پیشرفته هانتسویل تولید می‌شوند. کارخانه مهم بعدی در مکزیک قرار دارد. این کارخانه کامیون‌های کلاس ۸ را از سال ۱۹۹۸ تولید می‌کند و از نظر تیراژ تولید به یکی از مهم‌ترین تأسیسات خودرویی مکزیک بدل شده است.

کارخانه دیگر اینترنشنال تراکس در سن آنتونیو قرار دارد و مساحت آن به بیش از ۸ هکتار می‌رسد. در کارخانه سن آنتونیو کامیون‌های کلاس ۶ تا ۸ تولید می‌شود. اگرچه اکثر محصولات کارخانه موردبحث دارای پیشرانه دیزلی هستند اما مدل‌های برقی هم در کنار آن‌ها توسعه می‌یابد. نهایتاً باید به کارخانه اسپرینگ فیلد اوهایو اشاره کرد که مونتاژ کننده کامیون‌های سبک، متوسط و هوی دیوتی از جمله کامیون جذاب MXT است. با وجود چنین زنجیره تولید قابل‌توجهی اینترنشنال تراکس می‌تواند از منابع تحقیق و توسعه و تکنولوژی گروه تراتون نهایت استفاده را ببرد.