همشهری/ «شرط ثبات ارزی در برابر فشارها» عنوان یادداشت روز در روزنامه همشهری به قلم رضا کربلائی‌ است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:

نوسان شدید نرخ ارز در 6ماه گذشته به‌ویژه طی هفته قبل این سؤال‌ها را مطرح می‌سازد که راهبرد ارزی ایران در برابر فشارهای احتمالی خارجی چیست؟ و آیا ثبات به بازار ارز برمی‌گردد و التهاب‌ها فروکش می‌کند یا خیر؟ اتفاق روز گذشته و کاهش نزدیک به 5هزار تومانی قیمت هر دلار آمریکا با وجود اظهارنظر دونالد ترامپ و مواضع ضد ‌و نقیض او مبتنی بر رویکرد فشار حداکثری و وعده آمادگی برای توافق با ایران، نشان می‌دهد که مشروط به اراده جدی و تلاش دولت و بانک مرکزی برای حفظ ثبات مالی می‌توان سیاست التهاب ارزی را کنترل کرد.
شرط این است که مردم به این نتیجه برسند که ثبات مالی در نتیجه اصلاح سیاست‌های کلان اقتصادی رخ خواهد داد که نخستین پیامد آن کاهش انتظارات تورمی و امید به پیش‌بینی‌پذیری اقتصاد خواهد بود. تجربه نوسان ارزی طی بیش از یک‌دهه اخیر از زمان تلاش دولت‌های مختلف از ارز 1226تومانی دولت محمود احمدی‌نژاد، دلار 4200تومانی دولت حسن روحانی، دلار 28هزار 500تومانی دولت ابراهیم رئیسی و 64هزار تومانی دولت مسعود پزشکیان نشان می‌دهد که سیاست تثبیت ارزی با کنترل مصارف ارز تجاری و خدماتی نتیجه نداده و همچنان اختلاف نرخ ارز مطلوب دولت‌ها و بازار آزاد حفظ شده است.
اکنون لازم است تا سیاستگذاران و مردان اقتصادی دولت به این جمع‌بندی برسند که راه ثبات بازار ارز، از ثبات مالی و پیش‌بینی‌پذیری اقتصاد می‌گذرد. در این صورت شرط دیگر برای حفظ ثبات در اقتصاد، انسجام جریان‌های سیاسی و جلوگیری از غبارآلود شدن فضای تصمیم‌گیری است. البته که هم دولت باید به فکر کنترل کسری بودجه شدید باشد و هم بانک مرکزی سیاست‌های پولی فعالانه‌ای برای مهار تورم به اجرا گذارد.
کاهش سطح اعتماد عمومی نسبت به کارآمدی سیاست‌های مالی و پولی طی سال‌های اخیر باعث شده که سیاستگذاران به جای تقویت سرمایه اجتماعی، درصدد تکرار راه‌هایی باشند که بارها تجربه شده و نتیجه هم نداده است. تردیدی نیست که افزایش تنش‌های سیاسی در داخل کشور بر سر یک تصمیم‌گیری منطقی و مبتنی بر عقلانیت اقتصادی باعث خواهد شد که فشارهای بیرونی برای حفظ التهاب در بازارها بیشتر شود و درک این مهم کمک خواهد کرد تا با حفظ انسجام ملی و همگرایی سیاست‌های مؤثر اقتصادی، راهبرد ارزی مناسب، پایدار و اعتمادساز در برابر فشارها اتخاذ شود.
واقعیت این است که اختلاف بین بانک مرکزی و وزارت اقتصاد بر سر مدیریت کلان اقتصادی کشور در نهان ادامه دارد و فقدان یک فرماندهی واحد برای کم کردن اختلاف‌ها و هماهنگی سیاست‌ها و اهداف و برنامه‌ها، موجب موازی‌کاری در اجرا و تردید مردم نسبت به تحقق ثبات مالی شده است. از این جهت لازم است بانک مرکزی و وزارت اقتصاد و البته سازمان برنامه و بودجه با پیش‌بینی سناریوهای احتمالی فشارهای بیرونی درصدد بازطراحی یک نقشه راهبردی برای خنثی‌سازی‌ تهدیدها باشند.
تجربه نشان داده که وقتی مردم به این جمع‌بندی برسند که همه مسئولان جدا از دیدگاه‌های سیاسی درصدد کاهش فشارها و اصلاح سیاست‌ها هستند و به جای مچ‌گیری از یکدیگر مصمم هستند تا بر سر اولویت‌های اقتصادی اجماع کنند، آنگاه خنثی‌سازی فشارها و تحریم‌ها با وجود پیچیدگی‌های آن ممکن خواهد بود و بدیهی است و البته تجربه هم ثابت کرده که با جابه‌جایی افراد بدون اصلاح سیاست‌ها و کنار گذاشتن روش‌های تکراری و شکست‌خورده راه به جایی نخواهد برد.
مردم نشان داده‌اند که فشارها و تهدیدهای داخلی را تحمل می‌کنند اما تاب‌آوری اقتصاد در برابر فشارها تنها به مقاومت مردم بدون تغییر در سیاستگذاری‌ها و نقشه راه شفاف و قابل اتکا برای خنثی‌سازی تهدیدها و ایجاد فرصت‌ها سخت، پیچیده، پرهزینه است و باعث استهلاک اقتصاد و اعتماد عمومی می‌شود و بازار ارز آرام نمی‌گیرد مگر اینکه دنبال مهار تورم، ثبات مالی و پیش‌بینی‌پذیری اقتصاد باشیم.