جان دوست نویسنده سرشناس کرد اهل سوریه، متولد ۱۹۶۵ کوبانی است و اثر خود را داستانی تخیلی درباره یک شاعر حقیقی معرفی کرده است. او ۷۹ روز در کنار مزار این شاعر در جزیره بوتان به خلوت نشینی گذرانده و این کتاب را نوشته است؛ ملأ احمد جزیری شاعری که نقشی تاریخ ساز در میان کردها دارد. او پایه‌گذار شعر کلاسیک کردی است و پژوهشگران کرد او را بزرگترین شاعر تاریخ ادب خود می‌شمارند و جایگاهی چون جایگاه حافظ در ادبیات فارسی برای او قائلند.

متن اصلی داستان با نام مقامات عاشقی است و حاصل خیالات نویسنده، اما مبتنی بر اسنادی تاریخی که جابجا نقل شده است. مقامات عاشقی مشتمل بر سه مقام است: مقام نوشیدن، مقام مخموری و مقام هشیاری. داستان این زمان با دلباختگی احمد جوان که محصل علوم فقهی است، آغاز می‌شود. وقتی که چشمش به جمال شاهزاده خانمی از امارت نشین «جزیره» بزرگترین امارت نشین کرد در دوران دولت عثمانی می‌افتد… آن محصل جوان بعدها شاعری مشهور می‌شود و در دوران سالمندی شرح دلباختگی ناکام اما همچنان فروزانش را برای یکی از شاگردانش روایت می‌کند.

نویسنده اثر، بین روایتش از زندگی احمد، از ارتباط‌های عمیق ادبی آن روزگار جامعه کُرد با فرهنگ و ادبیات ایران پرده بر می‌دارد. از روایت او می‌فهمیم که زبان فارسی در محافل ادبی این منطقه که جزئی از قلمروی عثمانی‌ها به شمار می‌رفت، چنان متداول بوده که به عنوان زبان غالب ادبی در شعر و نثر شناخته می‌شد.

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:

«احمد به جای نوشتن نامه هنرش را نشان داده و یک قصیده سروده بود. او قصیده عاشقانه اش را با خطی خوش نوشته و مخصوصاً عطری خوشبو به جوهرش افزوده بود؛ آنگاه نامه را درون بریده‌ای از شاخه نی جا داده و دو طرفش را با موم بسته تا از رطوبت آب محفوظ بماند. تفاوت آن نامه با آن دست نامه‌ها که میان عاشقان ردو بدل می‌شود، زمین تا آسمان است. من بسیاری از این نامه‌ها را که متعلق به دوستانم بود خوانده‌ام. آنها نیز به اندازه کافی سخن عاشقانه برای محبوبهایشان نوشته بودند، اما آنها کجا و این نامه که از سوی محبوب خوش سیمای من آمده کجا.»

این‌کتاب با ۲۱۰ صفحه و قیمت ۱۷۰ هزار تومان منتشر شده است.