پدال/ فیسکر کارما هرچند فقط یک سال در بازار دوام آورد ولی ایده‌ها و میراث آن یک دهه بعد هنوز در صنعت خودروسازی جهان دیده می‌شود.
 
نوآوری موضوع بسیار مهمی در صنعت خودروسازی محسوب می‌شود که ویژگی‌های جدیدی را به ارمغان می‌آورد ولی در برخی موارد، این ایده‌های تازه به دلیل آنکه جلوتر از زمان خود هستند، با شکست مواجه می‌شوند. یکی از مصادیق این موضوع، فیسکر کارما است. سدان اسپرت هیبریدی بردافزا (Range Extender) با طراحی جذاب و تکنولوژی‌های فراوان که یک دهه پیش با جنجال فراوانی به بازار آمد ولی فقط یک سال دوام آورد. بااین‌حال، پس از کنار رفتن کارما، برخی از ویژگی‌های آن مثل پیشرانهٔ بردافزا در خودروهای دیگر استفاده شد و بنابراین، اگر اوضاع کمی متفاوت پیش می‌رفت، سدان فیسکر می‌توانست بسیار موفق‌تر عمل کند. ازاین‌رو، قصد داریم در ادامه تاریخچهٔ این سدان هیبریدی منحصربه‌فرد را بررسی کنیم و به میراثی که از خود بر جای گذاشت نگاهی داشته باشیم.

تولد فیسکر کارما
کارما اولین بار در سال ۲۰۰۸ در نمایشگاه خودروی دیترویت رونمایی شد. این اولین خودروی شرکت تازه تأسیس فیسکر اتوموتیو در کالیفرنیا بود که توسط طراحی مشهور «هنریک فیسکر» بنیان گذاشته شد. در همان ابتدا، فیسکر غیر از کارما دو خودروی دیگر شامل یک نسخهٔ کانورتیبل با نام سانست و یک نسخهٔ اسپرت واگن با نام سرف را هم به نمایش درآورد ولی هیچ‌کدام از این دو مدل تولید نشدند زیرا شرکت نوپای هنریک تمام تمرکز خود را به کارما معطوف کرد. این خودرو به دو موتور الکتریکی روی محور عقب مجهز بود که مجموعاً ۴۰۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کردند.

علاوه بر این، یک پیشرانهٔ ۲ لیتری چهار سیلندر توربو هم با ۲۶۰ اسب بخار قدرت در جلو قرار داشت که از جنرال موتورز گرفته شده و فقط به‌عنوان ژنراتور باطری‌ها را شارژ می‌کرد. باطری‌های کارما هم ۲۰.۱ کیلووات ساعتی و ساخت شرکت A123 بودند. در پایان سال ۲۰۱۲ اما پس از ورشکستگی این سازندهٔ باطری، تولید کارما متوقف شد و سپس اوضاع مالی شرکت رو به وخامت گذاشت تا اینکه درنهایت فیسکر در نوامبر ۲۰۱۲ اعلام ورشکستگی کرد. البته این به معنای پایان کار کارما نبود زیرا پس‌ازاینکه دارایی‌های فیسکر توسط شرکت چینی Wanxiang خریداری شد، این سدان هیبریدی با نام کارما ریورو دوباره روی خط تولید رفت.

ویژگی‌های سازگاربامحیط‌زیست
پیشرانه تنها قسمت کارما نبود که برای سازگاری بیشتر با محیط‌زیست طراحی شده بود زیرا روی سقف خودرو هم پانل خورشیدی تعبیه شده بود که بخشی از برق موردنیاز سیستم تهویه را تأمین می‌کرد و همچنین می‌توانست در هوای آفتابی در هر هفته حدود ۸ کیلومتر به برد خودرو اضافه کند. علاوه بر این، در داخل خودرو هم به‌طور گسترده‌ای از متریال سازگاربامحیط‌زیست مثل چوب حاصل از الوارهای بلااستفاده و تودوزی چرمی ساخته‌شده از ضایعات پوست گاو استفاده شده بود.

چالش‌ها و فراخوان‌ها
کارما در همان مدت کوتاهی که در بازار حضور داشت با مشکلات زیادی مثل آتش‌سوزی، پرونده‌های قضایی و بازخورد منفی نشریات مواجه شد. مشکلات قضایی این خودرو در سال ۲۰۰۸ آغاز شد یعنی زمانی که تسلا از فیسکر به خاطر سرقت تکنولوژی‌های مدل S شکایت کرد. تسلا معتقد بود هنریک فیسکر که در ابتدا طراحی اصلی مدل S بود، عمداً کوتاهی کرده و بهترین عناصر طراحی خود را برای کارما نگه داشته است. البته این ادعا اثبات نشد و تسلا مجبور شد بیش از یک میلیون دلار غرامت به فیسکر بپردازد.

علاوه بر این، چندین نمونه از کارما با مشکل آتش‌سوزی مواجه شدند که سؤالاتی را در رابطه با ایمنی سدان هیبریدی فیسکر به دنبال داشت. ازاین‌رو، فیسکر برای تعویض فن خنک‌کنندهٔ معیوب کارما فراخوان داد ولی بااین‌وجود، تصویر این شرکت برای همیشه خراب شد که این اصلاً برای یک خودروساز کوچک و نوپا خوب نبود. در سال ۲۰۱۲ هم ضربهٔ دیگری به تصویر کارما وارد شد زیرا یک نمونه از این خودرو در طول آزمایش کانسومر ریپورتز به خاطر مشکل باطری به‌طور کامل از کار افتاد.

تولد دوباره و میراث کارما
پس از ورشکستگی فیسکر، همان‌طور که گفتیم دارایی‌های شرکت توسط یک شرکت چینی بنام گروه وانشیانگ خریداری شد. مالک چینی از این طریق شرکت جدیدی بنام کارما اتوموتیو را تأسیس کرد. این شرکت خودروی جدیدی بنام ریورو را عرضه کرد که در اصل نسخه‌ای بازطراحی شده از فیسکر کارما بود. این خودرو در نسخه‌های مختلفی مثل GT (با پیشرانهٔ سه سیلندر ب‌ام‌و i8 بجای ۲ لیتری جنرال موتورز) و GS-6 ساخته شد و هنوز هم در حال تولید است. قوای محرکهٔ هیبریدی بردافزا هرچند هنوز خیلی فراگیر نشده ولی طی یک دههٔ پس از کارما بسیار پیشرفت کرده و در خودروهایی مثل نیسان سیلفی یا پیکاپ رم رمشارژر مورداستفاده قرار گرفته است؛ بنابراین، هرچند فیسکر کارما فقط یک سال دوام آورد ولی ایده‌ها و میراث آن یک دهه بعد هنوز در صنعت خودروسازی جهان دیده می‌شود.