امین‌الله نیک‌اقبال، در آستانه برگزاری هفتمین همایش مشترک دانشگاه‌های علوم پزشکی ایران و شهید بهشتی (مراکز علوم تحقیقات و چشم) که به همت انجمن چشم پزشکی ایران از ۱ تا ۳ اسفند ۱۴۰۳ برگزار می‌شود، به شایع‌ترین بیماری‌های شبکیه در سنین مختلف اشاره کرد و بر ضرورت مراجعه به چشم‌پزشک در صورت بروز هرگونه اختلال بینایی تأکید داشت.

بیماری‌های شایع شبکیه در نوزادان

وی با اشاره به «رتینوپاتی نوزادی نارس» (ROP) که در نوزادان نارس با وزن کم شایع است، گفت: این بیماری در نوزادانی که مدت طولانی در دستگاه انکوباتور نگهداری می‌شوند بیشتر دیده می‌شود. خوشبختانه با معاینات به‌موقع توسط متخصصین اطفال و ارجاع به چشم‌پزشک، امکان درمان این عارضه وجود دارد.

بیماری‌های ارثی در کودکان

نیک اقبال افزود: از ۶ ماهگی تا نوجوانی، بیماری‌های ارثی چشمی بروز می‌کنند که نیاز به معاینات منظم سالانه تا ۱۱ سالگی دارند. این بیماری‌ها درمان قطعی ندارند اما با پیشرفت ژن‌درمانی در آینده امید به درمان آنها افزایش یافته است.

بیماری‌های شایع در جوانان و بزرگسالان

وی به بیماری CSR در جوانان اشاره کرد و گفت: این بیماری ناشی از استرس بیشتر است و در بیشتر موارد ظرف ۲ تا ۳ ماه درمان می‌شود. در غیر این صورت، اقدامات تهاجمی‌تر لازم خواهد بود.

پارگی شبکیه و خطرات میانسالی

نیک اقبال افزود: پارگی شبکیه در افراد میانسال با سابقه جراحی چشم، ضربه، نزدیک‌بینی شدید یا سابقه خانوادگی شایع است و در صورت مراجعه زودهنگام، قابل درمان است. اگر جداشدگی شبکیه رخ دهد، جراحی ضروری خواهد بود.

مشکلات چشمی ناشی از دیابت و کهنسالی

عضو هیأت مدیره انجمن چشم پزشکی ایران تأکید کرد: دیابت یکی از عوامل اصلی بروز مشکلات شبکیه در میانسالی است و دژنراسیون ماکولا در سالمندی عامل کم‌بینایی برخی افراد مسن است. آزمایش منظم بینایی توسط خود فرد و مراجعه سریع به چشم‌پزشک می‌تواند مانع پیشرفت این بیماری‌ها شود.

ضرورت ترک سیگار و مراقبت از چشم در حوادث

وی، سیگار را از عوامل خطر بروز بیماری‌های شبکیه دانست و گفت: آب سیاه یا گلوکوم از بیماری‌های مرموزی است که در افراد مستعد یا دیابتی رخ می‌دهد و قابل کنترل با دارو یا جراحی است. همچنین حوادث و ضربات چشمی در جوانان و کارگران می‌تواند صدمات جبران‌ناپذیری به چشم وارد کند که با اقدامات پیشگیرانه قابل جلوگیری است.

این فوق تخصص بیماری‌های شبکیه و زجاجیه، بر معاینه منظم سالانه برای افراد سالم و برنامه‌ریزی معاینات دوره‌ای توسط پزشک برای افراد دارای بیماری‌های زمینه‌ای تأکید کرد.