به نقل از روابط عمومی خانه کتاب و ادبیات ایران، صفر عبدالله، شاعر و ادب‌پژوه تاجیکی درباره اهمیت شعر در ایجاد همبستگی و ارتباط بیشتر میان ملت‌های فارسی‌زبان گفت: کام ملت‌های فارسی‌زبان را از آغاز با شعر برداشته‌اند. قرآن کریم بارها به زبان فارسی ترجمه شده است، اما ترجمه‌ای که امید مجد با وزن شاهنامه از کلام الله انجام داد بسیار مطرح شد و ما اکنون بر اساس آن ترجمه است که می‌خوانیم: «سرآغاز گفتار نام خداست، که رحمت‌گر و مهربان خلق راست». 

او افزود: ما همیشه به شعر دلبستگی داشته و داریم و به نظرم شعر در بالاترین نقطه زیبایی‌ها قرار گرفته و چیزی بهتر از آن وجود ندارد. حتی زبان‌ کتاب‌های مقدس از جمله عهد عتیق شبیه شعر است. شعر چیزی است که در وجود ما نهادینه شده است. 

صفر عبدالله ادامه داد: این مایه افتخار است که ایرانی‌ها برای نخستین‌بار گفته‌اند: «خدا یکتاست» و پیش از آن کسی این را نگفته بود. بدون تردید هر چقدر شعر گسترش پیدا کند به سود کشورهای ما، زبان فارسی و ملت‌های فارسی‌زبان است و به همین دلیل ناراحت می‌شوم وقتی از برخی دوستان ایرانی و تاجیکی این سخن را می‌شنوم که شعر فایده‌ای ندارد و صرفا باید اقتصاد یک کشور خوب باشد. من معتقدم اگر فرهنگ که شعر از مهم‌ترین ابزار آن است نیرومند نباشد، اقتصاد نیز پیشرفت نمی‌کند.

این شاعر راه‌های پیشنهادی خود برای پیوند گسترده مجامع ادبی ایران و تاجیکستان را به این شرح بیان کرد: برای ارتباط بیشتر میان شاعران ایران و تاجیکستان باید برای همیشه راه‌ها باز باشد، روادید بین دو کشور نباشد و هرسال جشنواره‌های شعر مشترک با همکاری یکدیگر برگزار کنند. در جشنواره‌های مشترک نیز باید اشعار خوب شاعران مختلف را پذیرفت، به آنها جایزه داد و منتشرشان کرد تا ارتباط بیشتری میان شاعران دو ملت برقرار شود.

این عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی همچنین به رویدادهای مشابه جشنواره بین‌المللی شعر فجر در تاجیکستان اشاره کرد و ادامه داد: از رویدادهای مشابه جشنواره شعر فجر در تاجیکستان می‌توانم به همایش‌های سالانه‌ای مانند کنکور شعرخوانی که در آستانه نوروز برگزار می‌شود، اشاره کنم. در این رویداد شاعران به شعرخوانی می‌پردازند و برترین‌ها جایزه دریافت می‌کنند. البته در گذشته سمپوزیوم شعر فارسی در شهر دوشنبه برگزار می‌شد که برخی از شاعران و اهالی قلم ایران نیز در آن حضور پیدا می‌کردند که از جمله آنها می‌توانم به نادر نادرپور اشاره کنم.

مترجم فارسی کتاب «نصیحت‌نامه» آبای قونانبایف اضافه کرد: از میان شاعران ایرانی نادر نادرپور و فروغ فرخزاد در تاجیکستان بسیار مشهور هستند و شمارگان کتاب‌های آنها در دوره‌ای به ۲۰ هزار نسخه می‌رسید و این برای کشور تاجیکستان که چندان بزرگ نیست، عدد کمی نبود. از شاعران جوان‌تر ایران نیز در زمانه فعلی نیز کسانی چون فاضل نظری و محمدسعید میرزایی در تاجیکستان شناخته ‌شده هستند، اما آن‌گونه که باید کتاب‌ها و اشعار آن‌ها در کشور ما انتشار نیافته و نیاز به تبلیغ و نشر بیشتری وجود دارد.

استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ابوریحان آلماتی در بخش دیگری از سخنان خود بر راه‌اندازی ناشران مشترک میان دو کشور ایران و تاجیکستان تاکید کرد و ادامه داد: ایجاد نشرهای مشترک میان دو کشور لازم است تا ادبیات و آثار شاعران ایران را در تاجیکستان و آثار شاعران تاجیکی را در ایران منتشر و تبلیغ کنند تا مردم دو کشور بیشتر با آثار همدیگر آشنا شوند. در این راستا من حاضرم کمک کنم تا کتاب‌های برگزیده جشنواره بین‌المللی شعر فجر در تاجیکستان منتشر شوند.

صفر عبدالله همچنین با اشاره به شاعران فعال و قالب‌های مورد توجه در تاجیکستان گفت: در تاجیکستان به قالب‌های سنتی و آزاد شعر فارسی توجه می‌کنند و فرزانه خجندی، اسفندیار نظر، سیاوش جنیدی، عبدالجبار سروش، رستم وهاب و عبدالله رهنما از جمله شاعران خوب و فعال کشور من هستند.