آخرین خبر/ شب، مخصوصاً سحر که بسیاری از مردم خوابند، و کثرتی مزاحم کسی نیست، برای رازگویی با ذات اقدس اله بسیار مناسب است؛ لذا فرمود: (انّ ناشئه الّیل هی اشدّ وطئاً و اقوم قیلاً)، سحرخیزی خودش یک نشئه خاص خود را دارد. این برای پرهیز از کثرت است. برهان مساله هم این است که (انّ لک فی النّهار سبحاً طویلاً)؛ چون در روز با کثیر و کثرت مانوسید، توفیق توحید و یاد آن واحد بسیار ضعیف است؛ ولی در سحر، در پایان شب که مزاحمی از درون و بیرون نیست؛ شما بهتر می توانید با خدای خود راز و نیاز کنید.