پدال/ هرچند خودروسازان چینی به کپی‌برداری از روی خودروهای دیگر شهرت دارند ولی محصولات سال‌های ابتدایی فعالیت کیا و هیوندای هم شبیه دیگر خودروهای بازار بودند.
 
امروز خودروهای کیا و هیوندای طراحی‌های منحصربه‌فردی دارند اما این شرکت‌های کره‌ای زمانی که تازه خودروسازی را آغاز کرده بودند، برای تولید محصولات خود از دیگر خودروسازان و خودروها کمک و الگو می‌گرفتند. به همین دلیل، در مدل‌های قدیمی کیا و هیوندای می‌توان مدل‌های زیادی را پیدا کرد که شبیه دیگر خودروهای آن سال‌های بازار هستند. در ادامه با تعدادی از این خودروها آشنا خواهیم شد.

کیا الن سال ۱۹۹۶ / لوتوس الن

اولین خودروی این لیست را نمی‌توان یک کپی دانست زیرا این اساساً خودروی دیگری بود که توسط کیا به تولید رسید. در سال ۱۹۹۵، لوتوس به تولید الن نسل M100 پایان داد و در همان زمان، کیا که به دنبال تنوع بخشیدن به سبد محصولاتش و تغییر تصویر خسته‌کنندهٔ خود بود، حقوق تولید الن را از لوتوس خرید. بدین ترتیب، تولید این خودرو اسپرت یک سال پس از توقف توسط لوتوس، در کره با نام کیا الن آغاز شد. کیا الن به‌جز تجهیز به پیشرانهٔ ۱.۸ لیتری برگرفته از مزدا و چراغ‌های عقب جدید، تفاوت دیگری با همتای بریتانیایی خود نداشت.

هیوندای گالوپر سال ۱۹۹۱ / میتسوبیشی پاجرو

گالوپر هم شرایطی مشابه کیا الن دارد. هیوندای از زمان تأسیس تا دههٔ ۹۰ فقط به تولید خودروهای سدان پرداخته بود ولی یکی از مدیران این شرکت پتانسیل بازار کره برای خودروهای شاسی‌بلند را تشخیص داد و پس از یک تلاش ناموفق برای توسعهٔ چنین خودرویی، نسل اول میتسوبیشی پاجرو برای بومی‌سازی و عرضه در کره انتخاب شد. بدین ترتیب، زمانی که میتسوبیشی در سال ۱۹۹۱ نسل دوم پاجرو را معرفی کرد، خط تولید نسل اول به کارخانهٔ هیوندای منتقل و تولید نسخهٔ کره‌ای این شاسی‌بلند ژاپنی با نام گالوپر آغاز شد. گالوپر در بیرون اساساً همان پاجرو بود که نشان هیوندای گرفت. در سال ۱۹۹۷ نیز هیوندای با الهام از نسل دوم پاجرو، گالوپر را مورد به‌روزرسانی قرار داد.

هیوندای تراکان سال ۲۰۰۱ / مرسدس بنز ML

در سال ۲۰۰۱ هیوندای شاسی‌بلند جدیدی بنام تراکان را به‌عنوان جایگزین گالوپر معرفی کرد. در آن سال‌ها، هیوندای همچنان به میتسوبیشی وابسته بود و تراکان نیز بر اساس پلت‌فرم نسل دوم پاجرو ساخته شد. به همین دلیل، هرچند فرم کلی بدنهٔ تراکان به پاجرو شباهت داشت ولی طراحان هیوندای برای نمای جلوی شاسی‌بلند جدید خود سراغ نسل اول مرسدس بنز ML رفتند. جالب اینکه این شاسی‌بلند آلمانی هم قرار بود با همکاری میتسوبیشی و روی پلت‌فرم پاجرو ساخته شود ولی این برنامه بعداً به دلیل مشکلات فنی لغو شد و ML به‌طور مستقل توسط مرسدس توسعه پیدا کرد. تولید تراکان هم تا سال ۲۰۰۷ ادامه داشت و سپر با وراکروز جایگزین شد.

کیا اوپیروس سال ۲۰۰۳ / مرسدس بنز E کلاس

اوپیروس یکی از کپی‌های آشکاری است که توسط کیا انجام شد. برای فهمیدن اینکه نمای جلوی اوپیروس از روی مرسدس E کلاس نسل W210 کپی شده نیازی نیستد از علاقه‌مندان به خودرو باشید زیرا این کپی‌برداری با چهار چراغ گرد کاملاً واضح است. برای قسمت عقب اوپیروس هم طراحان کیا از روی لینکلن تاون کار سرمشق گرفتند و این شباهت به سدان آمریکایی پس از فیس‌لیفت سال ۲۰۰۶ اوپیروس که چراغ‌های عقب جدیدی را به همراه داشت بیشتر شد. اوپیروس که در بازار آمریکا با نام آمانتی عرضه می‌شد، قرار بود کیا را به بازار خودروهای لوکس وارد کند ولی چندان موفق عمل نکرد زیرا نام کیا در بین خودروهای سطح بالای بازار جایگاهی نداشت.

کیا اسپرتیج سال ۲۰۰۵ / هوندا CR-V

کیا اسپرتیج ابتدا در سال ۱۹۹۳ بر اساس شاسی ون مزدا بونگو معرفی شد. این خودرو شاسی‌بلند کوچکی بود که قصد رقابت با خودروهایی مثل تویوتا راوفور را داشت. در طراحی نسل دوم اسپرتیج اما طراحی کیا نیم‌نگاهی به نسل دوم هوندا CR-V داشتند. وقتی به نمای جلوی این دو کراس‌اوور نگاه می‌کنیم، شباهت‌ها آشکار می‌شود زیرا چراغ‌های جلو در دو خودرو شکلی مشابه دارند. این شباهت در نمای جانبی هم ادامه پیدا کرد و فرم پنجره‌های جانبی سوم اسپرتیج کاملاً CR-V را به یاد می‌آورد.

کیا رتونا سال ۱۹۹۸ / جیپ رانگلر

رتونا یک شاسی‌بلند آفرودی کوچک بود که بر اساس جیپ‌های نظامی تولید کیا شکل گرفت. این خودرو توسط آسیا موتور توسعه پیدا کرد که در سال ۱۹۷۶ توسط کیا خریداری شده بود. به همین دلیل، این شاسی‌بلند کوچک در ابتدا در برخی بازارها با نام آسیا رتونا عرضه می‌شد. این ماشین بر اساس پلت‌فرم نسل اول اسپرتیج ساخته شده بود اما در ظاهر با چراغ‌های گرد، گلگیرهای بیرون زده و خطوط عمودی جلوپنجره، کاملاً نسل دوم یا TJ جیپ رانگلر را تداعی می‌کرد که دو سال قبل از آن معرفی شده بود. کیا رتونا برای رقابت با لادا نیوا، سوزوکی جیمنی و سانگ‌یانگ کوراندو ساخته شد اما به‌طور وحشتناکی غیرقابل‌اعتماد بود.

کیا سراتو کوپ سال ۲۰۱۰ / هوندا سیویک کوپه

کیا سراتو کوپه در نمای جلو شباهت زیادی به نسل هشتم هوندا سیویک کوپه داشت که بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۰ تولید می‌شد. هرچند دیگر قسمت‌های این دو خودرو شباهت چندانی به هم ندارد ولی طراحی نمای جلوی سراتو کوپ نمونهٔ آشکاری از الگوبرداری از طراحی یک خودروی قدیمی‌تر و به‌روزرسانی آن است. البته سراتو کوپ به لطف ورودی هوای بزرگ روی سپر به همراه مه شکن‌ها در طرفین، ظاهر اسپرت و جذابی دارد ولی نمی‌توان کتمان کرد که نمای جلویی این ماشین یک سیویک کوپه با اسانس کره‌ای است.

هیوندای کوپه سال ۱۹۹۶ / تویوتا سلیکا

هیوندای کوپه که در برخی بازارها با نام تیبورون شناخته می‌شد، زمانی که در اواخر سال ۱۹۹۶ روی خط تولید رفت، مأموریت مهمی داشت. هیوندای در آن زمان بیشتر به خاطر ساخت خودروهای خانوادگی ارزان‌قیمت و کسل‌کننده شناخته می‌شد و تیبورون باید این تصویر را تغییر می‌داد. نسل اول این خودرو هرچند خودروی خوش‌قیافه‌ای نبود ولی از یک شرکت کره‌ای نه‌چندان مطرح برندی اقدام جسورانه‌ای محسوب می‌شد. چند سال پس از عرضهٔ این ماشین اما مردان دپارتمان طراحی هیوندای نگاهی به نسل ششم تویوتا سلیکا انداختند و گفتند کاش کوپهٔ خود را شبیه آن طراحی کرده بودند. به همین دلیل، در سال ۱۹۹۹ تیبورون فیس‌لیفت و چهار چراغ گرد به دماغهٔ آن پیوند زده شد.