حسگر ADAM که توسط شرکت فناوری پزشکی شیکاگو تولید شده است، دارای تجهیزات الکترونیکی مانند ریزپردازنده، موتور بازخورد لمسی، ماژول بلوتوث، واحد اندازه‌گیری اینرسی (IMU) و یک باتری قابل شارژ است.

به نقل از نیواطلس، همه این اجزا در داخل یک پوسته سیلیکونی ضد آب و با درجه پزشکی قرار دارند که به طور موقت از طریق یک چسب ضدآب ضد حساسیت به پشت دست بیمار متصل می‌شود.

یک الگوریتم مبتنی بر هوش مصنوعی که روی ریزپردازنده ADAM اجرا می‌شود، قرائت‌های شناسایی‌شده توسط واحد اندازه‌گیری اینرسی را در لحظه تجزیه و تحلیل و حرکات آشکار دست مرتبط با خاراندن را شناسایی می‌کند. این داده‌ها به رایانه یا تلفن هوشمندی در نزدیک فرد منتقل و در آنجا برای مطالعه بعدی توسط پزشک ثبت می‌شود.

علاوه بر این، هنگامی که عمل خاراندن تشخیص داده می‌شود، موتور بازخورد لمسی فعال می‌شود.

در یک آزمایش در مقیاس کوچک ADAM، هر شب توسط مجموعا ۱۰ فرد بزرگسال مبتلا به درماتیت آتوپیک در یک دوره ۱۴ روزه استفاده شد.

درماتیت آتوپیک یا اگزما یک بیماری مزمن پوستی است که با خشکی، خارش و التهاب پوست مشخص می‌شود.

برای هفت شب اول، موتور غیرفعال بود، بنابراین دستگاه فقط برای شناسایی و ثبت فعالیت خاراندن استفاده می‌شد. گزارش شده است که این کار را با دقت ۹۹ درصد در مقایسه با فیلم مادون قرمز از شرکت کنندگان که در همان زمان ضبط شده بود انجام داد.

برای هفت شب دوم، موتور روشن بود. در نتیجه، زمان خاراندن و دفعاتش به ترتیب به طور متوسط ‌۲۸ و ۴۰ درصد کاهش یافت و مهمتر از همه، شرکت‌کنندگان با بازخورد لمسی از خواب بیدار نشدند. در واقع، کل زمان خواب آنها به طور متوسط ‌۱۶ درصد افزایش یافت.

هنوز باید تحقیقات بیشتری انجام شود، از جمله آزمایشات در مقیاس بزرگتر که شامل جمعیت شناسی گسترده‌تری از افراد مورد آزمایش است.