روزنامه سازندگی/ «ختم منازعات» عنوان یادداشت روز در روزنامه سازندگی به قلم فریدون مجلسی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:

مذاکرات آمریکا و روسیه در ریاض با محوریت اوکراین نشان از آن دارد که دولت ترامپ به دنبال ختم این منازعه است. در این میان دو نکته وجود دارد. نخست آنکه زلسنکی به‌عنوان رئیس‌جمهور اوکراین در رخ دادن این رویارویی خونین چندان بی‌تقصیر نیست. او مدافع اقداماتی بود که علیه اکثریت روس در اوکراین انجام می‌شد و حتی در قضیه الحاق جزیره کریمه به روسیه که ساکنان آن ریشه روسی دارند و خودشان به این الحاق رای مثبت دادند به صورت متفاوتی عمل کرد. در این راستا، عیب و ایراد پوتین این بود که از ابزار خشونت‌آمیز و تجاوزکارانه برای مقابله با اوکراین پرداخت و موجب کشتار انسان‌هایی شده که نزدیک‌ترین اشخاص به لحاظ فرهنگی و زبانی به روسیه قلمداد می‌شوند. بر این اساس، اعتقادم این است که جنگ روسیه و اوکراین باید یک جنگ داخلی محسوب شود؛ چراکه یک قوم و یک ملت با تفاوت‌های فرهنگی رایج در کشورها و ملت‌ها رودرروی هم قرار گرفتند که بهتر بود این اختلافات این‌گونه حل‌وفصل نمی‌شد.‌‌
از این جهت امیدوارم که کمک‌های بیشتر به زلنسکی تعلق نگیرد که اگر این‌گونه شود، باز هم کشته و زخمی‌های زیادی به بار خواهد آمد و این کشور زیبا بیش از هر زمان دیگر ویران می‌شود. این درحالی است که همین حالا هم میلیون‌‌ها اوکراینی در سراسر اروپا آواره هستند و تمام این مسائل نیاز به بازگشت شرایط عادی را بیش‌ازپیش ملموس می‌کند. باید توجه شود که در اوکراین دو بار کودتا به تحریک خارج انجام شد و این دو اقدام خسارت‌هایی به این کشور بار کرد. بر همین اساس باید گفت که صلح و زندگی بشر در هر جای این کره‌ خاکی مقدم بر هر سناریویی است و به این جهت ختم جنگ در اوکراین می‌تواند به این وضعیت پایان دهد. اما نکته دوم این است که ختم جنگ در اوکراین هم می‌تواند فشار بر ایران را هم کاهش دهد؛ چراکه اروپایی‌ها همچنان درحال برجسته کردن موضوع همکاری ایران و روسیه هستند و به همین دلیل پایان جنگ در این کشور می‌تواند ما را از این قید آزاد کند.
در این میان اروپایی‌ها هم نگران توافق ترامپ و پوتین بر سر اوکراین هستند اما اروپایی‌ها باید عادت کنند که «عادی» شوند. اروپایی‌ها از همه توقع عادی شدن رفتارشان را دارند اما آنها هم باید یاد بگیرند که اربابان دنیا نیستند و نمی‌توانند برای دیگران تصمیم بگیرند. اروپا از گذشته به دلیل ثروث انبوهی که در روسیه وجود دارد، نگران پیشرفت و توسعه و تعمیق نفوذ مسکو بوده و حالا هم نگران همین مساله هستند. حتی خط لوله گاز که به اروپا می‌رود هم از روسیه سرچشمه می‌گیرد و اروپایی‌ها با تحرکات خود به دنبال ایجاد خلل در این راستا بودند. اروپایی‌ها باید بتوانند منافع خود را از مسیر مصالحه و صلح و در بازارهای سنتی خود بیابند. اروپایی‌ها بیش از حد خود را به آمریکا وابسته کرده بودند و حتی در قضیه پیروی از اجرای تحریم‌های آمریکا، جز خسارت چیزی نصیب آنها نشده است. خاورمیانه به‌ عنوان بازار سنتی اروپا، حالا در اختیار چین قرار گرفته است و قاره سبز باید بداند که اگر منافعی دارند، باید آن را با مذاکره و در شرایط برابر کسب کنند. از طرفی دیگر، کشورهای عربی منطقه بسیار ثروتمندتر و غنی‌تر از گذشته شده‌اند و صنایع آنها از نفت و گاز عبور کرده و به صنایع دیگر روی آورده‌اند و بازار آنها بزرگ‌تر شده است. این در حالی است که اروپایی‌ها سعی می‌کنند برای دفاع از اسرائیل و قرار گرفتن در پشت سر ایالات متحده، خاورمیانه را از دست ندهند.
بر این اساس امیدوارم این صلح نه تنها در اوکراین بلکه در خاورمیانه هم برقرار شود و اسرائیل هم به مرزهای قانونی که در شورای امنیتی بدان اشاره و تاکید شده، احترام بگذارد و منطقه بعد از ۵۰ سال التهاب به آرامش برسد و به سمت توسعه صنعتی پیش برود؛ چراکه در جنگ نمی‌توان به هیچ‌وجه به این پیشرفت دست یافت. به عنوان نمونه، چین با اجتناب از هرگونه جنگ و درگیری توانست از عقب افتاده‌ترین کشور دنیا به پیشرفته‌ترین کشور جهان بعد از آمریکا تبدیل شود و اقتصاد قوی برای خود ایجاد کند.
اینکه ترامپ بتواند با ارتباطاتی که با روسیه دارد، جنگ اوکراین را به پایان خود نزدیک کند یک مساله مهم است اما مهم‌تر از آن این است که او نگاه متفاوت از پرونده اوکراین به جنگ غزه دارد. سخنان ترامپ در مورد غزه به جای آنکه آرامش‌آفرین باشد، تنش‌زاست. در غزه وقایعی رخ داد و اسرائیل به گونه‌ای عمل کرد که فجایع بی‌شماری برای ساکنان این منطقه پدید آمد و حالا وقت آن رسیده که آمریکا در نهایت اسرائیل را به پشت مرزهای خود بازگرداند و شهرک‌های اشغال شده، آزاد شود و خسارات به فلسطینی‌ها پرداخته شود. حتی کمک‌های بین‌المللی هم باید صرف آبادانی شود نه اینکه این کمک‌ها بر آتش جنگ دامن بزند. بر این اساس شرایط جنگی نه تنها در اوکراین بلکه در غزه هم باید تمام شود و ترامپ هم باید به این درک برسد که بحث انتقال جمعیت و خروج از غزه عملاً یک طرح ناشدنی است. این در حالی است که کشورهای عربی هم در حال قدرتمند شدن هستند و آمریکا نمی‌تواند آنها را به اجبار وارد یک فرآیند جدید کند.