پدال/ سوپراسپرت مازراتی MC20 وزن کم کرده و به داون‌فورس افزوده ولی آیا این‌ها برای رقابت با بهترین سوپرکارهای بازار کافی است؟

یک سوپراسپرت جذاب ایتالیایی را بردارید، وزن را کاهش دهید، کمی قدرت اضافه کنید و به مقدار لازم داون‌فورس بیفزایید، نتیجه مازراتی GT2 استراداله خواهد بود. این نسخه‌ای پیست محور از MC20 است که امیدوارکننده به نظر می‌رسد. مازراتی خودرونویسان جهان را برای آزمایش این سوپراسپرت جدید به اسپانیا دعوت کرده است، جایی پر از جاده‌های عالی و پیست زیبای آسکاری که برای این رویداد اجاره شده است.

GT2 استراداله از همان شاسی فیبر کربنی و سیستم تعلیق دو جناقی MC20 استفاده می‌کند ولی مازراتی در این مدل جدید اسپلیتر بزرگ‌تری را به جلو افزوده، کاپوت جلو را با نمونهٔ فیبر کربنی با خروجی‌های هوای بیشتر جایگزین کرده، ورودی‌های هوا را بزرگ‌تر کرده و در عقب هم یک بال جدید را نصب کرده که حداکثر داون‌فورس را در سرعت ۲۸۰ کیلومتر بر ساعت به ۵۰۰ کیلوگرم می‌رساند. مازراتی همچنین با استفاده از صندلی‌های اسپرت با پوستهٔ فیبر کربنی، رینگ‌های تک‌پیچ سبک‌تر، ترمزهای کربن سرامیکی استاندارد و تریم داخلی آلکانترا، ۶۰ کیلوگرم از وزن خودرو کاسته است.

وزن خشک این سوپراسپرت جدید ۱۳۶۵ کیلوگرم اعلام شده ولی با مایعات این رقم به حدود ۱.۵ تن می‌رسد. پیشرانهٔ ۳ لیتری V6 توئین توربوی مازراتی هم حالا از جریان هوای بهتری بهره می‌برد که باعث افزایش قدرت جزئی از ۶۳۰ به ۶۴۰ اسب بخار شده درحالی‌که گشتاور بدون تغییر باقیمانده و همچنان ۷۲۰ نیوتن متر است. انتقال نیرو هم توسط همان گیربکس هشت سرعتهٔ دوکلاچه‌ای صورت می‌گیرد که در کوروت C8 می‌بینیم. قیمت پایهٔ GT2 استراداله از ۳۱۲ هزار دلار شروع می‌شود ولی باید پکیج پرفورمنس ۱۳,۷۵۰ دلاری که ویژگی‌هایی مثل ترمزهای بزرگ‌تر، دیفرانسیل لغزش محدود الکترونیکی و لاستیک‌های میشلین پایلوت اسپرت کاپ ۲ R را به همراه دارد هم سفارش داده شود.

قضاوت در مورد کیفیت سواری سوپراسپرت جدید مازراتی روی جاده‌های فوق‌العاده صاف اسپانیا دشوار است ولی به‌طورکلی، خودرو راحت احساس می‌شود. GT2 استراداله حتی برای خودرویی که از فیبر کربن با تمرکز روی کاهش وزن ساخته شده، چندان پرسروصدا نیست. دید رو به بیرون هم عالی است زیرا به گفتهٔ طراح ارشد مازراتی، ریشهٔ خودروهای جاده‌ای این برند در گرند توررها است و بنابراین، افراطی‌ترین خودروهای مازراتی هم باید به‌صورت روزمره قابل‌استفاده باشند.

هرچند GT2 استراداله روی کاهش وزن و بهبود آیرودینامیک تمرکز دارد ولی همچنان پیشرانه اصلی‌ترین ویژگی آن است. با وجود بوست ۳۰ psi توربوشارژرها، موتور V6 مازراتی ویژگی‌هایی شبیه پیشرانه‌های تنفس طبیعی دارد زیرا حداکثر قدرت خود را در دور ۷,۵۰۰ rpm ارائه می‌کند و ردلاین ۸ هزار rpm دارد. درنتیجه، GT2 استراداله به‌اندازهٔ دیگر رقبای توربو یا هیبریدی سریع احساس نمی‌شود. گیربکس نیز عملکردی مشابه کوروت ندارد و در حالت‌های اسپرت و کورسا هنگام تعویض دنده تکان‌های بسیار بیشتری را به همراه دارد. GT2 استراداله روی جاده رفتار بسیار خوبی دارد هرچند که تجربه‌ای ضعیف‌تر از چیزی که ظاهرش نشان می‌دهد را ارائه می‌کند. در پیست آسکاری هم خودرو با دماغهٔ تیز و چسبندگی بالای عقب، بسیار چابک به نظر می‌رسید.

مازراتی این روزها شرایط مالی خوبی ندارد و با وجود عرضهٔ محصولات جدید، با کاهش فروش مواجه است؛ بنابراین، واضح است که این شرکت بودجهٔ زیادی در اختیار ندارد و سعی کرده با کمترین هزینه، MC20 را به خودرویی برای رقابت با خودروهای گران‌تر و تولید محدود تبدیل کند ولی قطعا سوپراسپرت جدید اهالی مودنا کار بسیار سختی پیش رو دارد. قیمت پایهٔ ۳۱۲ هزار دلاری این ماشین خیلی بالا به نظر می‌رسد زیرا با این پول می‌توان مک‌لارن 750S خرید که معیار دنیای سوپرکارها برای سرعت، تعامل و هیجان محسوب می‌شود درحالی‌که مازراتی نه جذابیت رقیب بریتانیایی را دارد نه سرعت فوق‌العادهٔ آن را.

قیمت فراری ۲۹۶ GTB هم از ۳۵۰ هزار دلار شروع می‌شود که یکی از بهترین سوپراسپرت‌های تاریخ محسوب می‌شود و مهم‌تر از آن، یک فراری است. همچنین کسانی که خواهان یک خودروی پیست محور جاده‌ای هستند، می‌توانند سراغ پورشه ۹۱۱ GT3 RS بروند که بهترین پیشرانهٔ تنفس طبیعی تاریخ را در سینه دارد؛ بنابراین، هرچند مردان مازراتی روی کاغذ سوپراسپرت جذابی تولید کرده‌اند ولی هنوز هم اصلی‌ترین دلیل خرید GT2 استراداله، نشان نیزهٔ سه‌شاخ روی دماغه است. خریداران سراغ مازراتی می‌روند چون خودروی کمیابی است ولی آیا این برای توجیه قیمت ۳۱۲ هزار دلاری کافی است؟ پاسخ با شما…

نقاط قوت: ظاهر چشمگیر، پیشرانهٔ فوق‌العاده، چسبندگی فراوان
نقاط ضعف: قیمت گران، هیجان کمتر از رقبا، پکیج پرفورمنس سفارشی

مشخصات فنی