ورزش 3/افت فاحش و شدید دو تیم لیگ برتری شهر منچستر، طرفداران دو تیم را خسته و کلافه کرده و این اوضاع آنچنان رمقی برای هواداران آبی و قرمز منچستر نگذاشته است.
یکشنبه شب شاگردان گواردیولا پس از نه سال بالاخره در خانه خود برابر لیورپول تسلیم شدند و تن به باخت دادند تا این طلسم به دست اشلوت هلندی و پسرانش، در بدترین زمان ممکن برای آقای نابغه شکسته شود.
وضعیت منچستر سیتی در فصل جاری، به هیچ وجه تعریفی ندارد و چنگی به دل نمی‌زند و سیتیزن‌ها با آن فرم آرمانی و جادویی و استثنایی خود در فصول گذشته، کیلومترها فاصله دارند.
لیورپول با کسب برد مقابل منچستر سیتی، با 64 امتیاز و البته با اقتدار به صدر جدول تکیه زده و هفته به هفته و بازی به بازی اختلاف این تیم با رقبا در حال افزایش است.
منچستر سیتی با چهل و چهار امتیاز و البته یک بازی کمتر نسبت به لیورپول، در جایگاه چهارم جدول ایستاده و بعید به نظر می‌رسد که تا به امروز و از زمان حضور پپ گواردیولا بر روی نیمکت سیتیزن‌ها تا به حال چنین اختلاف امتیاز فاحشی میان این دو تیم رقم خورده باشد. در واقع هواداران سیتی، در دوران گواردیولا اصلاً به یاد ندارند که با لیورپول فاصله‌ای بیست امتیازی داشته باشند اما اکنون کنترل و مدیریت همه چیز از تحت نظر و هدایت مرد اسپانیایی خارج شده و چشیدن چهارده باخت در تمامی رقابت‌ها آن هم در یک فصل برای پپ و تیمش تاکنون بی‌سابقه بوده است.
پپ برای اولین بار در دوران مربیگری خود، مقابل تیمی همچون لیورپول، رفت و برگشت نتیجه بازی را واگذار کرد و به نوعی در یک فصل در تقابل با لیورپول اشلوت دبل شد. او علاوه بر دست و پنجه نرم کردن با مصدومیت‌های بی‌وقفه، مواجه با بحران پیری و سن بالای اکثر بازیکنان، مشکلات زندگی شخصی و جدایی از همسرش، مزیدی بر علل اصلی این دشواری‌های بی‌پایان شد.
سیتیزن‌ها هر چقدر در فصول اخیر طعم خوشبختی و قهرمانی‌های متوالی و سه‌گانه و هر آن چیزی که به آن نیاز داشتند را تجربه کردند، در فصل جاری با انواع و اقسام معضلات روبرو شده و به قدری در مشکلات بی‌حد و حصر این فصل خود غرق شدهاند که دیگر قبح شکست‌ها و باخت‌های فراوان برای آنها ریخته و انگار پپ و شاگردانش تنها در طی چند ماه، به یکباره همه چیز را از دست دادند.
اما از آن بخش قرمز رنگ شهر چه خبر؟
در آن سوی شهر، وضعیت شیاطین سرخ نه تنها با روبن آموریم بهبود پیدا نکرد؛ بلکه شرایط برای آنها به میزانی اسفناک و عجیب و غریب پیش رفته که بازگو کردن تمام اتفاقات فصل جاری، در واقع همان تکرار مکررات دوران مربیان پسافرگی است!
در روزهای ابتدایی آموریم، طرفداران منچستر یونایتد به او و دستیارانش امید زیادی داشتند ولی گذر زمان امید سکوها و تماشاچیان را کم‌رنگ و کم‌رنگ‌تر ساخت و حال، کار به جایی رسیده که سران یونایتد دیگر اعتقاد و ایمان چندانی به سرمربی پرتغالی ندارند و اگر اوضاع بر همین منوال جلو برود و ذره‌ای تغییر نکند، احتمالا آموریم باید ساک‌ها و چمدان‌های خود را برای سفر به پرتغال و بازگشت به خانه، زودتر از تصورات، برای همیشه ببندد و از منچستر برود!
قرار گرفتن منچستر یونایتد در رتبه پانزدهم جدول با کسب سی امتیاز، به خودی خود بیانگر شرایط بسیار بد شیاطین سرخ در طول فصل بوده و فراموش نکنیم که جایگاه فعلی آنها، بدترین رتبه تاریخ باشگاه منچستریونایتد در طی ادوار گذشته پریمر لیگ و فوتبال حرفه‌ای انگلیس است و همین نکته برای اینکه به دست و پا زدن آموریم و تیمش در مرداب ترسناک لیگ برتر پی ببریم، کافی است.
سرافکندگی آموریم و زبان بدنی که با زبان بی‌زبانی شرایط تیم را غیر قابل توضیح و توجیه نشان می‌دهد، به خوبی تصویر و شمایل تیمی را ترسیم می‌کند که تکه تکه و شرحه شرحه شده و دیگر چیزی از آن باقی نمانده است!
به هر روی، داستان این فصل سیتیزن‌های فروپاشیده و شیاطین سرخ از هم پاشیده، به هیچ وجه باب و میل طبع هواداران پیش نرفته و این یعنی آغاز قصه سقوط، نزول و اضمحلال یک شهر معروف با دو تیم مشهور!