فیلم نیوز/ «قهوه پدری» یکی از ضعیف‌ترین سریال‌های مهران مدیری، دوشنبه 6 اسفند به پایان رسید. مهران مدیری به همان اندازه که اثر موفق در کارنامه کارگردانی اش به چشم می‌خورد، اثر ضعیف هم دارد منتها آثار درجه یک اش آنقدر به چشم آمده اند که کسی زیاد به یاد ناموفق‌ها نمی‌افتد. با این حال نمی‌توان از آثار ضعیف او مثل «جایزه بزرگ»، «مرد دو هزار چهره»، «ویلای من»، «درحاشیه ۲»، «نقطه چین»، «دراکولا» و حالا هم «قهوه پدری» چشم پوشید. اگر به این آثار دقت کنیم متوجه می‌شویم علت شکست هر کدام از آن‌ها به حذف یک سری از عناصر موفق برمی گردد. درواقع مدیری به جای اینکه عناصر موفقیت سریال‌های درجه یک اش را تقویت کند در این آثار، آن‌ها را کنار گذاشته است. مدیری حتی زمان ساخت فیلم‌های «ساعت ۵ عصر» و «ساعت 6 صبح» هم دقیقا به چنین اقدامی دست زد و با حذف عوامل موفقیت اش، فیلمی‌هایی به شدت ضعیف روانه سینما‌ها کرد.
دوشنبه 6 قسمت آخرین قسمت سریال «قهوه پدری» به کارگردانی مهران مدیری منتشر شد؛ سریالی که از همان نقطه شروع با اعتراض مخاطبان روبه‌رو شده‌ بود. خیلی‌ها معتقد بودند با تماشای «قهوه پدری» احساس می‌کنند به شعورشان توهین شده و عده‌ای از مهران مدیری خواسته‌اند دیگر سریال نسازد. به بهانه پایان یکی از ضعیف‌ترین آثار مهران مدیری نگاهی داریم به سریال‌های ناموفق کارنامه‌اش.

نقطه چین | شبکه سه | ۱۳۸۲
مهران مدیری زمانی شروع به ساخت سریال «نقطه چین» کرد که پیش از آن به خاطر سریال «پاورچین» به شدت مورد توجه قرار گرفته بود. «پاورچین» به اندازه‌ای به مذاق مخاطبان خوش آمده بود که از زمان پایان پخش آن، تصمیم گرفتند بلافاصله منتظر سریال بعدی این کارگردان بمانند، اما «نقطه چین»، حتی یک ذره هم موفقیت اثر قبلی را تکرار نکرد. تا جایی که بعد از ۱۰، ۱۲ قسمت، مدیری تصمیم گرفت ساختار آن را تغییر دهد و رو به دوربین به مخاطبانش بگوید که تا اینجای کار اشتباه کرده و از این به بعد ساختار این سریال را تغییر خواهد داد که البته باز هم موفقیتی به دست نیاورد. یکی از دلایل عدم موفقیت «نقطه‌چین» در مقایسه با «پاورچین» به عدم همکاری مدیری با پیمان و مهراب قاسم‌خانی در این پروژه برمی‌گشت. مدیری به همراه چند نویسنده دیگر کار را پیش برد و در ۱۲، ۱۰ قسمت اول، از بازیگران شناخته شده تیمش هیچ بهره‌ای نبرد. اگر دقت کرده باشید در این قسمت‌ها غیر از خود مدیری، سیامک انصاری، سعید پیردوست و یکی دو نفر دیگر، بازیگر شناخته شده‌ای نمی‌بینید و با داستان جذابی روبه رو نمی‌شوید.

جایزه بزرگ | شبکه سه | ۱۳۸۴
«جایزه بزرگ» داستان ضعیفی داشت. رسیدن یک ماشین مدل بالا به دو خانواده کاملا متفاوت، تنها در شرایطی می‌توانست جذاب باشد که موقعیت‌های کمدی درجه یکی برای آن نوشته می‌شد، اما نه موقعیت‌های کمدی خوبی داشت و نه کاراکتر‌های جذابی برای آن ساخته و پرداخته شده بود. نکته مهم اینجاست که بازیگران قابل قبولی در «جایزه بزرگ» حضور داشتند و انتظار می‌رفت با این بازیگر‌ها حداقل کار خوبی از آب دربیاید، اما چنین اتفاقی نیفتاد و استفاده درستی از حضور آن‌ها نشد. کاراکتر کامبیز باغی که رضا شفیعی جم نقش آن را ایفا می‌کرد، عینا از روی یکی از کاراکتر‌های سریال «کوچه اقاقیا» با بازی همین بازیگر برداشته شده بود و سایر کاراکتر‌ها هم تعریفی نداشتند.

گنج مظفر | شبکه خانگی | 1386
تصور عموم بر این است که اولین سریال شبکه نمایش‌خانگی مهران مدیری «قهوه تلخ» است. اما در واقع 3 سال پیش از این ساخت این مجموعه، مدیری در ادامه سریال «باغ مظفر» که آن را در سال 1385 برای تلویزیون ساخته بود، مجموعه‌ای را جلوی دوربین برد به نام «گنج مظفر». در همان سال خبرهایی منتشر شد درباره اینکه قرار است این سریال بر روی سی‌دی عرضه شود. اما تا سال 1392 هیچ‌خبری از «گنج مظفر» نبود تا اینکه به واسطه یکی از پخش‌کننده‌های نمایش‌خانگی به بازار عرضه شد. موقعیت‌های «گنج مظفر» با «باغ مظفر» تفاوت چندانی نداشت و درباره روی موفقیت آن اثر سوار شده بود. تکراری بودن موقعیت‌ها و طولانی شدن زمان انتشار باعث شد مخاطبان اقبالی به این اثر نشان ندهند و به‌طور کلی «گنج مظفر» هم به اثری شکست‌خورده در میان سریال‌های مدیری تبدیل شود.

مرد دو هزار چهره | شبکه سه | ۱۳۸۸
یک سال بعد از درخشش «مرد هزار چهره»، مدیری تصمیم گرفت فصل دوم اینن سریال را بسازد. با اینکه به هر لحاظ در امتداد «مرد هزار چهره» حرکت می‌کرد نتوانست حتی یک ذره هم موفقیت آن را تکرار کند. هرچقدر موقعیت‌های اشتباهی ایجاد شده در «مرد هزار چهره» منطقی و قابل قبول به نظر می‌رسیدند، موقعیت‌های «مرد دوهزار چهره» نامعقول و به اصطلاح باسم‌های سرهم شده بودند.کمدی خلاقانه‌ای در آن به چشم نمی‌خورد و یک جور‌هایی اکثر موقعیت‌های کمدی آن تکراری به نظر می‌رسیدند. «مرد دوهزار چهره»، آخرین اثر مهران مدیری قبل از ورود به شبکه نمایش خانگی بود. بعد از آن از تلویزیون رفت و تا سال‌ها خبری از او در تلویزیون نشد.اینجا هم علت اصلی عدم موفقیت سریال، غیبت پیمان قاسمخانی بود. قاسمخانی فیلمنامه‌ای را که در فصل اول با آن جزئیات و ظرافت ساخته و پرداخته بود رها کرد و در فصل دوم همراه گروه نبود. سایر نویسنده‌ها نتوانستند مسیر را درست به اندازه خود قاسمخانی موفق طی کنند و با وجود حضور اکثر بازیگران، موفقیتی نصیب کار نشد.

ویلای من | شبکه خانگی | ۱۳۹۱
«ویلای من» یکی از ضعیف‌ترین آثار مهران مدیری بود. آن را کاملا عجله‌ای و با بودجه‌ای محدود ساخت و از اول هم می‌شد حدس زد اثر قابل‌قبولی از آب در نخواهد آمد. «ویلای من» داستان جذابی نداشت، کاراکتر‌های جالبی برایش خلق نشده بود و شوخی‌های آن کاملا سطحی به نظر می‌رسید. به طور کلی مهران مدیری هیچ دقتی در ساخت و پرداخت آن نکرده و کاملا مشخص بود که وابستگی خاصی هم به این اثرش ندارد. مدیری بلافاصله بعد از سریال «قهوه تلخ» سراغ ساخت «ویلای من» رفت، اما جز چند بازیگر محدود مثل عارف لرستانی، برزو ارجمند، الیکا عبدالرزاقی و غلامرضا نیکخواه سایر بازیگرانش را یا به این سریال دعوت نکرد یا نقش کوتاهی برایشان در نظر گرفت. اما چرا آن را ساخت؟ اگر یادتان باشد به علت نیمه کاره رها شدن «قهوه تلخ»، مخاطبان از دست مدیری گلایه داشتند. او صرفا قصد داشت سریالی کامل و بدون مشکل، روانه شبکه نمایش خانگی کند و به وعده هایش در قبال قرعه کشی‌ها جامه عمل بپوشاند.

در حاشیه ۲ | شبکه خانگی | ۱۳۹۴
مهران مدیری فصل اول «در حاشیه» را بعد از مدت‌ها دوری از تلویزیون ساخت؛ سریالی متوسط که نه اندازه «ویلای من» ضعیف بود و نه به اندازه آثار موفق مدیری موج ایجاد کرد. انتقاد‌های فراوان وزارت ارشاد و جلوگیری تلویزیون از ادامه پخش «در حاشیه» باعث شد که مدیری عملا انگیزه‌اش را برای ساخت فصل دوم این سریال از دست بدهد، اما از آنجایی که با تلویزیون قرارداد داشت نمی‌توانست از ساخت ادامه آن منصرف شود. «در حاشیه ۲» اصلا شباهتی به آثار مهران مدیری نداشت. حتی به نظر می‌رسید کارگردانی خاصی هم روی آن انجام نشده بود. این مجموعه از ضعیف‌ترین آثار مدیری هم ضعیف‌تر بود. نه داستان جذابی داشت، نه بازیگران درست هدایت می‌شدند و نه موقعیت‌های کمدی استانداردی برای آن تعریف شده بود. سریال مهم‌ترین ضربه را از حذف خود مهران مدیری خورد. مدیری برای اولین بار جلوی دوربین سریال خودش نرفت و برگ برنده اصلی را از دست داد. ضمن اینکه خشایار الوند هم برای نگارش این فصل در کنار گروه نبود.

دراکولا | فیلیمو / نماوا | 1400
مهران مدیری بعد از «درحاشیه2» تصمیم گرفت بار دیگر همکاری‌اش را با تیم پیمان قاسم‌خانی ادامه دهد. نتیجه این همکاری «هیولا» شد؛ سریالی جذاب و موفق که بار دیگر مدیری را در اوج قرار داد. بعد از آن تصمیم گرفت ادامه‌ای بر «هیولا» بسازد. فصل دوم این سریال با نام «دراکولا» از سال 1400 راهی پلتفرم‌های نمایش‌خانگی شد. بیشتر بازیگران در فصل دوم تغییر پیدا کرده بودند و داستان در مسیر دیگری پیش می‌رفت. اما این مجموعه هم در امتداد همان پرداختن به فسادهای مالی و شکاف طبقاتی که در «هیولا» وجود داشت، ساخته شد. اینبار خبری از پیمان قاسم‌خانی نبود و خود مهران مدیری هم در آن کمرنگ به نظر می‌رسید. خلاصه اینکه در نهایت موفقیتی نصیب مدیری نشد. مبالغه‌آمیز بودن پرداختن به برخی مسایل اقتصادی، افت قصه و  اضافه شدن خرده داستان‌ها «دراکولا» را در کارنامه کارگردانی مهران مدیری خیلی پایین‌تر «هیولا» قرار دارد. «دراکولا» به لحاظ تعداد مخاطب هم نتوانست به پای «هیولا» برسد.   

قهوه پدری | فیلمنت | 1403
سریال «قهوه پدری» به کارگردانی مهران مدیری روی ایده بامزه‌ای بنا شده بود اما در سطح همان ایده جالب باقی ماند. نه موقعیت‌های کمدی بامزه‌ای در سریال به چشم می‌خورد و نه خط داستانی جذابی داشت که مخاطبان تمایل داشته باشند آن را دنبال کنند. بازی بازیگران به شدت اغراق شده بود و حتی بازیگران مطرحی مثل سام درخشانی و ژاله صامتی هم نتوانستند کمکی به ایجاد جذابیت در آن کنند. به‌طور کلی می‌توان «قهوه پدری» را یکی از ضعیف‌ترین آثار مدیری به حساب آورد. بعد از «ساعت 6 صبح» همه منتظر بودند مدیری باز هم به فکر احیای نامش باشد اما «قهوه پدری» شکست بزرگی را در کارنامه مدیری به ثبت رساند. باید دید مدیری بعد از «قهوه پدری» باز هم به ساخت سریال فکر خواهد کرد یا به طور کلی روی ساخت مسابقه‌های مختلف متمرکز خواهد شد.