روزنامه سازندگی/ چند روز پیش خبرگزاری قوه قضائیه از توقیف سریال «تاسیان» ساخته تینا پاکروان که از سکوی فیلیمو درحال پخش بود، خبر داد و نوشت: پخش سریال «تاسیان» که اخیراً چند قسمت آن منتشر شده است به دلیل نداشتن مجوز تولید و پخش، متوقف شد!
در همان روز جلسه‌ای با حضور تهیه‌کننده سریال و مسئول پلتفرم برگزار و به وی ابلاغ شد که سریال دارای ایراداتی است. عوامل سریال باید ضمن کسب مجوز تولید و پخش، ایرادات سریال را نیز اصلاح کنند. در اطلاعیه قوه قضائیه به صراحت آمده که «تاسیان» به دلیل نداشتن مجوز تولید و پخش توقیف شده است.

این اتفاق از عجایب این روزگار است که سریالی با این همه سروصدا و بیلبورد و تیزر بدون مجوز تولید و پخش می‌شود و ساترا تازه پس از انتشار سه قسمت از آن شکایت به قوه قضائیه برده و این قوه هم در نهایت دستور توقیف آن را صادر می‌کند. اگر تشکیلاتی به این عریض و طویلی حتی نمی‌تواند از انتشار یک مجموعه بدون مجوز جلوگیری کند پس اصلاً چه دلیلی برای ادامه کارش وجود دارد. البته ساترا از پیش از پخش این سریال از راه‌های مختلف از انتشار آن جلوگیری کرد اما هیچ‌یک از آنها به نتیجه نرسید و حالا پس از پخش سه قسمت، توانست پخش آن را متوقف کند. همان روزی که اطلاعیه قوه قضائیه منتشر شد، خبرگزاری فارس دست به انتشار دو گزارش با فاصله زمانی کم درباره این سریال زد که می‌شد از این موضع‌گیری تند در یک روز، پیش‌بینی کرد که خبرهایی در راه است و احتمالاً از ادامه پخش این مجموعه جلوگیری خواهد شد.

اما همه اینها به کنار، عجیب اینجاست که ساترا ابتدا به بهانه‌هایی نظیر استعلام صیانت کارگردان «تاسیان» بر عدم انتشار این سریال تاکید می‌کرد اما نداشتن مجوز پخش را دستمایه انتقاد به این سریال قرار نمی‌داد و در نهایت به خاطر آورد که «تاسیان» مجوز پخش هم نداشته و حالا با این بهانه می‌تواند از پخش آن جلوگیری کند. این اتفاق حالا تبدیل به رویه‌ای عادی در انتشار سریال‌ها و رئالیتی‌شوهای شبکه نمایش خانگی شده و البته شبیه چیزی مانند برگ برنده یک سریال هم عمل می‌کند. چراکه مجموعه‌هایی که با توقیف قضایی روبه‌رو می‌شوند، این مساله آنقدر برایشان در رسانه‌ها و فضای مجازی داخلی و خارجی بازتاب دارد که می‌تواند بخشی از تبلیغات مربوط به مجموعه را بر عهده بگیرد و عملاً بسامد اخبار و یادداشت‌ها درباره مجموعه را چند برابر می‌کند که اتفاقاً به نفع سریال یا هر مجموعه دیگری هم خواهد بود. چندی پیش سریال «غربت» و برنامه «جوکر» گرفتار توقیف و تعلیق شدند و قبل‌تر از آنها «سقوط» و «رهایم کن» و حتی «دفتر یادداشت» هم در مقطعی با این توقیف روبه‌رو شدند اما درنهایت مشکلات همه اینها حل شد و دوباره به شبکه خانگی بازگشتند و اتفاقاً به دلیل همه این گیر و گرفتاری‌ها بیشتر دیده شده و مخاطب چند برابری هم پیدا کردند.

حالا «تاسیان» هم به وضعیتی مشابه این سریال‌ها تبدیل شده است. ساترا که تازه به یادش آمده این سریال مجوز تولید و پخش نداشته درصدد است، سریال را بازبینی کرده و پس از اعمال ممیزی و سانسور مجوز انتشارش را صادر کند! تولید مجموعه هفته‌های پایانی خود را طی می‌‌کند و چیز زیادی از فیمبرداری آن باقی نمانده است.

دو قسمت چهارم و پنجم این مجموعه برای مدیران ساترا فرستاده شده و آنها معتقدند باید بخش‌هایی از سریال مورد جرح و تعدیل قرار گیرد. در طول این سه هفته هم انتقادات عجیب‌وغریبی مانند تطهیر و سفیدشویی ساواک به آن وارد شد که اصلاً معلوم نیست، منتقدان آن چطور به چنین نتیجه‌گیری رسیده‌اند چراکه ساواک در این مجموعه تبدیل به تشکیلات کاریکاتوری شده که یک سری نیروی ناکارآمد و فشل در آن حضور دارند که به راحتی نیرو می‌‌گیرد و یک جوان عاشق به یک‌باره تبدیل به بازجوی این سازمان می‌شود. مخاطب عادی با تماشای این سریال نه تصوراتش راجع به این تشکیلات مخوف تغییر می‌کند و نه احساساتش نسبت به آن تلطیف می‌شود.

چیزی که منتقدان به آن اشاره دارند، رفتار معقول نیروهای ساواک هنگام بازجویی است که آنچه در قسمت دوم و سوم سریال آمد به دلیل حضور رفیق قدیمی شخصیت اصلی در ساواک بود که او توانست پرونده مربوط به امیر را تغییر دهد. رفتار معقول ماموران ساواک با او به واسطه رانتی بود که از آن برخوردار شد و توانست، اتهام خود و معشوقش را در بازجویی سبک کند. این نه به معنی سفیدشویی ساواک است و نه به نظر می‌رسد کارگردان اصلاً چنین قصدی داشته. اتفاق نشان‌دهنده این است که لابی‌گری و رانت‌بازی در این تشکیلات هم وجود داشته و با رفیق‌بازی می‌‌شد در آن رسوخ کرد.
مخالفان محصولات شبکه نمایش خانگی و سریال‌هایی که با شکل و شمایل متفاوت به پلتفرم‌ها می‌آیند پس از توقیف و نمایش مکرر محصولات این شبکه، اگر به نتایج مخالفت خود و توقیف مجموعه‌ها کمی دقت کنند، درخواهند یافت که نتیجه این توقیف و رفع توقیف‌ها، عکس‌ خواهد بود و تجربه نشان داده که همه اینها در نهایت نه ‌تنها به ضرر بلکه به نفع مجموعه‌ای خواهد بود که قوه ‌قضائیه دست به توقیف آن می‌زند.