خراسان/ یادداشت روز در روزنامه خراسان به قلم مهدی حسن زاده است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:

پیامک تامین اجتماعی به کارفرمایان مبنی بر آمادگی وصول حق بیمه در روز تعطیل دوشنبه ۶ اسفند و حتی اعلام حضور فیزیکی کارکنان بخش وصول شعب تامین اجتماعی، واکنش هایی را در فضای مجازی برانگیخت. متن این پیامک به شرح زیر است:
*سازمان تامین اجتماعی*
کارفرمای گرامی؛ باسلام، پیرو اعلام تعطیلی ادارات به استحضار می‌رساند، ضمن فراهم بودن ۲۴ ساعته امکان ارائه لیست و پرداخت حق‌بیمه به صورت غیرحضوری در سامانه es.tamin.ir، در صورت نیاز برای مراجعه حضوری، همکاران وصول شعب این سازمان آماده ارائه خدمت هستند.
این پیامک عجیب که در روز تعطیل خواستار اقدام کارفرمایان برای عمل به تعهداتشان در پرداخت حق بیمه شده واقعا عجیب است و نمی دانم متولیان تامین اجتماعی به تبعات چنین اقدامی اندیشیده اند؟!
اگر یکی از چالش های اقتصادی پیش روی کشور را که روز به روز در حال تعمیق است، ناترازی صندوق های بازنشستگی بدانیم، نوع رفتار تامین اجتماعی در قبال کارگران، مستمری بگیران و کارفرمایان می تواند در چگونگی مواجهه با این ناترازی موثر باشد. تردیدی نیست که با توجه به سن پایین بازنشستگی و همزمان افزایش امید به زندگی در ایران، افزایش سن بازنشستگی برای مواجهه با معضل ناترازی صندوق های بازنشستگی گزینه ای اجباری است که نمی توان از آن فرار کرد. بررسی ها نشان می دهد که سهم صندوق های بازنشستگی از مصارف بودجه عمومی به سرعت در حال افزایش است و از ۱۲.۹ درصد در سال ۱۴۰۰ به ۱۶ درصد در سال جاری رسیده و براساس لایحه بودجه ۱۴۰۴ به ۱۷.۱ درصد در سال آینده خواهد رسید و واضح است که تداوم این روند چیزی از بودجه برای عمران، آموزش، بهداشت و خدمات رفاهی باقی نمی گذارد.
در چنین شرایطی افزایش سن بازنشستگی در قانون برنامه هفتم توسعه از روز یک شنبه ۵ اسفندماه برای اجرا ابلاغ شد. اقدامی که سال ها بود در محافل کارشناسی و جلسات تصمیم گیری در دولت و مجلس به دلیل نگرانی از تبعات اجتماعی آن، به آینده موکول شده بود.
اگر به تبعات ناترازی ادامه دار صندوق های بازنشستگی و ضرورت تغییرات در سن بازنشستگی توجه کنیم، می بینیم که برای همراه سازی افکار عمومی با این اقدام، باید مجموعه ای از اصلاحات رفتاری و رویکردی را در نظام تامین اجتماعی پیش برد. بخشی از این اصلاحات ناظر به رفتار سازمان تامین اجتماعی با بخش های مختلف جامعه است. آن چه که بالاتر درباره فعالیت بخش وصول شعب تامین اجتماعی دیدیم، دقیقا مغایر با آن رفتار و رویکردی است که همراهی مردم را بر می انگیزد. اضافه بر این، اقدامات دیگری نظیر قطع ارائه خدمات به کارکنان واحدهای اقتصادی بدهکار به تامین اجتماعی نیز از دیگر اقدامات غلط و اعتمادسوز تامین اجتماعی در مدت های اخیر بوده است. آن هم در شرایطی که قانون تامین اجتماعی به صراحت اعلام کرده است که خدمات این سازمان به بیمه شدگان به هیچ بهانه ای از جمله بدهی کارفرما به تامین اجتماعی نباید قطع شود. به ویژه این که تامین اجتماعی ابزارهای لازم را برای وصول مطالبات خود از کارفرما دارد و بدهی خود را معمولا با جریمه تاخیر از کارفرمایانی که در موعد مقرر نمی توانند حق بیمه بپردازند، دریافت می کند.
در هر حال انتظار می رود رفتار تامین اجتماعی در وصول حق بیمه و مطالبات خود به گونه ای باشد که به بی اعتمادی نسبت به این سازمان و سخت تر کردن اصلاحات لازم در قوانین بازنشستگی منجر نشود. نمی توان انتظار داشت کارفرمای متضرر از تعطیلی همچنان مکلف به ادای تعهدات خود حتی در روزهای تعطیل باشد و تامین اجتماعی بدون ارائه فرصت لازم حتی در روزهای تعطیل هم به دنبال وصول مطالبات باشد.