پدال/ درحالی‌که نسل کنونی فورد سری E در سال ۱۹۹۲ معرفی شده و تولید نسخهٔ ون آن در سال ۲۰۱۴ خاتمه یافت، تولید نسخهٔ کامیونت همچنان ادامه دارد.
 
هرچند فورد در سال ۲۰۱۴ به تولید ون سری E پایان داد ولی نسخهٔ کامیونت این پلت‌فرم همچنان در حال تولید و برای مدل ۲۰۲۶ قابل سفارش است! خریدارانی که سری E مدل ۲۰۲۶ را سفارش دهند، همچنان همان ظاهر قدیمی متعلق به سال ۲۰۰۸، یک پیشرانهٔ V8 تنفس طبیعی زیر کاپوت و یک شاسی لخت در عقب را به دست خواهند آورد. این کامیونت در نسخه‌های E350 با چرخ‌های عقب تکی و E350 و E450 با چرخ‌های عقب دوبل قابل انتخاب است و کاربری‌های بسیار متنوعی روی آن قابل‌نصب است.

این خودرو نسل چهارم سری E محسوب می‌شود که پیشینهٔ آن به سال ۱۹۹۲ بازمی‌گردد. این در حالی است که معماری شاسی برگرفته از نسل سوم سری E و متعلق به سال ۱۹۷۵ است! البته طی سال‌ها برای مطابقت با انواع پیشرانه‌ها و سیستم تعلیق، اصلاحات متعددی روی این شاسی صورت گرفته است. در طول بیش از سه دهه، پیشرانه‌ها و گیربکس‌های مختلفی زیر کاپوت نسل چهارم سری E قرار گرفته است که از موتورهای V6 سری اسکس گرفته تا V8 ویندزور و V10 ترایتون را شامل می‌شود. امروز اما سری E فقط با یک موتور قابل خریداری است. این یک نیروگاه ۷.۳ لیتری V8 است که جایگزین موتور V10 قدیمی شد.

تا قبل از سال ۲۰۲۴، سری E با دو نسخه از موتور ۷.۳ لیتری قابل خریداری بود که اولی ۳۰۰ اسب بخار قدرت و ۵۷۵ نیوتن متر گشتاور و دومی ۳۲۵ اسب بخار قدرت و ۶۱۰ نیوتن متر گشتاور داست ولی در حال حاضر فقط نسخهٔ قوی‌تر ارائه می‌شود. انتقال نیروی این موتور عظیم بنزینی هم توسط یک گیربکس شش سرعتهٔ اتوماتیک صورت می‌گیرد. حداکثر وزن ناخالص این کامیونت ۶.۵ تن و حداکثر ظرفیت یدک کشی آن ۴.۵ تن است. این اعداد بسیار بیشتر از ظرفیت پیکاپ‌های سری F و ون ترانزیت است و نشان می‌دهد که چرا فورد این پلت‌فرم قدیمی را همچنان برای انجام وظایف خاص روی خط تولید نگه داشته است.

بااین‌حال، از سری E هرگز نباید انتظار تکنولوژی‌ها و امکانات یک خودروی امروزی را داشت زیرا آخرین به‌روزرسانی داخلی آن در سال ۲۰۰۸ صورت گرفته است که شامل غربیلک فرمان جدید و صفحه آمپر جدید با نور پس‌زمینه آبی و یک نمایشگر دیجیتالی در وسط می‌شد؛ بنابراین، کابین خودرو کاملاً پلاستیکی و شبیه فوردهای دههٔ ۲۰۱۰ است. البته درحالی‌که پلاستیک خودروهای امروزی بی‌کیفیت شده، خریداران سری E متریال داخلی خودرو را بادوام توصیف کرده‌اند. علاوه بر این، تجهیزات لازم برای نصب کاربری‌های مختلف مثل جرثقیل و بالابر هم در این کامیونت تعبیه شده است.

همچنین کسانی که خواهان تبدیل سری E به کاربری‌هایی مثل کاروان، آمبولانس و اتوبوس مدرسه هستند نیز می‌توانند پکیج‌های کارخانه‌ای اختصاصی را سفارش دهند. این پکیج‌ها علاوه بر تغییرات بیرونی مثل سپر و جلوپنجرهٔ کرومی، کروز کنترل را هم به همراه دارد. بااین‌حال، فورد از پیچیده کردن سری E با تجهیزات و سیستم‌های الکترونیکی خودداری می‌کند زیرا در دورانی که خودروها بسیار پیشرفته و الکترونیکی شده‌اند، پیمانکاران به خودرویی با کمترین خرابی ممکن نیاز دارند.

قیمت پایهٔ سری E در مدل E350 با چرخ‌های عقب تکی از ۴۰,۷۹۰ دلار و با چرخ‌های عقب دوبل از ۴۱,۰۴۵ دلار آغاز می‌شود درحالی‌که سنگین‌ترین نسخه یعنی E450 قیمت پایهٔ ۴۳,۲۶۵ دلاری دارد. البته این فقط قیمت کامیونت است و کاربری‌هایی که روی خودرو نصب می‌شود می‌تواند این رقم را حتی تا سه یا چهار برابر افزایش دهد. طبق آخرین گزارش‌ها، فورد قصد دارد سری E کنونی را حداقل تا سال ۲۰۲۸ روی خط تولید نگه دارد و اگر نسل‌های سوم و چهارم این خودرو را به دلیل معماری یکسان شاسی، یکی در نظر بگیریم، تا آن زمان حدود ۵۴ سال از عمر این پلت‌فرم گذشته است!