«ابن مشغله» که نخستین‌بار در سال ۱۳۵۷ منتشر شد، اولین جلد از زندگینامه خودنوشت نادر ابراهیمی است. او در این کتاب، تجربه‌های خود از کار در چاپخانه، بانک، فروشندگی فرش و دیگر مشاغل را روایت می‌کند. این کتاب تنها یک زندگینامه شخصی نیست، بلکه بازتابی از جامعه ایران در دهه‌های ۱۳۳۰ و ۱۳۴۰ محسوب می‌شود. ابراهیمی در خلال داستان زندگی‌اش، از مشکلات اقتصادی، فرهنگ کار، دغدغه‌های نسل جوان و پیچیدگی‌های اجتماعی آن دوران سخن می‌گوید.

پس از موفقیت «ابن مشغله»، ابراهیمی در «ابوالمشاغل» که در ۲ جلد منتشر شده، زندگی خود را از دوران جوانی به بعد روایت می‌کند. این کتاب برای نخستین‌بار توسط انتشارات امیرکبیر منتشر شده، علاوه بر مسائل شخصی، به فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی نویسنده نیز می‌پردازد.

ابراهیمی در این‌اثر از چالش‌های نویسندگی، مشکلات انتشار کتاب، سختی‌های فیلمسازی و مبارزاتش برای حفظ استقلال فرهنگی سخن می‌گوید. جلد اول، بیشتر به تلاش‌های او در مسیر تثبیت جایگاه حرفه‌ای‌اش اختصاص دارد و جلد دوم بر چالش‌های اجتماعی و فرهنگی‌اش متمرکز است.