ورزش 3/در تنها هفت بازی با رئال بتیس، آنتونی روی پنج گل (سه گل و دو پاس گل) مشارکت داشته است. این آمار به شدت با عملکرد ضعیف او در منچستریونایتد که ۱۲ گل و پنج پاس گل در ۹۶ بازی بود، متناقض است.
آنتونی که در آژاکس درخشان بود، حالا در بتیس بیشتر از قبل دیده می‌شود. اما در اولدترافورد با وجود هزینه تقریبا صد میلیون یورویی انتقالش، هیچ نشانه‌ای از روزهای درخشانش نشان نداد.
با این حال، انداختن تمام تقصیرها گردن این بازیکن برزیلی منصفانه نیست. چند سالی است که تقریباً هیچ‌چیز در منچستریونایتد درست پیش نمی‌رود. این فصل هم همین‌طور است: روز یکشنبه در جام حذفی مقابل فولام حذف شدند، در لیگ برتر در رده چهاردهم قرار دارند (با ۱۳ امتیاز فاصله از رده پنجم) و لیگ اروپا (در مرحله یک‌هشتم مقابل رئال سوسیداد) تنها هدف قابل‌ دسترسشان باقی مانده است.
این فضای منفی انگار استعدادها را می‌بلعد، چه مربیان و چه بازیکنان را.

آموریم خودش مثال خوبی است: او پس از خلق شگفتی‌ها در لیسبون با اسپورتینگ (در لیگ و لیگ قهرمانان) به اولدترافورد آمد و حالا برای بقا می‌جنگد. آنتونی هم همین‌طور. و این داستان برای بی‌شمار بازیکن بااستعداد دیگری که در منچستر افت شدیدی پیدا کرده‌اند، صدق می‌کند.

فیزیک و لیگ برتر
آموریم اما توضیحی دارد: فیزیک بدنی. او در مصاحبه با ریو فردیناند در «تی‌ان‌تی اسپورتس» گفت: «وقتی اینجا با هر تیمی بازی می‌کنیم، فیزیک حرف اول را می‌زند. خیلی وقت‌ها لازم نیست موقعیت زیادی خلق کنی، فقط یک پاس بلند، گرفتن توپ دوم و تمام. اگر فیزیک نداشته باشی، کار خیلی سخت می‌شود. آنتونی حالا در اسپانیا خیلی بهتر است. عوامل زیادی در کار است، اما بهت قول می‌دهم که فیزیک مهم‌ترینش است.»
این راز نیست که لیگ برتر یکی از فیزیکی‌ترین لیگ‌های فوتبال اروپا است، جایی که دوئل‌ها و توپ‌های دوم اهمیت زیادی دارند. برای آنتونی، فضای فوتبال اسپانیا مناسب‌تر است: تکنیکی‌تر، مبتنی بر همکاری بیشتر و شاید با ریتمی آرام‌تر از فوتبال انگلیس. این حرف آموریم به‌هیچ‌وجه تحقیر فوتبال اسپانیا نیست، برخلاف برداشت برخی‌ها، بلکه او واقعیتی را توصیف می‌کند: بدون فیزیک بدنی خوب در لیگ برتر به‌شدت به مشکل می‌خورید.