نامه نیوز/ یک تحلیلگر مسائل سیاست خارجی گفت: به نظر می‌رسد که آمریکایی‌ها وعده داده‌اند که در موضوع اوکراین امتیازاتی به روسیه ارائه دهند و در مقابل، روسیه نیز در قبال این امتیازات، امتیازاتی در رابطه با ایران به آمریکا بدهد.

روسیه اعلام کرده است که آماده است به عنوان میانجی بین ایران و آمریکا در مسائل مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران عمل کند. دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین، تأکید کرده که مسکو معتقد است مشکلات میان تهران و واشنگتن باید از طریق مذاکره حل‌وفصل شود و روسیه در این مسیر کمک‌ خواهد کرد. حالا پرسش این است که آیا روسیه در چنین موقعیتی قرار دارد و از سوی دیگر ایران حاضر به پذیرش میانجی‌گری برای حل مسائلش با آمریکا می‌شود؟

قاسم محبعلی، تحلیلگر مسائل سیاست خارجی، درباره این موضوع به «نامه‌نیوز» گفت: «به نظر می‌رسد در مذاکراتی که میان روسیه و آمریکا در عربستان مطرح بوده دو موضوع اوکراین و ایران مورد بحث قرار گرفته است. به نظر می‌رسد که آمریکایی‌ها وعده داده‌اند که در موضوع اوکراین امتیازاتی به روسیه ارائه دهند و در مقابل، روسیه نیز در قبال این امتیازات، امتیازاتی در رابطه با ایران به آمریکا بدهد و به نوعی در حل‌وفصل مسائل ایران و آمریکا نقش ایفا کند. این نوع میانجی‌گری، شباهت‌هایی به میانجی‌گری میان روسیه و اوکراین دارد اما نمی‌توان آن را میانجی‌گری مطلوبی دانست زیرا به نظر می‌رسد روسیه قصد دارد از کارت ایران در مذاکرات مربوط به اوکراین بهره ببرد».

او ادامه داد: «سؤال اینجاست که آیا گزینه‌ای غیر از مذاکره وجود دارد؟ به نظر نمی‌رسد. همان‌طور که در اوکراین، سوریه و غزه مذاکراتی در جریان است، در موضوع ایران و آمریکا نیز مذاکره ضروری لازم است اما اینکه میانجی‌گری کشوری که خود به دلیل مشکلاتش درگیر مذاکرات است، تا چه حد می‌تواند مؤثر باشد، جای بحث دارد».

این تحلیلگر مسائل سیاست خارجی همچنین بیان کرد: «قدرت هر کشور به عوامل مختلفی بستگی دارد که مهم‌ترین آن، قدرت اقتصادی است. سخنان رئیس‌جمهور نشان داد که وضعیت اقتصادی ایران مناسب نیست و اقتصاد کشور در یک دهه گذشته به کمتر از نصف کاهش یافته است. این کاهش قدرت اقتصادی که یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های قدرت است، شرایط کشور را دشوارتر کرده است. در یک سال گذشته نیز تحولات مهمی در خاورمیانه، به‌ویژه در سوریه، عراق و غزه رخ داده است. موقعیت ایران نسبت به سال گذشته بهبود نیافته و مهم‌ترین متحد منطقه‌ای ایران، یعنی سوریه، دستخوش تغییرات حاکمیتی شده است. وضعیت غزه نیز نامشخص است؛ اینکه آیا طرح کشورهای عربی که نیروی پلیس مشترک مصری-اردنی را برای تأمین امنیت غزه پیشنهاد کرده‌اند، اجرایی خواهد شد یا اینکه طرح دولت ترامپ که خروج فلسطینی‌ها از این منطقه را دنبال می‌کرد، به سرانجام می‌رسد، همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد».

محبعلی در پایان گفت: «در مجموع، به نظر می‌رسد ایران موقعیت پر‌ابهامی در عرصه بین‌المللی دارد. بااین‌حال، به دلیل اختلافات میان اروپا و اعراب با آمریکا و همچنین شکاف میان روسیه و آمریکا، فرصتی برای ایران وجود دارد که بتواند امتیازاتی کسب کند اما این نکته نیز وجود دارد که میانجی‌گری روسیه منافعی برای ایران به همراه نخواهد داشت».