همشهری/ در دل قاهره، در محله‌ای که بوی تاریخ و فرهنگ را می‌شد از هر کوچه‌اش استشمام کرد، در آخرین روزهای بهار سال‌1307شمسی، کودکی به دنیا آمد که بعدها نامش در آسمان موسیقی مذهبی جهان اسلام درخشید؛ سیدمحمد سیدمکاوی.
سید محمد در کودکی بینایی‌اش را از دست داد، اما این تاریکی هرگز نتوانست جلوی نوری را که در درونش می‌درخشید، بگیرد. مکاوی از همان نوجوانی شیفته موسیقی سنتی عربی شد. صدای عود و نغمه‌های شرقی در جانش ریشه دواند و خیلی زود به یکی از چهره‌های برجسته موسیقی مصر تبدیل شد.

سرودی آسمانی که جهانی شد

هر چند آثار برجسته‌ای از این هنرمند باقی مانده است، آنچه بیش از همه نام او را در خاطره‌ها حک کرد، اجرای زیبای «اسماء‌الله الحسنی» بود؛ اثری که ذکر ۹۹ نام مقدس الهی را در قالبی روحانی و ملکوتی به گوش جهانیان رساند.

زمانی که مکاوی تصمیم گرفت اسماء الحسنی را با استفاده از مقام‌های موسیقی تنظیم کند با اعتراض گسترده از سوی برخی علمای الازهر مواجه شد و سرانجام مکاوی بدون استفاده ازساز و تنها با الهام از تلاوت مشهورترین قاریان مصری ازجمله سیدمحمد نقشبندی، محمد الفیومی، عبدالسمیع بیومی و محمود رمضان این اثر را تنظیم کرد.

«اسماء‌الله الحسنی» در ساده‌ترین شکل خود، ذکر اسامی خداوند است؛ اما در تنظیم مکاوی، این اسامی به یک سرود آسمانی تبدیل شدند.

رد صدای خواننده مصری در رمضان ایرانی‌ها

بسیاری شاید در ایران، نام مکاوی را نشناسند، اما کمتر کسی است که با صدای سیدمحمد نقشبندی، یکی از اجراکنندگان این اثر آشنا نباشد. هر سال در لحظات روحانی افطار، این نغمه آسمانی از رسانه‌ها پخش می‌شود و شاید بیراه نباشد که بگوییم خاطره جمعی ایرانی‌ها درماه رمضان با این سرود آسمانی گره خورده است. سید محمد سیدمکاوی در 70سالگی دیده از جهان فروبست اما صدا و اثر برجای مانده از او همچنان زنده است. نه‌تنها مردم جهان عرب بلکه ایرانی‌ها هم سال‌هاست این نوا را در لحظات قبل از افطار زمزمه می‌کنند.