خراسان/ درباره جواد عزتی، بازیگری که به قله سینمای کمدی رسید و بعد از کنار گذاشتن آن به ستاره پرفروش سینما، این بار در گونه درام تبدیل شد
از دیروز فیلم سینمایی «کت‌چرمی» ساخته حسین میرزامحمدی در سالن‌های سینما به نمایش درآمده است. این فیلم که در چهل و یکمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر رونمایی شد، از حضور جواد عزتی به عنوان بازیگر نقش اصلی بهره می‌برد؛ بازیگری که در سال‌های اخیر، صاحب موقعیتی منحصربه‌فرد در سینمای ایران شده است. او که پیشتر در کنار انگشت‌شمار چهره‌های دیگر، از جمله ستاره‌های اصلی و پرفروش سینمای کمدی بود، بعد از آن که بازی در آثار کمدی را کنار گذاشت، همراه با معدودی بازیگر دیگر، یکی از ستاره‌های اصلی سینمای درام (غیرکمدی) شد. در گزارش امروز، مروری داریم بر مسیری که این هنرپیشه در سال‌های اخیر پیمود تا به قله جلب توجه تماشاگران در هر دو گونه اصلی کمدی و درام در سینمای ایران رسید.
وداع با سیما
در آغاز دهه 90، هنرپیشه‌ای حدود 30 ساله بود که به تازگی چند تجربه سینمایی در نقش‌های مکمل را از سر گذرانده بود و بیشتر به عنوان بازیگر تله‌فیلم‌ها و سریال‌های سیما شناخته می‌شد و «سه دونگ، سه دونگ» شاهد احمدلو جزو پربیننده‌ترین آثارش به شمار می‌آمد. او با «قهوه تلخ» نیز بسیار به چشم مخاطب آمده بود، اگرچه چهره‌پردازی و نقش او طوری بود که چندان اثر زیادی از جواد عزتی باقی نمی‌ماند و بیشتر «بابا اتی» دیده می‌شد. او در 3-2 سال نخست دهه 90، به‌یادماندنی‌ترین نقش تلویزیونی‌اش را که «لطیف» در سریال «دردسرهای عظیم» بود، بازی کرد و بعد از آن، با محبوبیتی که یافت، بیشتر به سینما پرداخت.
از مکمل به اصلی
جواد عزتی نخستین سال‌های حضور صرف در سینما را نیز به عنوان یک بازیگر کمدی و عمدتاً بازیگر نقش‌های مکمل گذراند که آثاری چون «کلاشینکف» و «جابه‌جا» را شامل می‌شود. در این میان او به تدریج با زوج امیر جعفری در «زاپاس»، به عنوان بازیگر نقش اصلی خود را در فیلم‌های کمدی مطرح کرد؛ زوجی که بعدها در چند فیلم دیگر هم تکرار شد. «فرشته‌ها با هم می‌آیند» نیز که یک کمدی-درام بود، در همین زمان ساخته شد. معدود تجربیات او در زمینه سینمای درام مانند «شیار 143» و «تگرگ و آفتاب» در این سال‌ها چندان دیده نشدند.

یک آغاز دوباره و جدی
در سال 95 و زمان ساخت فیلم «ماجرای نیمروز»، اعتماد محمدحسین مهدویان برای سپردن نقش جدی و جذاب یک افسر اطلاعاتی به جواد عزتی، نقطه عطف کارنامه هنری این هنرپیشه شد؛ نقشی که می‌توانست یک ریسک باشد، چراکه پیشتر عزتی به عنوان بازیگری مطرح نبود که بتواند چنین نقشی را ایفا کند. ریسک مهدویان جواب داد و نه‌تنها کارنامه بازیگری عزتی از این رو به آن رو شد، بلکه بعدها عزتی با محبوبیتی که کسب کرده بود، مایه پرتماشاگرتر شدن آثار مهدویان هم شد تا به نوعی پاسخ اعتماد این کارگردان را داده باشد. جواد عزتی بعد از «ماجرای نیمروز»، تا دو سال دیگر همچنان به حضور در نقش‌های کمدی، همزمان با آثار درام ادامه داد و حاصلش موفقیت آثاری چون «هزارپا» و «آینه بغل» در گیشه و جلب نظر منتقدان با فیلم‌هایی مانند «تنگه ابوقریب» و کمی هم «جان‌دار» بود که او را به عنوان بازیگری دارای توانایی بازی در هر دو گونه درام و کمدی مطرح کرد.
وداع با کمدی
جواد عزتی از حدود سال 97 و پس از بازی در فیلم سینمایی «چهار انگشت» تاکنون، سینمای کمدی را کنار گذاشت و صرفا به بازی در آثار درام پرداخت. او در این دوران از قضا بسیار هم پرکار بود و از فیلم جنگی – جاسوسی «ماجرای نیمروز: رد خون» گرفته تا درام جنوب‌شهری «شنای پروانه» و حتی نوآر «مرد بازنده» حضور داشت. سریال «زخم کاری» نیز که یکی از نقاط اوج کارنامه این هنرپیشه به شمار می‌آید، مربوط به همین سال‌هاست. او با «خورشید» تا جشنواره فیلم ونیز هم رفت تا بازی‌اش در دید کیت بلانشت رئیس هیئت داوران این جشنواره قرار بگیرد؛ هرچند عزتی هنرپیشه اصلی این اثر نبود. جواد عزتی در 4 سال اخیر جز کمدی-درام «جهان با من برقص» اثری بازی نکرده که رگه‌های کمدی داشته باشد، هرچند بار کمدی این فیلم نیز بر دوش پژمان جمشیدی (نه عزتی) بود. او حالا با «کت‌چرمی» به سینما بازگشته است؛ فیلمی که از نظر قصه، شباهت قابل توجهی به «مرد بازنده» تجربه قبلی سینمایی این بازیگر دارد و امیدوار است نام او، بتواند تماشاگران را به سالن سینما بکشاند.
نویسنده : مصطفی قاسمیان