آخرین خبر/ گمان مبر که ز مهر تو دست وادارم

که گرچه خاک زمینم کنی، هوا دارم




اگر جهان همه دشمن شوند باکی نیست

مرا ز غیر چه اندیشه؟ چون تو را دارم




مرا که روز و شب اندیشهٔ تو باید کرد

نظر به مصلحت کار خود کجا دارم؟




به وصل روی تو ایمن کجا توانم بود؟

که دشمنی چو فراق تو در قفا دارم




دلم شکستی و مهرت وفا نکرد، که من

به خردهای چنان با تو ماجرا دارم




ز آشنا دل مردم درست گردد و من

شکسته‌دل شدن از یار آشنا دارم




قبول کن ز من، ای اوحدی و قصهٔ عقل

به من مگوی، که من درد بی‌دوا دارم



اوحدی