خراسان/  داروها با گذشت زمان تجزیه می‌شوند. برخی داروهای منقضی‌شده ممکن است به ترکیبات مضر تجزیه شوند، این موضوع هم برای داروهای تجویزی و هم داروهای بدون نسخه صدق می‌کند. تاریخ انقضای داروها از طریق آزمایش پایداری مشخص می‌شود. این آزمایش‌ها مدت‌زمانی را که یک دارو تحت شرایط مختلف نگهداری، ایمن و موثر باقی می‌ماند، ارزیابی می‌کند. تولیدکنندگان معمولا برای تاریخ انقضا تخمین‌های محافظه‌کارانه‌ای ارائه می‌دهند تا کیفیت و ایمنی دارو تضمین شود. اما هر گروه دارویی تاریخ مصرف گذشته چه عوارضی می‌تواند داشته باشد؟
آنتی بیوتیک‌ها| داروها ممکن است پس از گذشتن تاریخ انقضا دیگر به‌درستی عمل نکنند. این مسئله به‌ویژه در مورد داروهایی مانند آنتی‌بیوتیک‌ها نگران‌کننده است. زیرا دوزهای کمتر از میزان لازم برای درمان می‌توانند به مقاومت ضدمیکروبی کمک کنند. به عنوان مثال سیپروفلوکساسین که عمدتا برای درمان عفونت‌ها در مجاری ادراری و دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی استفاده می‌شود، ممکن است به محصولات جانبی سمی تجزیه شود که می‌تواند به کلیه‌ها آسیب برساند و در صورت دفع نادرست برای محیط زیست خطرناک باشند.
قرص‌ها به‌خصوص استامینوفن| قرار گرفتن در معرض گرما، رطوبت و نور هم می‌تواند تجزیه ترکیبات فعال را تسریع کند. استامینوفن، اگر یک سال از تاریخ انقضای آن گذشته باشد، ممکن است خطرناک به نظر نرسد، اما اگر تجزیه شده باشد، ممکن است در درمان درد یا تب کمتر موثر باشد. اگر قدرت دارو کاهش یابد، ممکن است کاربران دوزی بالاتر از آنچه را لازم است مصرف کنند که این خطر مسمومیت یا عوارض جانبی را افزایش می‌دهد. 
داروهای مایع| داروهای مایع مانند شربت سینه و قطره‌های چشم، به‌ویژه پس از انقضای تاریخ‌شان، در معرض آلودگی قرار دارند، زیرا نگه دارنده‌هایی که در آن‌ها وجود دارد، قدرت خود را از دست می‌دهند. این امر خطر رشد باکتری‌ها را افزایش می‌دهد که می‌تواند به عفونت‌ منجر شود.