ایران/ بخش مهمی از جذابیت سریال‌های تاریخی به طراحی صحنه و لباس آن بازمی‌گردد که تاسیان هم شامل آن می‌شود. به ویژه در طراحی صحنه که ایرج رامین‌فر به خوبی فضای ایران دهه ۵۰ را جان بخشیده و دکور بودن آن به هیچوجه به چشم نمی‌آید. تینا پاکروان که احاطه خود بر کارگردانی سریال‌های تاریخی را در خاتون به اثبات رسانده، در تاسیان قصه خود را بدون لکنت و دور از اغراق روایت کرده و به حفظ ریتم نیز توجه ویژه‌ای نشان داده است.  
 قصه‌های عاشقانه هنگامی که به سیاست گره خورده و با امواج متلاطم آن پیش می‌روند، جذابیت بیشتری به خود گرفته و برای روایت در قالب فیلم و سریال به شدت مناسب به نظر می‌رسند. موضوعی که در سال‌های اخیر بیش از گذشته مورد توجه فیلمنامه‌نویسان و کارگردان‌ها قرار گرفته و گاه به نتایج درخشانی نیز منجر شده است. تینا پاکروان جزو همین دسته کارگردان‌ها است که ابتدا با سریال خاتون، قصه عاشقانه‌ای را در دل ماه‌های پایانی جنگ دوم جهانی و اشغال تهران به دست متفقین روایت کرده و این روزها با تاسیان به سراغ سال پایانی حکومت پهلوی رفته و عاشقانه‌ای آغشته به سیاست را به تصویر کشیده است. 
پس از اتفاقات قسمت نخست، در قسمت دوم اطلاعات بیشتری در رابطه با شخصیت‌های اصلی تاسیان به تماشاگر داده شده و عشق به عنوان تم اصلی پررنگ‌تر می‌شود. عشقی که یک سوی آن امیر به عنوان کارگر چاپخانه قرار داشته و سوی دیگر آن شیرین دختری از طبقهٍثروتمند قرار دارد. به موازات آن، علاقه منوچهر نجات به زنی جوان قرار دارد که برای ازدواج با او تنها منتظر ازدواج شیرین است. تلاش امیر برای نزدیک‌تر شدن به شیرین، موتور حرکت فیلمنامه تاسیان در قسمت‌های دوم تا چهارم به حساب می‌آید. 
از پنچر کردن اتومبیل تیمسار سالار جلوی رستوران تا تنه زدن به نادر جلوی ورودی دانشگاه تهران که به خرد شدن ماکت کوچک روی دستان‌اش ختم می‌شود. پاکروان برای گسترش قصه در عرض، در هر قسمت نقاط عطفی را قرار داده تا تلاطمی به قصه ببخشند. برای مثال می‌توان به چاپ جزوه کوچک شعرهای ممنوعه در چاپخانه توسط امیر اشاره کرد که پای او را به ساواک باز می‌کند. مواجهه او با سعید دوست و بچه محل قدیمی که در ساواک کار می‌کند، عطف مهمی را به وجود می‌آورد که زمینه را برای وارد شدن امیر به آنجا فراهم می‌کند.
قمار خطرناکی که او صرفا برای رسیدن به شیرین مرتکب شده و در انتهای قسمت چهارم به یک نقطه عطف کنجکاوی برانگیز ختم می‌شود. کمک امیر به شیرین که حالا خودش را خسرو معرفی می‌کند هنگام دستگیری دانشجوها در محوطه باز دانشگاه تهران و حضورش در اتاق بازجویی به عنوان بازجوی ساواک، بخش مهمی از نیمه نخست قسمت ذکر شده را به خود اختصاص داده که سرانجام شیرین را متوجه علاقه خسرو می‌کند. 
داستان‌های فرعی برای سریال‌ها حکم معدن طلا را داشته و قطعا تاسیان هم از این قاعده کلی مستثنی نیست. در قسمت‌های سوم و چهارم، این داستانک‌ها پیشرفت چشمگیری کرده و به خوبی به تنه اصلی آن می‌چسبند. برای مثال می‌توان به داستانک مربوط به مریم دخترعمه وفعالیت‌های سیاسی‌اش اشاره کرد. همین طور فعالیت‌های سیاسی منوچهر سامان پدر مریم به عنوان یک توده‌ای قدیمی با سابقه زندان که در چهارمین قسمت تاسیان روی آن مانور داده شده و تعلیق خوبی را به وجود می‌آورد. 
در عین حال، کاشت اطلاعات هم در رابطه با و دوست‌اش دکتر رجب‌زاده صورت گرفته که به جمشید و زن مورد علاقه‌اش هم گره می‌خورد. پاکروان در قسمت چهارم ریزه‌کاری‌های بیشتری در رابطه با شخصیت‌ها به ویژه خسرو و شیرین به خرج داده که نمونه آن را می‌توان در کاپشن آبی امیر یا همان خسرو به هنگام بازجویی و نیز اشاره این دو به کتاب‌های مورد علاقه‌شان همچون: تن تن و … اشاره کرد. در عین حال، با پیشرفت داستان و گسترش آن شخصیت‌های ذکر شده کامل‌تر شده و تماشاگر را به همذات‌پنداری بیشتر با خود وادار می‌کنند. 
بخش مهمی از جذابیت سریال‌های تاریخی به طراحی صحنه و لباس آن بازمی‌گردد که تاسیان هم شامل آن می‌شود. به ویژه در طراحی صحنه که ایرج رامین‌فر به خوبی فضای ایران دهه ۵۰ را جان بخشیده و دکور بودن آن به هیچوجه به چشم نمی‌آید. تینا پاکروان که احاطه خود بر کارگردانی سریال‌های تاریخی را در خاتون به اثبات رسانده، در تاسیان قصه خود را بدون لکنت و دور از اغراق روایت کرده و به حفظ ریتم نیز توجه ویژه‌ای نشان داده است. 
او در انتخاب بازیگران هم موفق نشان داده و تیم منسجم و یکدستی را کنار یکدیگر قرار داده است. از مهسا حجازی جوان و کم‌تجربه که کاملا با شخصیت شیرین جفت و جور شده و هوتن شکیبا که عاشق پیشگی خسرو و لایه‌های درونی‌تر نقش را خوب از کاردرآورده تا بابک حمیدیان، رضا بهبودی و پانته‌آ پناهی‌ها که باورپذیری دلنشینی به نقش‌های خود بخشیده‌اند. همچنین نمی‌توان از حضور کوتاه مهران مدیری در نقش دکتر رجب‌زاده به عنوان یک نقش مکمل جذاب به سادگی عبور کرد که می‌تواند در قسمت‌های بعدی پررنگ‌تر هم شود.