ایرنا/ نیمی از سال آبی ۱۴۰۳- ۱۴۰۴ (مهر تا اسفند ۱۴۰۳) با کاهش ۴۷ درصدی بارندگی در استان سمنان سپری شد و این آمار گواه بر تکرار زخم کهنه کم‌آبی در سمنان و ضرورت توجه به انتقال آب بین ‌حوضه‌ای است.

میانگین افت سالانه سفره‌های آب‌ زیرزمینی تا حدود ۶۰ سانتی‌متر، وجود پنج محدوده بحرانی فرونشست و تجربه کسری مخزن سالانه ۱۳۰ میلیون متر مکعب، از عواقب تامین ۷۵ درصد آب مورد نیاز استان سمنان از منابع زیرزمینی است، آن هم در شرایطی که خشکسالی‌های پی‌درپی گریبان‌گیر این استان شده است.
اکنون آمارها گویای این است که بارندگی‌های نیمی از سال آبی ۱۴۰۳- ۱۴۰۴ یعنی طی مهر تا اسفند ۱۴۰۳ در مقایسه با بلندمدت کاهش ۴۷ درصدی دارد.
فصل پاییز و زمستان زمان‌های پربارش محسوب می‌شود که بیشترین نیاز آبی را تامین می‌کند اما این ۲ فصل در استان سمنان ۳۲ و سه دهم میلیمتر بارندگی ثبت شد و این میزان بارندگی فاجعه‌ای است که ضرورت توجه به اجرای طرح انتقال آب بین حوضه‌ای را دوچندان می‌کند.
مدیرکل هواشناسی سمنان بیان کرد: طبق بررسی‌ها از مهر تا اسفند ۱۴۰۳ حدود ۳۲ و سه دهم میلیمتر بارندگی در نقاط مختلف سمنان ثبت شد که نسبت به بلندمدت ۲۸ و ۶ دهم میلیمتر کاهش دارد.
ایرج مصطفوی افزود: میانگین مطلوب بارندگی طی یک سال آبی در استان سمنان حدود ۱۱۰ میلیمتر است و اکنون با گذشت ۶ ماه از سال آبی فقط ۳۲ و سه دهم میلیمتر بارندگی محقق شد.
وی ادامه داد: بارندگی در فصل بهار رگباری است و چون زمین رطوبت کافی ندارد، آب به داخل خاک نفوذ نمی‌کند و باران به طور سیلاب و رواناب جاری می‌شود.
قرارگیری ۹۹ درصد پهنه سمنان در وضعیت خشکسالی و کاهش ۳۲ و ۲ دهم درصدی بارندگی در فصل پاییز و زمستان، زمانی که اوج بارندگی در یک سال آبی محسوب می‌شود، ضرورت تسریع در اجرای طرح‌های تامین آب را با راهکارهای انتقال بین حوضه‌ای برای خروج این استان از بحران کم‌آبی دوچندان کرده است.